Yalnız Gezenin Düşleri - Jean-Jacques Rousseau Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Yalnız Gezenin Düşleri kimin eseri? Yalnız Gezenin Düşleri kitabının yazarı kimdir? Yalnız Gezenin Düşleri konusu ve anafikri nedir? Yalnız Gezenin Düşleri kitabı ne anlatıyor? Yalnız Gezenin Düşleri kitabının yazarı Jean-Jacques Rousseau kimdir? İşte Yalnız Gezenin Düşleri kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...

Kitap Künyesi

Yazar: Jean-Jacques Rousseau

Çevirmen: Ester Yanarocak

Orijinal Adı: Les Reveries du Promeneur Solitaire

Yayın Evi: Bordo Siyah Yayınları

İSBN: 9789758688995

Sayfa Sayısı: 184

Yalnız Gezenin Düşleri Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Fransız Aydınlanması'nın 'aykırı' sesi Rousseau, edebiyatın geleneksel türleri içinde kendisine kolayca bir yer bulamayan bu 'anı' ile 'roman' arası metinde, hayatı ile bir son hesaplaşma çabasına girişiyor. Bu hesaplaşma en başta düşünürün iç dünyasına, geçmişine yaptığı bir yolculuk anlamına gelmektedir. Yalnızca Aydınlanma'nın değil, tarihin en büyük ve en önemli devrimlerinden birini gerçekleştirmek üzere olan burjuvazinin, tarihe kendi 'aklı' ile yön verme hedefinin içinden yükselen uygarlık eleştirisi ve buna bağlı 'doğaya dönüş' çağrısıyla Romantik akıma öncülük etmiş, halk iradesinin monarşiye karşı üstünlüğünü savunan bu 'eleştirel ses', Rousseau'nun hayatının son yıllarında içine sürüklendiği yalnızlığın, tecrit edilmişliğin kalın duvarlarını ören sestir de.

Yalnız Gezenin Düşleri Alıntıları - Sözleri

• Artık bana burada ne iyilik edebilirler ne de kötülük. Bu dünyada umacağım ya da korkacağım şey kalmadı; uçurumun dibinde rahatım; mutsuz bir ölümlü ve Tanrı’nın kendisi gibi duygusuz. Bundan böyle benim dışımda olan her şey bana yabancıdır.
• İnsan için özgürlüğün, istediğini yapmaktan çok istemediğini yapmamak olduğuna her zaman inanmışımdır.
• Yaşama ruhu bende derece derece sönüyor.
• İnsanların ortasında yalnızım;
• Kurulan tuzakların hepsine düştüm.
• Yaşamak için doğmuştum, yaşamadan ölüyorum.
• vicdanının hoş görmeyeceği hiçbir şeye razı olmayan iyi niyetli kimseler de vardır.
• o, yüreğimde, her zaman güvenebileceğim saflığını korudu.
• bana yıkımlarımı unutturacak tatlı ve sıradan eğlenceler arıyorum.
• senli benli konuşmalarını dinlemek zorunda kalmam, beni rahatsız etmeye başladı.
• Yeryüzünde benim için her şey bitti. Artık bana burada ne iyilik edebilirler, ne de kötülük.
• «İnsanlar beni olduğumdan başka türlü görmekte diretiyorlar;
• Yalan söylemek, dışa vurulması gereken bir gerçeği saklamaktır.
• onlardan nefret etmem: ama adam yerine koymadığımı da saklayamam; zaten bunu hak da etmişlerdir.
• Kendimi sevmemek, yaşamımı daraltmak, sınırlamak olur.

Yalnız Gezenin Düşleri İncelemesi - Şahsi Yorumlar

Rousseau bu kitabında; çevresindeki kişilerin, onu kendi düşüncelerinden ve yaptıklarından dolayı nasıl dışladığını, on bölümden oluşan gezi yazıları aracılığıyla biz okuyuculara anlatıyor. Kitabın her bölümüne katıldığımı söyleyemem fakat okurken şunu fark ettim; İnsanların belli başlı kalıpları ve yargıları var.Birilerine bir şeyi neden yaptığını sormak yerine, peşin hüküm veriyoruz. Bu durumdan kendimi tenzih etmiyorum. Bunu isteyerek ya da istemeden yapıyoruz. Buna örnek şunu vermek istiyorum; kedilerin yem yemesini pencereden izlerken, bir adamın durduk yere kedileri kovaladığını gördüm, doğal olarak sinirlendim. Fakat daha sonra adamın, uzaktan gelen köpekleri fark edip böyle bir şey yaptığını, köpeklerin bir iki saniye sonra o alana girdiğini görünce anladım.Demem o ki hepimizin hayata baktığı pencereler ve açılar farklı. Bu yüzden yargılamak ve dışlamak, anlamaya çalışmaktan daha kolay. Rousseau, iyiliğin sürekli yapılmasının, insanların sanki göreviymiş gibi görülmesi nedeniyle yapmak istemediğini de anlatıyor. Genel olarak insanların kendilerinin de düşünüp, eyleme geçiremedileri düşünceleri bizlere aktarmış. Bu kısımları okurken ona hak vermemek mümkün değil. Genel olarak dili sade ve akıcı bir kitap. Tavsiye edebilirim. İyi okumalar.. (Tuğba)

Hayaller ancak başka insanların yanında olmamakla mümkün olabilir,yalnız olduğu vakit kişinin odak noktası kendisidir. Böyle anlarda başkalarının kendin hakkında düşüncelerini biraz olsun umursamadan, kendinin ne olduğunu görebilirsin. Bu anlarda düşünceler savruk olsa da çok değerlidir. Düşüncenin de sanatın da, her türlü güzelliğin de yolu yalnızlıktan geçer. Yalnızlığın yaşanımı ne kadar zorsa meyveleri de o denli tatlı olur, şunu da fark etmek gerekir okurluk da yazarlık da yalnız iken gerçekleşir, yazar başkasını düşüncelerinin derin dehlizlerine alamaz,okur ise kitapla bağlantı kurmak istiyorsa dış dünyayla bağlantısını kesmelidir,hatta ve hatta kendi iç dünyasını bile bir süreliğine bir kenara bırakıp, yazarın iç dünyasına büyük bir saygı ile dalmalıdır. Bu incelemenin esas konusu yalnızlık ve yalnızlığın doğurduğu hayaller olduğu için kitaplara ve okumaya değinmemek saçma olurdu,bu şekilde okumak ve yazmak denen düşüncenin doruk noktası olan 2 eylemin yalnızlıkla mümkün olabildiğini gösterdikten sonra yalnızlığın ne derece önemli bir şey olduğunu anlatabilirim diye düşündüm. Elbette bu kitaptaki düşünceler aslında "Hayaller" olduğu için düşünceler fazlasıyla karmaşık ve birbirleri ile bağlantısız gibi duruyor. Düşüncelerin kendi hali böyledir, sanıyorum Rousseau gibi gezgin, hayalperest düşünürlüğü bu yüzden sevmiyorum. Ben yıllarca dirsek çürütülmüş, kitaplar ve sayfalar arasında geçmiş filozofluğu tercih ederim,şahsi kanaatim Rousseau gibi, Montaigne gibi filozofların doğruları avlamak mecburiyetini hissetmeyip, yalnızca ormanda bulunmaktan zevk aldıkları ve birer düşünme tutkunları oldukları. Zaman içerisinde hayat bilgeliği ile, entelektüel her gencin, sayfalar arasında yaşanan filozofluktansa düş gezen filozofluğa kayacağını düşünüyorum. Yaşamın yeni dönemlerine doğru kürek çektikçe insan, artık o kadar da hızlı kürek çekmesi gerekmediğini, biraz da manzarayı seyretmesi gerektiği düşünmeye başlıyor. Yaşam hızlı yaşanmak için fazla kısa ve kitaplar okundukça, geçmişe bakıldığında anılarından söz açılırken, herkesin birsürü anısı var iken senin yapmış olduğun tek şeyin bir masanın başında oturmak olduğunu fark ediyorsun. Elbette her bilgelik gibi bu da geç gelen ve hata yapıldıkça gelen bilgelik, ancak bu bakış açısı kazanıldıktan sonra yaşam düşlerdeki kadar güzel hale geliyor. Bu tarz hayalperest bir yaşamda insanın ruh hali çok daha iyi olur ve kinin, nefretin en büyük nedeni olan birikmişlikten arınır. Kendi içerisine dönmüş olan insanın içinde dış dünya yok olur, onun algıladığı tek şey kendisi haline gelir. Şahsi kanaatim insanların en üstünü,nefretten ve de sevgiden, iyiden ve kötüden arınmış,dış dünyaya hiç bir biçimde ilgi duymayan hatta bir yazar iken dahi yazdığı şeylerin başkaları tarafından okunmasını umursamadan yazandır. Kişi ancak yaptığı her şeyi kendisi için yaptığını kabul ettiği takdirde gerçek dürüstlüğe erişir ve şunu da söylemek gerekir, Tanrı da düşperest,yalnız ve herkesten daha içedönüktür, içe dönüklük de bir yerde kendini beğenmişlik ve bencilliktir. Eğer tanrıyı insan yaratmışsa, ideal varlık bu özellikleri barındırır, yok tanrı zaten var ise bu özellikler gerçekten de mükemmelliğin birer parçasıdır. Toplumun bize dayatmış olduğu idealler aslında topluma faydayı içermek zorunda olan ideallerdir, anti-sosyaller ise topluma apaçık zararlıdır, adı üstünde anti-sosyal. Böyle bireyci düşünceleri Rousseau'nun bir kitabına yapılan bir incelemede garip kaçtı ancak yalnızca kitaptaki gibi hayallerimi ve birbiriyle bağıntısız gibi gözüken düşüncelerimi yazmak istedim. (Polycephaly)

Tarix müəlliməm hər zaman deyərdi ki, insana ən çox dünyagörüşü verən iki elm var: Tarix və Ədəbiyyat... Russo'nu, bu əsəri və bu əsərin niyə yazılmasını tam əhatəli şəkildə qeyd edəcəm... XIX əsr fransız yazıçılarının əsərlərin oxuduqca onların kilsəni (din yaxşı və faydalı ola bilər, əgər fanatiklik və cahillik onun sayəsində ayağa qalxmasa), keşişləri qətiyyətlə pislədiyini görə bilərik. Bu əsrin Avropa üçün mədəniyyət və elm cəhətdən qızıl dövr olduğunu deyə bilərik. Ancaq bir tərəfdə yənə də qaranlığda saxlanılan din var idi. Hansı ki o, cahillikin davametməsi üçün güclü silah olmuşdur. Bu abzasla bağlı istədiyim odur ki, XIX əsr nə qədər qabaqcıl olsada, yənə də bəzi sahələrdə zülmətin qalmasıdır. Əgər qızıl dövr belə idisə, bu dövrdən 100-150 il öncə necə idi təsəvvür etmək çətin deyil. İndi keçək XVIII əsrə... Fransa(mənim burada təkcə Fransanı götürməyim heç kimdə onlara qarşı xüsusi rəğbətim olduğunu yaratmasın. Fransanın yerinə onu da deyə bilərikki, Osmanlı, İran və Avropa ölkələrinin çoxunda da din cəhətdən elədə ürək açan vəziyyət deyildi) mütləq monarxiyanın və kilsənin əlində oyuncaq idi. Bu dövrdə Fransa üçün ən böyük xoşbəxtlik o oldu ki, bu qaranlıq dövrlərində onlara gələcəkdə işıq olacaq filosoflar, maarifçilər əsərlər yazırdı, həqiqətləri söyləyirdi... Bu maarifçilərin içində Jan-Jak Russo adlı birisi də var idi. O həm siyasi, həm sosial, həm də təhsil və ədəbi cəhətdən bir-birindən faydalı əsərlər yazırdı. Təbii ki, Russo ədalətsiz və nadanlıqdan bəhrələnən kilsənin qarşısında sakit dayanmayacaqdı. Xalq itaətkar olduğu üçün kilsənin Russoya qarşı olan kin-nifrətinə elliklə qoşuldu. Russo yalnız həqiqətləri dediyi üçün çoxlu düşmən qazandı... Russonun bu əsəri avtobioqrafik xarakter daşıyır. O, demək olar ki, bu əsərində insanlar tərəfindən necə pisliklərə uğrandığını, faciəli həyatını göstərməyə çalışır. Əsər biraz realist, birazda pessimist ruhda yazılıb. İnsanlarda fərqli ruhi vəziyyətlər, hisslər olur. Ancaq bunlar nə qədər fərqli çox olsada, fikrimcə, elə bir hiss və ya acı yoxdur ki, onu yalnız bir insan yaşasın. Russo bu əsərdə acıları sözlərlə çox gözəl ifadə edib. Ona görə də, inanıram ki, kimsə bu əsəri oxuyanda öz hissinin ifadə edildiyi cümlələr, sözlər tapacaq. "Yalnız Gezerin Düşleri" mənə biraz da Dostoyevski'nin "Yeraltından Qeydlər" əsərin xatırlatdı. "Qadın düşməni olan"** filosof Artur Şopen deyirdi ki, sevgi hekayələri insanda xüsusi maraq yaradır. Ona görə çox insan əsərlərdə onunla bağlı nəsə görmək istəyir. Mən yuxarıda acı, hisslər filan deyə yazdım, ancaq bu, əsər də nakam, atəş kimi yandırıb yaxan sevgi hekayəsi olacağına ümid edirsizsə, yanılırsız. Russo, demək olar ki, əks cinslərin bir-birinə duyduğu sevgi haqqında heç nə yazmayıb. Yəni, əsərlərdə yalnız romantika axtaranlar üçün sıxıcı ola bilər. Russo, həqiqi tənhalıqın bu gün çoxlu sayda ərgən düşüncəli adamın sosial şəbəkələrdə ulu orta hamıya izhar etdiyi: "özümü necə də tənha hiss edirəm, mən yalqızam" kimi paylaşımlarından fərqli olduğunu göstərir... (Vüsal Sardarov)

Kitabın Yazarı Jean-Jacques Rousseau Kimdir?

İsviçre'nin Cenevre kentinde doğmuştur. Bir saatçinin oğludur. Babası Topkapı Sarayı'nda saat tamirciliği yapmıştır. On yaşında eğitimine bir din adamının yanında başlayan Rousseau, daha sonra bir gravürcü ustasının yanında çalışmıştır. 1728-1738 yılları arasında, sekreterlik, müzik hocalığı ve tercümanlık yaparak, Fransa, İtalya ve İsviçre'de dolaşmıştır. Fransa'da yazıları yasaklanınca daha sonra aralarının açıldığı dostu David Hume'un daveti üzerine İngiltere'ye gitti. Daha sonra Batı İsviçre'de Neuchatel'e sığındı. Kalvenist olarak vaftiz olmuştu. Torino'da Katolikliğe geçti, daha sonra tekrar Kalvenist oldu. Bu sebeple doğduğu şehir olan Cenevre'de ateist suçlamalarına mâruz kaldı. 1749'da Ansiklopedinin müzik bölümünü kaleme almıştır.

Jean-Jacques Rousseau'nun yapıtlarındaki karmaşıklık onun; doğal hukuk kuramcısı, doğal hakları yadsıyan biri, aydınlanmacı, aydınlanma ilkelerini yerle bir eden biri, demokrasinin inançlı savunucusu, demokrasiyi ayaklar altına alan biri, burjuva liberal devriminin hazırlayıcısı, öte yandan böyle bir devrimin olumsuzluklarını çok önceden gösteren, hatta reformculuğu bile benimseyen biriymiş gibi birbiriyle çelişen ve çatışan çok karşıt düşüncelerle yorumlanmasına sebep olmuştur. Bu sebeple Rousseau anlaşılması güç bir düşünür olmuştur. Kendisini hep halktan birisi olarak görmüş, halktan kişiler arasında daha rahat etmiştir.

Rousseau, doğru bir siyasal toplumun temellerini ortaya koyabilmek için olguların bir yana bırakılması gerektiğini belirtir. Çünkü ona göre salt olgulardan hareket edildiğinde, çıkarlar, yararlar ön plana yerleştirilmekte ve böylece adalet, hukuk ayaklar altına alınmaktadır. Rousseau, güçlünün haklı kabul edildiği, siyasal toplumun kökenine olguları yerleştiren, olgusal verileri ve kuramları eleştirmektedir. Yurttaşı, ortak benliği, halkı, devleti yaratan bir toplum sözleşmesini ve bu sözleşmeye toplumdaki her bireyin dahil olması gerektiğini savunur. Halk olmanın temelinde egemenliğin var olması gerektiğini düşünür. Yasaların olmadığı bir yerde devletten söz edilemeyeceğini savunmuştur. Yasaların, halkın tümü için geçerli olması gerektiğini düşünmektedir.

Halk sayısı arttıkça, yönetici sayısının azalması gerektiğini savunan Rousseau, demokrasi, aristokrasi, monarşi” şeklindeki sınıflandırmayı benimsemiştir. Rousseau'ya göre demokrasi biçimindeki hükümette yönetici, halkın tamamı ya da büyük bir kısmıdır. Aristokrasi biçimiyse küçük bir azınlığın yönetimidir. Monarşik hükümette ise yönetme yetkisi tek bir kişidedir.

Rousseau'ya göre yurttaşlar olmadan erdem, erdem olmadan özgürlük, özgürlük olmadan devlet olamaz. Ayrıca devletin temelinde dinin de olması gerektiğini savunur. Rousseau; devletin iktidara değil, halka ait olduğunu savunmuş ve ulus-devlet anlayışını benimsemiştir.

Jean-Jacques Rousseau Kitapları - Eserleri

• İtiraflar 2.Cilt
• İtiraflar 1. Cilt
• Toplum Sözleşmesi
• İnsanlar Arasındaki Eşitsizliğin Kaynağı
• Bilimler ve Sanatlar Üstüne Söylev
• Dillerin Kökeni Üstüne Deneme

• Yalnız Gezenin Düşleri
• Émile
• Siyasal Fragmanlar
• İçimizde Gezinen Sessizlik
• Yeni Heloise (2 Cilt Takım)
• Ekonomi Politik
• 6 Kitabile Rousseau

• Narsist
• Anayasa Projeleri
• Neden Mutsuzdur İnsan?
• Dağdan Yazılmış Mektuplar
• Siyasal Gövde
• Kırdan Mektuplar Dağdan Mektuplar
• Bir Yalnız Gezerin Düşleri

Jean-Jacques Rousseau Alıntıları - Sözleri

• senli benli konuşmalarını dinlemek zorunda kalmam, beni rahatsız etmeye başladı. (Yalnız Gezenin Düşleri)
• Tüm bilgeliğimiz kölece önyargılara bağlılıktan ibaret; tüm alışkılarımız yalnızca bağımlılık, sıkıntı ve baskı. Uygar insan kölelik içinde doğar, yaşar ve ölür. Doğuşunda bir kundak içinde dirilir; öldüğünde bir tabutun içinde çivilenir; insan şeklini koruduğu sürece, kurumlarımız tarafından zincirlenir. -- (Émile)
• Soyluluğu dikkat çekmeyen güzel kadın yüzünü süslemekten hoşlanır. (Narsist)
• Tanrının bende gördüğü akıl ve hikmet üstünlüğü sadece benim bilmediğimi bilmediğimden emin oluşumdur.” (Bilimler ve Sanatlar Üstüne Söylev)
• Ah, gerçek aşkı duymakta bu kadar geciktim ama gönlüm ve duyularım aşka bu gecikmenin cezasını bol bol ödediler. Paylaşılmayan bir sevgi bile insanı bu hale getirirse, ya bizi seven bir sevgilinin yanında duyacağımız heyecanlar ne olmalı acaba? (İtiraflar 2.Cilt)
• Nesnelerin resmedilmesi vahşi halklara, sözcüklerin ve önermelerin işaretlerle gösterilmesi barbar halklara, alfabe de uygarlaşmış halklara uygundur. (Dillerin Kökeni Üstüne Deneme)

• Ey hırslı önderler! Bir çoban da köpeklerini ve sürülerini pekala idare eder, ama yine de insanlar arasında en aşağıdadır. Buyruk vermek güzel şeyse de, ancak itaat edenler buyruk vereni onurlandırdığı takdirde öyledir: Öyleyse yurttaşlarınıza saygılı olun, siz de saygıdeğer olursunuz; özgürlüğe saygılı olun, gücünüz, iktidarınız, günden güne artacaktır; haklarınızı aşmayın, çok geçmeden sınırsız olduklarını göreceksiniz. (Ekonomi Politik)
• Temkinli olmaya ağırlık verdikçe şans ıskalanır. (Siyasal Gövde)
• Çökmekte olan bir devlette suçların çokluğu cezasız kalmalarına yol açar. (Toplum Sözleşmesi)
• ..kaba güç bir hak yaratmaz.. (Toplum Sözleşmesi)
• İlk köleleri köle yapan kaba güçse, onları kölelikte tutan korkaklıkları olmuştur. (Toplum Sözleşmesi)
• o, yüreğimde, her zaman güvenebileceğim saflığını korudu. (Yalnız Gezenin Düşleri)
• Kendimi sevmemek, yaşamımı daraltmak, sınırlamak olur. (Yalnız Gezenin Düşleri)

• Uzlaşımın dili sadece insana aittir. (Dillerin Kökeni Üstüne Deneme)
• Yeryüzünde benim için her şey bitti. Artık bana burada ne iyilik edebilirler, ne de kötülük. (Yalnız Gezenin Düşleri)
• Bitkiler tarımla, insanlar eğitimle yetiştirilir. (Émile)
• Sağlam yapılı bir devlette insanlar öyle eşittir ki ,kimse daha bilgili,hatta daha becerikli olduğu için ötekine yeğlenmez ,olsa olsa en iyisi olduğu için yeğlenir. (Narsist)
• Ne zaman ki ilkelerime göre davranmam, işte o zaman düşüncelerimden ve ilkelerimden dolayı beni suçlamak haksız olmaz (Narsist)
• Quaestor Cato'nun dürüstlüğün dikkatleri çekmesi ve bir imparatorun(Galba) da yetenekli bir şarkıcıyı bir kaç altınla ödüllendirirken bu paranın devlet hazinesinden değil kendi aile servetinden geldiğini belirtmek ihtiyacını duyması Roma için son derece onur kırıcı birer olaydır. Fakat Galba'lar bile nadirken Cato'ları nerede arayacağız? Kötü huy ve davranış onursuzluk nedeni olmaktan bir kez çıkınca, iyi niyetlerine emanet edilmiş kamu gelirlerine dokunmaktan kaçınacak ve çok geçmeden kendi boş ve rezil savurganlıkları ile devletin şanını yüceltmeyi ve kendi iktidarlarını yayma yollarıyla devletin gücünü arttırma çarelerini birbirine karıştırma görünümü içinde, bunları harcamayı adeta kendine görev saymayacak kadar ilkeli yöneticiler bulabilir miyiz acaba? (Ekonomi Politik)
• Hor görülen bilgisizliğin yerine tehlikeli bir inançsızlık gelecek. (Bilimler ve Sanatlar Üstüne Söylev)