Mardinli lise öğrencisinden Kaybolan Değerlere Dikkat Çekme Çağrısı

Mardinli lise öğrencisi Güneş Rana Güneş, son zamanlarda kaybolan değerler ve unutulan paylaşımlar üzerine hatırlatmalarda bulundu.

Lise öğrencisi olan Rana Güneş, kendi okul dergisinde bu konu üzerine bir köşe yazısı kaleme aldı. Yazısında, 2000’ler ve 2010’ların çocukluk anılarını hatırlatan Güneş, o dönemlerin sıcak aile bağları ve dostluklarının günümüzde azaldığını vurguladı.

Güneş, teknolojinin hayatımızda kapladığı alanın artmasıyla birlikte, gençlerin dostluk ve kardeşlik duygularını kaybettiğini belirtti. "Şu anki çocuklar, o güzel dostlukları ve sıcak aile bağlarını görebiliyor mu?" diye sorarak, geçmişteki değerlerin yaşatılmasının önemine dikkat çekti.

Yazısında, gençlerin birbirleriyle daha fazla iletişim kurmaları ve geçmişin güzelliklerini yeniden canlandırmaları gerektiğini ifade eden Güneş, "Gelin, kaybolan değerlerimizi yeniden hatırlayalım ve yaşatalım," çağrısında bulundu.

Bu çağrı, Mardinli gençlerin geçmişle bağlarını güçlendirmeleri ve değerlerini korumaları için önemli bir adım olarak değerlendiriliyor. Güneş, arkadaşlarına, sevdikleriyle geçirdikleri zamanın kıymetini bilmeleri gerektiğini hatırlattı.

İşte o yazı:

KAYBOLAN DEĞERLER VE UNUTULAN PAYLAŞIMLAR

Öyle çok uzakta gitmemize gerek yok, biraz yakına 2000’lere 2010’lara gidelim. Çoğumuzun çocukluğunu geçirdiği o zamanlara… O dönemin havası bile bizim için farklı. Annemizin yaptığı yemekler, filmler… İzlediğimiz dizilerde, filmlerde işlenen bunların hepsi değerli kavramlar. Dönüp baktığımızda mazi de kaldı.

Hepimiz bir çocuk yetiştiricisinin içindeyiz, vaktimiz yok. Sevdiklerimizle geçirdiğimiz zamanlar bile o kadar az ki. Eski günleri özlüyoruz; o sıcak aile kavramı bile yok. Hani diyorum ya, şu anki çocuklar mesele o güzelim dostlukları görebiliyorlar mı? Kardeşlik duygusunu…

Neredeyse teknolojiyi fazlasıyla telefonda, bilgisayarda geçiriyorlar. Peki, geçmişten güzellikler neler? O eski günlerin güzeli ki güzel; neden bunları yaşatamıyoruz? Ama kimse düşünmüyor.

Dönmemize bile gerek yok aslında. O sohbet havasını paylaşma duygusunu yaşatmak bile o kadar yeter ki… Ama kimse bakıyor ki çevresine; daima ne yaptıklarını, sevdiklerini bile bilmiyorlar. Merak bile etmiyorlar. Hani diyoruz ya “Ah, nerede o eski günler!” Evet o günler çok güzeldi, geçti. Ama gerçekten bir düşünelim, o günleri elimizde tutmak için bir çaba harcadım mı ki?”