Nas Suresinin Mesajı

Hz. Peygamber’e isnad edilen sahih isnadlı bir rivayette ifade edildiğine göre şeytanlar ramazan ayında zincire vurulup bağlanırlarmış… Bu hadise bakarak kimileri şeytanın bu ayda bağlandığını, onun için bu mübarek ayda kötülüklerin meydana gelmediğini ya da azaldığını düşünürler… Halbuki Kur’an’ın bildirdiğine göre şeytan, kıyamet gününe kadar dur durak bilmeden, saptırmaya devam edeceğini ahdetmiştir… Buna göre şeytan, ne ramazanda ne de başka aylarda saptırma işlemine ara verecek değildir… Kimileri benim bu açıklamamdan hadisi reddettiğimi düşünebilir… Ama değil… Şahsen hadisin eksik anlaşıldığını düşünmekteyim….

Hz. Peygamber bu sözü ile gaybtan haber vermemiş aksine durum tespitinde bulunmuştur… Şeytanı zincire bağlayan mübarek ay değil, Kur’an değil mü’min, muhlis insandır… Rabbine kulak veren, rabbinin emrinde hareket eden, şeytanlara karşı teyakkuz halinde olan, imanlı, ihlaslı kullar şeytanları zincirlere vururlar…. Mü’min/Muhlis insan, şeytana kulak vermemekle, onu dinlememekle onu zincirlemiş olur… Kısacası şeytanı bağlayan şey insanın Allah’a bağlılığı ve bağlılıktaki devamı ve istikrardır…

Kur’an, sadece ramazanda değil şeytanların bir ömür boyunca nasıl bağlanacaklarını, zincirleneceklerini bizlere Nas suresinde bildirmiştir… Kur’an’ın inmeye başladığı bu ayda Kur’an’ın hatimesi olan ve adeta Kur’an’ın sonucu gibi duran Nas suresinde bu konu birkaç ayette işlenmektedir… Allah bu surede önce kendini rab, melik ve ilah olarak ifade etmekte sonrasında ise insanı bekleyen insi ve cinni şeytanların tehlikesine dikkat çekerek bu tehlikeden kurtulmanın yolunu göstermektedir… Sure de belirtildiğine göre şeytanların şerrinden kurtulmanın yolu rab, melik ve ilah olan Allah’a sığınmak, onun kontrolüne girmek ve emrinde hareket etmektir…

Kur’an’ın sonuna yerleştirilen bu son surenin kul/söyle ifadesi ile başlaması manidardır… Zira Kur’an’ın söyle dediği, söyletmek istediği hakikatlerdir… Son surede rabbimizin söylememizi, duyurmamızı istediği şey önem arz eder… Zira son sözler önemli ve toparlayıcıdır… Kur’an’ın sonuna bu surenin yerleştirilmiş olması tesadüfi değildir, aksine büyük bir hikmetin sonucu ve gereğidir… Kur’an’ın sonuna gelmiş insana Allah artık görev yüklemekte ve davet yoluna girmesi gerektiğini bildirmektedir…

Şeytandan Allah’a sığınmak Kur’an’i bir emirdir (Nahl, 98) ve Kur’an okumadan önce Kur’an’ın yapılmasını istediği tek şeydir… Bu ilahi emirde Allah, bizlere kendisini sığınılan, şeytanı ise kendisinden sığınılan olarak ifade etmektedir… Şeytandan Allah’a sığınmamızı emreden ayette rabbimiz şeytanın düşman, Allah’ın ise dost olduğunu anlatmaktadır… Zira biz düşmanlarımızdan kaçarken dostlarımıza iltica ederiz… Şeytandan Allah’a sığınmak sadece sözle değil aynı zamanda fille yapılmalıdır… Şeytan, Allah’tan uzaklaşan ve uzaklaştıran her kişi, idare, topluluk, parti, put ve ideolojilerdir…

Nas suresini okuduğumuzda ayetlerin fısıldaşmayı ve vesveseyi sembolize eden “ss” sesleri ile bittiğini görürüz… Ayetlerin bu şekilde bitmesi görünen/insi ve görünmeyen/cinni şeytanların fısıltılarını, fısıldaşmalarını anlatmaktadır… Şeytanların fısıldaşmaları ise sinsi planların peşinde olduklarını gösterir…

Bu son surede sonumuzu belirleyen durum anlatılmaktadır… Ya şeytanlara karşı tavır takınır ve rab, melik ve ilah olarak Allah’a sığınacak, ona yanaşacak ve onun emrinde olacağız ya da şeytanların emrine girip hem rabbimizi hem kendimizi kaybedeceğiz…

Son sure olan Nas suresi insanın kurtuluşunu hedefleyen Kur’an’ın bir nevi özeti ve son sözleridir… Sure adeta insana; “seni rabbinden uzaklaştırmaya, başkalarına kul köle etmeye, başkalarına boyun eğdirmeye çalışan şeytandan uzaklaş, Allah’a yaklaş” mesajını vermektedir…