Bayram Nostaljisi...

Nostalji...

 

Bayram gelmeden heyecanı gelirdi...

Bir hafta öncesinden başlardı alışverişler,temizlik...

Tatlı çörekler..

Çeşit çeşit şekerler,çocuklara özel ve yetişkinlere ayrı...

Ailelerin uzakta okuyan,çalışan,başka şehirde evli bireyleri toplanır,evler şenlenirdi...Ocaklar tüterdi buram buram...

Arefe günü heyecan doruğa çıkar,bayramın ilk günü giyilecekler belirlenir, ütülenir özenle hazırlanırdı...

Gece, şeytana inat son kez sahura kalkılırdı...

Ve Bayram...

Sabah namazı kılınır,mezarlık ziyaretleri yapılırdı...

Kurşuni bir şafak...

Kuşların senfonisi...

Mırra kokusu bütün avluyu kaplardı...

Evde heyecanlı bir koşuşturmaca...

Önce kahvaltı,oruç sonrası ilk kahvaltı...

Misafirler gelmeden tadına bakılan şekerler..

Ve çocukların kendilerinden önce içeri giren sesi...

'İyi Bayramlar'...

Çocukların ellerinde poşetler ve cepler şeker ile doldurulurdu..Yok öyle bir iki tane ile kapıdan gitmek...

Sonra büyükler gelmeye başlardı...

Mırra ve şeker eşliğinde bayram sohbetleri...

Kısa sürerdi ki gidilmedik yer kalmasın...

Sonra iade-i ziyret...

Eve dönülür, uzaktan gelen misafirler karşılanırdı...

'Misafir geldiii'sesiyle bölünürdü muhabbet...

Bayram bu şekilde karşılanırdı,heyecan ve mutluluk içinde geçirilir sonra bir dahaki Bayrama kadar sevenler Allah'a emanet edilirdi...

Tadı damakta kalırdı hasılı kelam...

'Ahh ah nerede o eski Bayramlar'diyenler haksız değiller yani...

Aparman dairelerine sıkıştırılmış Bayramlar ile büyüyen çocuklarımız için hayıflanmamak elde değil...

 

Ahmet Timur