ölü numarası yapıyorum desem

 

 

rüyadayım gibi

ölü numarası yapıyorum

ruhsuz konuşmalar arasında

ayaklarım çivilenmiş sanki

hangi yol getirdi buraya beni

gökyüzüne fırlatılacak eldekiler aşkla mezuniyet perçinlenecek

oradaki

ben değilim

ölü numarası modundayım halen ağzımı bıçak açmıyor yüzümde kırık aynalar şehre yansıyor

bir şeye benzemiyor konuşmalar 

mikrofonda cızırtılar bitmiyor ümitleniyorum son bulsun diye 

neredesin ilham perisi

son hazırlıklar devam ediyor

dediğim gibi kepler gökyüzüne asılacak bir süreliğine

ben de bir uçurtma göndersem diyorum gökyüzüne

kime söylüyorum

çocukluk yanlarım uyanık 

hangisi yakışıyor ilham perisine soruyorum

elime kırık kalbimi veriyor

çıkıyorum şehrin burçlarına

tuhaf bir uğultu kulaklarımda

bir dalga gibi üstümden geçiyor

nerede bize özgü sevinçler

üzgünüm İlhan meleği

kırık kalbim

ölü modunda

gökyüzünde onlarca siyah nokta yere düşüyor hep beraber

benim uçurtmam kuşlara inat inmiyor

herşey çok hızlı gelişiyor

ne olup bittiğini kalbime soruyorum ilham perisi

bir rüyadan uyandın der gibi

aynaya baktığımda

yüzümde bir başka

rüyanın izleri 

hayra yoruyorum.