Masum değiliz, hiçbirimiz!...

Masum değiliz,hiçbirimiz!...

 

Sakin değiliz,yaşadığımız sıradışı bir meseleyi sükunetle ele almayı beceremiyoruz...Öfkemiz kontrolsüz,sevincimiz abartılı...

Sevinirken bir başkasının hayatına sebebiyet verebiliyoruz...

Maç sevinciyle şehrin göbeğinde havaya ateş açıp balkonda etrafı izleyen birini vuruyoruz...

Düğünde damadı ya da gelini vurabiliyoruz..Ne kadar garip değil mi?Ama yaşadığımız vakalar bunlar...Bilerek değil!!! Sevinçten sadece!!!...

Öfkelenince gözümüz kararıyor,kimi vurduğumuzu bilmiyoruz...Ama mazeret var elbette!...Ya ters ters bakışıyoruz!..Ya yollarsa sollama yapıyoruz!Yol vermiyoruz!

Ya da tarlamıza komşunun hayvanları giriyor! 

Üst komşumuz yürürken,ses aşağı komşuyu rahatsız ediyor!

Ve öfkeleniyoruz!Hem de öyle böyle değil,ölümcül bir hararetle!..

Duygularımız hep zirvelerde,hep zehirli!

Ama kılıf hazır, bahane bol!...

Biz asabiyiz, biz hep haklıyız!..

Biz severken de kızarken de yok ediciyiz!...

Bu bizim silah bulundurmanın yasalarca şartlara bağlandığı halimiz!..

(Gerçi yine bir şekilde insanlar temin edebiliyor ya neyse)

Ya bir de herkes istediği şekilde ordan burdan silah edinebilseydi?!!...

Ve hele bir de duygularımızı terbiye edemediğimiz bir haleti ruhiyemiz varken!...

Allah gecinden versin!...

 

Ahmet Timur