S-Ş Harfi ile başlayan atasözleri ve anlamları

Atasözleri tarihimizde ve kültürümüzde önemli bir yere sahiptir. Günümüzde de halk arasında atasözleri çok kullanılıyor. Uzun deneme ve gözlemlere dayanılarak söylenmiş ve halka mal olmuş, öğüt verici nitelikte sözlere atasözü denir. Peki atasözleri ve anlamları nelerdir? En güzel atasözleri hangileridir? S-Ş harfi ile başlayan ve en çok kullanılan atasözlerini ve anlamlarını sizler için derledik...

Atasözleri hakkında detaylı bilgi ve anlamları için sözlerin üzerine tıklayabilirsiniz.

Sabah ola, hayır ola (gele).

Sabır acı ise de (acıdır) meyvesi tatlıdır.

Sabreden derviş, muradına ermiş.

Sabreyle işine, hayır gelsin başına.

Sabrın sonu selâmettir.

Saçın ak mı kara mı, önüne düşünce görürsün.

Sadık dost akrabadan yeğdir.

Sefa ile yenen cefa ile kazanılır.

Sağ baş yastık istemez.

Sağ elinin verdiğini sol elin görmesin.

Sağır işitmez, uydurur (yakıştırır).

Sağlık, varlıktan yeğdir.

Sahipsiz eve it buyruk.

Sakınılan göze çöp batar.

Sakla samanı, gelir zamanı.

Sanat altın bileziktir.

Sana taşla vurana, sen aşla vur (dokun).

Sanatını ustadan öğrenmeyen (görmeyen) öğrenemez.

Sana vereyim bir öğüt: Kendin ununu kendin öğüt.

Sarımsağı gelin etmişler, kırk gün kokusu çıkmamış.

Sayılı gün tez geçer.

Sayılı koyunu kurt kapmaz.

Sebepsiz kuş bile uçmaz.

Sel gider kum kalır.

Kişi ettiğini bulur.

Sen ağa, ben ağa; bu ineği kim sağa?

Sen işlersen mal işler, insan öyle genişler.

Sen işten korkma, iş senden korksun.

Serçeden korkan darı ekmez.

Sermayen bir yumurta ise taşa çal.

Sevda geçer yalan olur, sonra sokar yılan olur.

Seyrek git sen (sıkça varma) dostuna, kalksın ayak üstüne.

Sıçan çıktığı deliği bilir.

Sıçan geçer yol olur.

Sinek küçüktür ama mide bulandırır.

Sinek pekmezciyi tanır.

Soğanın acısını yiyen bilmez doğrayan bilir.

Sona kalan dona kalır.

Son pişmanlık fayda vermez.

Sonradan gelen devlet, devlet değildir.

Soran yanılmamış.

Sora sora Bağdat bulunur.

Sorma kişinin aslını, sohbetinden bellidir.

Söyleyenden dinleyen ârif gerek.

Söz ağızdan çıkar.

Söz gümüşse, sükût altındır.

Sözünü bil, pişir; ağzında der, devşir.

Söz var iş bitirir, söz var baş yitirir.

Su akarken testiyi doldurmalı.

Su bulanmayınca durulmaz.

Su bulununca (görülünce) teyemmüm bozulur.

Su küçüğün, söz (sofra) büyüğün.

Su testisi su yolunda kırılır.

Su uyur, düşman uyumaz.

Suyun yavaş akanından, insanın yere bakanından kork.

Sükût ikrardan gelir.

Sürüden ayrılanı (ayrılan kuzuyu, koyunu) kurt kapar (yer).

Sütten ağzı yanan, yoğurdu üfleyerek yer.

Şahin, sinek avlamaz.

Şakanın sonu kakadır.

Şap ile şeker bir değil.

Şeriatın kestiği parmak acımaz.

Şeytanın dostluğu darağacına kadardır.

Şeytanla kabak ekenin, kabak başına patlar.

Şimşek çakmadan gök gürlemez.

Şöhret afettir.