Ya Sabır!...

Ya Sabır!...

 

Tahammülsüzlüğün sınırlarını zorluyoruz!..

Acelicilikte elimize kimse su dökemez!..

Yahu iki dakika dayanamıyor,

hoşgöremiyoruz...

Gerçekten kaybedilen bir zaman değil ,sadece bir kaç dakika!...

O da bir kayıp değil,o sürede yaşadığımız ve yaşattığımız stresle,gerginlikle karşılaştırdığımızda....

Herşeye ve heryere önce varalım,bir an önce!..

Bir yarış halindeyiz!...

Oysa varamama riski var,bunu biliyoruz ama işte şeytani dürtü aklımızı baştan alıyor!...

Trafik ışıkları yeşile dönmeden kornaya basıyoruz ya o tam bir facia!...

Önündeki kaygılanıyor,arkadaki de kornaya basıyor!..

Tam bir curcuna!...

Tam bir ilkellik!...

Kazandığımız o iki dakika batsın!...

Belki o iki dakika ilerde hayatımıza veya bir başkasının hayatına mal olacak!...

Bilmiyor muyuz?!..

Bal gibi de biliyoruz ama işte gel gör ki ilkel duygular devrede!...

Mesai çıkışı aynı,iftar saati ondan beter!...

Topu topu bir kaç dakika!...

Telaş,kargaşa!..

Stres,gerginlik!...

Kaygı ve huzursuzluk!...

Gerek var mı?!..

Geç olsun güç olmasın ha?!..

Acelenin ecel ile kol kola olduğu gerçeği de kafamızın bir yerinde dursun,olur mu?!..

Belki o zaman bir iki dakikanın hesabını yapmayız!...

 

Ahmet Timur