Yapılan iyilik hesapsızca olmalı, karşılığı içinde saklı....

Yapılan iyilik hesapsızca olmalı, karşılığı içinde saklı...

 

İyilik,karşılık gözetmeden yapılması gereken bir tavırdır..Hesap kitap yapılmaz çünkü doğasında yoktur...İyilik olmaktan çıkar...

Kendi içinde geri dönüşü olan bir eylemdir iyilik...

Hesapsızca yapılır ve aslında ilk anda manevi huzur olarak sahibini ihya eder.

Karşılık beklenen iyilik bir ticarete, bir mücadeleye evrilir..Ben yaptım o/onlar karşılığında hiç birşey yapmadı olayına dönerse nüvesini kaybeder.Kuldan beklenmez,iyiliğin Sahibinden,İlahi Kudretten beklenir ve O da mutlaka er veya geç nasip eder...

Bir kimse iyilik yaptı mı aslında kendine yapar,bu minvalde düşünmek gerek...Öbür türlü yapılan iyiliğin canına okunur....İyilik olmaktan çıkar...Aslında gönüllü yapılan bir bağış olmalı,faiziyle beklenen bir borç değil...

Elbette iyiliğin bir ölçüsü olmalı...Bu neden önemli?

Herşeyin olduğu gibi iyiliğin de fazlası ne yazık ki vefasızlık ve dahi nankörlük getirme potansiyeli taşır...

Dikkat etmek icab eder..

Ancak bunu yaparlar diye de kurunun yanında yaş da yakmamak lazım...Karşılıksız İyilik,insanoğlunun en bilge yanlarından birisidir...Değerlidir...Yaradılış gayelerinden biridir...

Hayatı güzel ve yaşanabilir kılmanın en kapsayıcı değerlerindendir...

Bir tebessüm,bir tatlı söz ne kadar etkileyici ve ne kadar zahmetsizdir,öyle değil mi?

Hem bizi mutlu eden,huzur veren hem muhatabına yayılan ondan da başkasına sirayet eden bir iyiliktir,güzelliktir...

İyilik bulaşıcıdır....

İç huzurdur...

İbadettir...

İnsanı güzelleştirir...

Dünyamızı güzelleştirir...

Yani,iyilik yapılacaksa hesap falan yapmadan çıkarsız,karşılık beklemeden yapilmalı....Öbür türlü bir mücadeleye döner...Mücadele kaygıya,huzursuzluğa...

Kaş yapayım derken göz çıkartılır...

İyilik karşılığı zaten içinde saklı bir eylemdir...

 

Ahmet Timur