tatlidede
tatlidede

Yarım Kalan Bir Hayat: Meryem Hüseyin Derılzor -5

Yarım Kalan Bir Hayat: Meryem Hüseyin Derılzor -5

Sabah güneşinin aydınlığını bu sobanın etrafında karşıladık. Birkaç saatlik bir dinlenmeden sonra tekrar yola revan olduk. Bu kez ki istikametimiz Arrade tarafıydı.

Hayata yolculuğumuzun bu kısmında da kadın ve çocukların ağlama sesleri kesilmemişti. Yorgunluktan baygınlık geçirenler vardı. Ama yapacak bir şey yoktu ve bu yolculuk tamamlanmalıydı. 

Arrade tarafından sınırı geçme girişimimizi tekrar başlattığımız sırada içinde bulunduğumuz kafileyi fark eden Türk askerleri, bizleri bulunduğumuz yerden alıp Akdoğan Karakolu’na götürdüler.

Türkiye’deydik artık. Geceden sabaha kadar geçirdiğimiz şokun etkisiyle de korku içindeydik. Bizleri tekrar geri göndermeleri işten değildi ve geri gönderilmemiz durumunda mevcut durumumuz daha da çok zorlaşacaktı. Ancak bir süre sonra bu kuşkularımızın yersiz olduğunu anladık. Askerler bize çok iyi davrandılar. Akşama kadar bu karakolda tutulduk ve akşamın sekizinde Ceylanpınar Kampı’na götürüldük. Geceyi de bu kampta geçirdik.

Kamp kaydımızın ardından Ceylanpınar’a gelen babam tarafından alındık ve ardından Kızıltepe’ye geldik. Babam bizlerin hazırlığını daha önce yapmış ve bir ev kiralamıştı. İşte bu eve yerleşirken biraz hüzünlendik ama şükürler olsun ki hepimiz bir aradaydık ve can güvenliği diye de bir problemimiz yoktu.
Sıra buradaki hayata alışabilmeye gelmişti.

Daha önceleri Türkiye’ye gelip tekrar Suriye’ye dönenlerden duyduğumuz olumsuz şeyler vardı ve bu olumsuzluklar için kendimizi hazırlamıştık. Suriyelilerin pek sevilmediklerini söylüyorlardı ve ben bu söylemlere pek inanmıyordum ama söylenenlerin doğru olabilme olasılığına karşı da hazırlamıştım kendimi.

Şimdilerde iş bulup çalışmaya başlayan iki abimden birinin kazandığını ev kirasına verirken diğerinin kazandığıyla da geçinmeye çalışıyoruz. Yeni hayatımıza yavaş yavaş alışmaya çalışırken kulağıma gelen bazı olumsuzluklar da oldu tabi. Mesela, çarşıda duyduğum bir sözün beni çok üzdüğünü söyleyebilirim. Şöyle diyordu biri;
“Şu Suriyeliler buradan gitmeden rahat edemeyeceğiz.”

Bu ifadeye çok üzülmüştüm ama yapacak bir şey yoktu.


İnşallah savaş biter de buradaki insanları daha fazla rahatsız etmeden ülkemize geri döneriz…

Editör: Aydın

Yorum Yaz