Yarım Kalan Bir Hayat: Zeynep Osman / KAMIŞLO -5

Zeynep Osman hikayesinin yazı serisinin beşinci bölümü...

O da olmadı!

Büyük bir gürültüyle Kamışlo’da patlayan bombaların o mahşeri sesleri, bulunduğumuz köy yerine kadar ulaşmış ve doğadaki her şeyle beraber içimizi de titretmişti.

Çevremizdeki kuş, kuzu, börtü böcek, bütün hayvanlarla beraber üzerine bastığımız toprağı dahi titreten bu ürkütücü patlamalar, kim bilir Kamışlo’da nasıl bir tahribat yapmıştı.

Bu patlamaların neden olduğu tahribatların kimlerin canına etki ettiğini merak ederek ağlamaya başlamıştık. Babam ve dört erkek kardeşim Kamışlo’daydı. Bizlerse onlar için endişe içindeydik.

Tutamadığımız gözyaşlarımızın eşliğinde Allah’a dua ediyorduk. Patlamaların ardından geçen iki saat sonra bulduğumuz bir kamyonetin kasasına binerek Kamışlo’ya doğru harekete geçtik.

Aracımız seyir halindeyken ıslak gözlerle uzaktaki Kamışlo’ya, çevredeki köylere, çayıra çimene, gökyüzüne dalıp gitmiştim.

Kamışlo, beyaz gelinliğini giyinmiş bir gelin kadar güzeldi. Köyler, bu gelinin düğününde halay çekercesine içtendi. Çimenler ve bu çimenlere yayılan kuzular arasında bir güzel ahenk vardı.

Bu düğüne şehadet eden gökyüzü ise bir başka maviydi. İçinde bulunduğum bu güzellikleri ilk kez görüyor gibiydim. Normalde 20 dakika süren yolu bir saatte tamamlayabilmiştik.

Kapatılmış olan ana yolların yerine tali yolları kullanarak eve ulaşmış ve babamla abilerimin sağ salim olduklarını görünce rahatlamıştık.

İşte bu günden sonra, dünyam siyah beyaza büründü.

İşte bu günden sonra, yüreğimdeki renkler tükendi.

Ve işte bu günden sonra, beni okulumdan eden lanet olası savaşın bizleri yerimizden yurdumuzdan edebileceğini konuşmaya başladık.

Annem hastaydı ve düzenli bir tedaviye ihtiyaç duyuyordu. Bu ortamda tedavisini sürdürebilme olanağından uzaktaydık ve gün geçtikçe bu mesafe daha da büyüyordu. Abilerim, onaylamadığımız bir savaşın içine girme mecburiyetiyle karşı karşıya kalabilirlerdi.

Hayat pahalılığının ummadığımız seviyelere çıkmış olması bir yana, temel gıda maddelerinin dahi bulunmasında güçlükler çekilmeye başlanmıştı. Elektrik ve su sıkıntıları katlanılamayacak safhalara ulaşmıştı. İşte bu tüm olumsuzluklara karşı, ailece direnebilecek bir güce sahip değildik.