Yaşadılar ve Öldüler

Delikanlılıktır bu topraklarda hayat sürdürmek ve en yakın olduğu ilahi varlıklara ilahi kıymet vermektir. Güzelim insanlara gözü gibi değer vermektir, sevmektir, hürmet göstermektir ve barışmaktır delikanlılık…

     Osmanlıların, Mervanilerin, Eyyübilerin ve Artukluların İnsan hayatına yönelik oluşturdukları medeniyet ortamlarında yaşadılar delikanlılarımız…

     Sonra bu medeniyetin hayat alanlarında Şeyh Edibaliler, Molla Güraniler, İdrisi Bitlisiler, Ahmedı Hanı, Şeyh Saitler, Ustadlar, Mehmet Akifler, Mehmet Uzunlar ve daha nice değerler yeşerdi.

     Delikanlılıktır bu topraklarda hayat sürdürmek ve en yakın olduğu ilahi varlıklara ilahi kıymet vermektir.

     Güzelim insanlara gözü gibi değer vermektir, sevmektir, hürmet göstermektir ve barışmaktır delikanlılık…

     Yiğitsizlik örnekleri sergilemez, yanak burkutmaz ve samimidirler. Tahammüllün, kabul etmenin ve farklılığın insani olduğunu bilendir.

     Şuur ve bilinçlenmenin hidayetini kavramış, küçüldükçe delikanlılıkta devleşendiler.

     Böyle yaşadılar, böyle gördüler, böyleydiler zaten.

           ***

     Bu ülkenin delikanlılarına doksan bir yıldır; yeni mekteplerde, yeni dersler verildi. Her sabah olmadığımız, olamayacağımız kimliklerin üstüne ant içirildi. Ve ne kadar mutlu olduğumuza dair nutuklar ezberletildi.

    Daha sonra da bu topraklarda, bu delikanlıları biçtiler. Yeni tohumlarla yeni delikanlılar üretildi.     

    Resmi okullarda vatandaşlaştırıldı. Ecnebi okul ve özel dershanelerde aptallaştırıldı.

    Alanlara, dağlara mecbur bırakıldı. Meydanlarda cop, evlerde tek tip ilim yedirildi. Sokaklarda vuruldu, tenhalarda tekmelendi.

   Düşünenlere karakol ve hapishanelerde işkenceler yapıldı. Ceza bitiminde ise sürgünlere gönderildi.

   Delikanlıların kafasının içi ile değil, dışı ile uğraştılar. Kafalarının dışını açmayanları Üniversitelerden, ikna olmayanları da ikna fırınlarına attılar.

  Tek tip insanlaşma ile tek tip lisanlaştırılma fabrikaları kuruldu. Buralarda defolu nesiller üretildi.

  Bazen muhafazakâr, bazen mütevazı dindar yapıldı. Bazen sağcı, bazen solcu olundu. Ama asla kitabi olmadılar.

  Kalpleri korku ve gelecek endişeliğinin imanı ile dünyalaştırıldı. Eğlence merkezlerin baş müşterisi oldular. Sevgili olamadılar, sevgililerin korumalığını yaptılar.

    Bu medeniyettin damarlarını tümden tıkadılar. Beslendiği damarlar koruyunca da, ülkenin delikanlıları birbirine girdiler.

     Kitaba, insana, vatana ve delikanlılığa dair tüm güzellikleri unuttular.

              Yaşadılar

              Ve sonra öldüler…