Yusufları Aramak

Hz. Yakub Hz. Yusufu kaybettiğinde hep onu aradı durdu… Arayışı bir gün, bir ay, bir yıl değil bir ömür sürdü… Yusuf’unu ararken alay konusu oldu, gözlerini kaybetti ama arayışını kesmedi… Çünkü Yusuf’u kaybetmek onun için sadece oğul kaybetmek değildi…

Yakub’un Yusuf’a özlemi bir babanın evladına özleminden çok daha öteydi… Yakub’un Yusufa özlemi daha özeldi… Emanete, emin, adil ve ehil varislere olan özlemin kendisiydi… Zira Yusuf’u kaybetmek İsrailoğullarının geleceğini kaybetmek demekti… Yusuf’u kuyuya atan abileri İsrailoğullarını temsil edecek güven, adalet ve ehliyete sahip değillerdi… Hz. İbrahim’in hilafet duası gereği zalimler emaneti yüklenemezdi… Yakub Yusuf’u ararken aslında neslini, kavmini, Hz. İbrahim’in makamını teslim edeceği güveni, adaleti ve ehliyeti arıyordu…

Yakub’un Yusuf’a olan özlemindeki hikmet ve haklılık Yusuf’un hayat hikâyesinde saklıdır… Yusuf’un yaşadığı rüyaları aratmayan hayat Yakub’un özleminin hikmetini ve haklılığını anlatmaktadır… Hz. Yakup gibi Hz. Zekeriyya da varisini arıyordu, dünyadan göçüp giderken yerine bırakacağı emanet, adalet ve ehliyet sahibini rabbinden talep ediyordu… Hz. İbrahim de duasında neslinden varisler istiyordu… Bu arayışlar bizlere geleceğin varislerini aramamızı, geleceğimizi emin ellere teslim etmemiz gerektiğini mesaj vermektedir.

Hz. Yakub’un arayışında yaptığı hatayı telafi etme çabasını da görmekteyiz… Hatasını telafi etmek için bir ömür çırpındığına şahit olmaktayız… Zira kimi hatalar hayati öneme sahiptir ve hayatınız boyunca telafi için çırpınmanızı gerektirebilir… Yusufları kolay harcamak, Yusuflara sahip çıkmamak, Yusufları kurt ruhlulara teslim etmek, Yusufları geleceğe hazırlamamak kıyamete hazırlanmak, kıyamete yol almak demektir… Hz. Peygamberimiz de; “işi ehline vermediğinizde kıyameti bekleyin” demiyor muydu?

Hz. Yakub’un arayışında bir de bitmeyen umuda şahit olmaktayız. Yakub hiçbir zaman ümidini kaybetmemişti… Gözlerini kaybetmesine rağmen ümidinden hiçbir şey yitirmemişti… Ümit adeta onun manevi gözü olmuştu… Zira ümidi yitirmek arayışa son vermek demekti… Hz. Yakub’un aradığına erişmesi, Yusuf’a kavuşması bize umudun zaferini, arayışın başarısını anlatır…

O halde dostlar! Ülkemizin, ümmetimizin geleceğini teslim edeceğimiz Yusufları aramalı, ararken ümidimizi, umudumuzu diri tutmalı, arayışımızı bir ömür sürdürmeli, hatalarımızı telafi etmeye çalışmalı ve Yusufları bulduğumuzda onlara sahip çıkmalıyız… Sahip çıkmalıyız ki meydan kurt ruhlulara kalmasın, gözlerimiz aydın olsun, geleceğimiz parlak olsun…