Duygu Özlem Yücel kimdir? Duygu Özlem Yücel kitapları ve sözleri

NLP uzmanı,yaşam koçu Duygu Özlem Yücel hayatı araştırılıyor. Peki Duygu Özlem Yücel kimdir? Duygu Özlem Yücel aslen nerelidir? Duygu Özlem Yücel ne zaman, nerede doğdu? Duygu Özlem Yücel hayatta mı? İşte Duygu Özlem Yücel hayatı...

NLP uzmanı,yaşam koçu Duygu Özlem Yücel edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Duygu Özlem Yücel hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Duygu Özlem Yücel hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Duygu Özlem Yücel hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi: 20 Haziran

Doğum Yeri: İstanbul

Duygu Özlem Yücel kimdir?

20 Haziran'da İstanbul'da dünyaya geldi.

İlk ve orta öğretimini Şişli Terakki Lisesi, lisansını Marmara Üniversitesi İletişim Fakültesi Radyo Televizyon Sinema bölümü ve yüksek lisansını Reklamcılık ve Tanıtım bölümünde tamamladı.

İletişim danışmanlığı alanında uzmanlaştı ve kurumsal iletişim alanında çalıştı.

Yaşam Koçluğu ve NLP Uzmanlığı eğitimlerini Kadir Has Üniversitesi'nde tamamladı.

Yazın hayatına, aylık dergilerde ve kadın portallarında kadın/erkek ilişkileri üzerine yazdığı köşe yazılarıyla başladı.

Romantik komedi ve romantik dram temalı üç romanı bulunuyor.

İlişki/Yaşam Koçu ve NLP Uzmanı olarak bireysel danışmanlık hizmeti ve grup eğitimleri, kurumsal eğitim ve seminerler vermektedir.

Duygu Özlem Yücel Kitapları - Eserleri

• Dengesiz Bir Aşkın Anatomisi
• Hayatımın Başrolü Olur musun?
• Her Son Bir Başlangıçtır
• Dengesiz Bir Adamın Anatomisi
• Zamane Aşkları

Duygu Özlem Yücel Alıntıları - Sözleri

• Küçük bir çocuğun yokuş aşağı koşması gibi seni düşünmek... Biraz heyecan, biraz da düşecekmiş korkusu... (Dengesiz Bir Aşkın Anatomisi)
• Küçük bir çocuğun yokuş aşağı koşması gibi seni düşünmek Biraz heyecan, biraz da düşecekmiş korkusu (Dengesiz Bir Aşkın Anatomisi)
• Aşktan neden kaçarız? Çok mu büyük? Çok mu korkutucu ? Çok mu riskli? Bence 4000 metre yükseklikte giden bir uçaktan atlamak gibi. Hem de paraşütsüz! (Hayatımın Başrolü Olur musun?)
• Durmuş tanımadığım bir kadının arkasından bakıyorum… İki gün önce hayatımda olmayan ama sanki hep hayatımdaymış ya da hayatımda olması gerekiyormuş gibi garip bir hisle. (Her Son Bir Başlangıçtır)
• Aşktan neden kaçarız? Çok mu büyük? Çok mu korkutucu? Çok mu riskli? Bence 4000 metre yükseklikte giden bir uçaktan atlamak gibi. Hem de paraşütsüz! (Hayatımın Başrolü Olur musun?)
• Ve nasıl oluyor da; her batan güneşle birlikte geçmişimden, ruhumdan ve varlığımdan toprağa binlerce parça akıyor? (Her Son Bir Başlangıçtır)
• Hayat daha yeni başlarken ve her şey çok daha basitken, dünya günlük güneşlik ve herkes yanı başımdayken ben, bu ben değildim. (Dengesiz Bir Aşkın Anatomisi)
• "Kıyıyı gözden kaybetmeye cesaret etmedikçe insan, yeni okyanuslar keşfedemez." (Dengesiz Bir Aşkın Anatomisi)
• Bugün dönüp geriye bakınca görüyorum ki; kimsenin oyunu bir diğerininkiyle aynı değil ve herkesin kaderi kendine göre yazılıyor aslında. Kimseye kaldıramayacağından fazla şey verilmiyor. (Dengesiz Bir Aşkın Anatomisi)
• Gözlerini yeni güne her açışında yeniden başlarsın hayatının kalanına ve her yeni gün yepyeni bir sayfa açılır yaşamında... (Her Son Bir Başlangıçtır)
• Ve hayat ‘’Hadi gidiyoruz!’’ dedi. ‘’Nereye’’ dedim istemsizce. Aradığın ve bulamadığın cevapların hepsini bulmaya. (Her Son Bir Başlangıçtır)
• İnsanlarla kaynaşmak ve onların arasında olmak hiçbir zaman bana göre bir şey olmadı.Ben yalnızlığı severim, yalnızlığı ve büyük dünyamdaki her şeyi sırtlayıp kendi kendimle başa çıkmayı.Burnu havada olduğumdan değil,her şeyin benim için yeterince zor olduğundan. (Dengesiz Bir Adamın Anatomisi)
• Çünkü bazen hayat bize tam da tanımak istediğimiz insanı sunar. Keşfetmeyi beklediğimiz o kişiyi... Beklediğimizi bile bilmediğimiz öbür yarımızı ... (Dengesiz Bir Aşkın Anatomisi)
• Beden dili, kontrol etmeye çalıştıkça kesinlikle daha da saçmalayan bir şeydi. (Dengesiz Bir Aşkın Anatomisi)
• Tam da olmam gereken yerde oldugumu hissediyorum. Dokunamayacak kadar uzak, duyabilecek kadar yakın. Hissedemeyecek kadar uzak, görebilecek kadar yakın... (Her Son Bir Başlangıçtır)
• "Tam da olmam gereken yerde oldugumu hissediyorum. Dokunamayacak kadar uzak, duyabilecek kadar yakın. Hissedemeyecek kadar uzak, görebilecek kadar yakın" (Her Son Bir Başlangıçtır)
• Eğer yaşadıklarımdan ve yaptıklarımdan bir dakika bile pişman olmuş olsaydım ve bu pişmanlık benim onları yaşamama engel olmuş olsaydı... İşte asıl o zaman hiç var olmamış olmayı tercih ederdim. İşte o zaman ben, ben olmazdım. Ben, pişmanlığın ta kendisi olurdum. (Dengesiz Bir Aşkın Anatomisi)
• Hani vapurda yolculuk yaparken bir pazarlamacı gelir ve üç dakika öyle bir konuşur ki sattığı şeye ihtiyacınız olmasa da hevesle alırsınız. Aynen öyle hissediyordum kendimi. (Hayatımın Başrolü Olur musun?)
• Küçük bir çocuğun yokuş aşağı koşması gibi seni düşünmek... Biraz heyecan, biraz da düşecekmiş korkusu. (Dengesiz Bir Aşkın Anatomisi)
• Ve nasıl oluyor da; her batan güneşle birlikte geçmişimden, ruhumdan ve varlığımdan toprağa binlerce parça akıyor? (Her Son Bir Başlangıçtır)