Nazmi Ağıl kimdir? Nazmi Ağıl kitapları ve sözleri
Türk Yazar, Şair ve Çevirmen Nazmi Ağıl hayatı araştırılıyor. Peki Nazmi Ağıl kimdir? Nazmi Ağıl aslen nerelidir? Nazmi Ağıl ne zaman, nerede doğdu? Nazmi Ağıl hayatta mı? İşte Nazmi Ağıl hayatı...
Türk Yazar, Şair ve Çevirmen Nazmi Ağıl edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Nazmi Ağıl hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Nazmi Ağıl hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Nazmi Ağıl hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...
Doğum Tarihi: 1964
Doğum Yeri: Eskişehir, Türkiye
Nazmi Ağıl kimdir?
Boğaziçi Üniversitesi İngiliz Dili ve Edebiyatı Bölümü’nü bitirdi. Aynı bölümde yüksek lisans ve doktora çalışmalarını tamamladı. Halen Koç Üniversitesi, İngiliz Dili ve Karşılaştırmalı Edebiyat Bölümü’nde öğretim üyesi olarak çalışıyor. Geoffrey Chaucer’dan Canterbury Hikâyeleri, Theodore Roethke’den Açık Ev ve John Ashbery’den Dışbükey Bir Aynada Otoportre adlı yapıtları dilimize kazandırdı. Şiir kitapları: Gökçe Yazı (1998), Boşanma Dosyası (1998; Yunus Nadi Şiir Ödülü), Beni Böyle Değiştiren (1999), Aşk Küçücük, Kırılgan (2002), Kokarca Aramak (2005)
Nazmi Ağıl Kitapları - Eserleri
- Bangladesh Blues
- Babalar ve Oğullar
- N'olur Ödev Ver Öğretmenim
- Büyüklerle Yeniden Nasrettin Hoca
- Yağmura Bunca Düşkün (Toplu Şiirler 1998-2014)
- Gökçe Yazı
- Aşk Küçücük Kırılgan
- Yavaş Matematik
- Odamda İnek Var
- Beni Böyle Değiştiren
- Ekfrasis
- Boşanma Dosyası
- Kokarca Aramak
Nazmi Ağıl Alıntıları - Sözleri
- “Sakın üzülme, aldığın ders, Tüm çektiklerine değer, Doğruları bulamazdın, Yanlış yapmasaydın eğer.” (N'olur Ödev Ver Öğretmenim)
- “Çürüyen güz yapraklarının baş döndüren kokusu uzun süren bir uyuşukluğa koymuştu ruhumu ve ben gereken çoşkuyla karşılayamamıştım yeni yılı. Fakat bizlere her zaman bir telafi fırsatı verecek kadar cömert işte hayat.” (Bangladesh Blues)
- Pek çok modern şehrin tersine, Dakka görme duyusu üzerine inşa edilmiş değil, fakat burada sesler yön veriyor trafikte insanların davranışlarına Nisan ortası, sıcaklık yaklaşık kırk derece, belki güneş kör etti onları ve bütün paslı otobüslerin, kafesli tuk-tukların, bisiklet-taksi sürücüleri kalabalıklar içinden kornaya basa basa buluyorlar yollarını, yarasalar gibi şaşılacak derece çabuk, becerikli tepki veriyorlar ve nasılsa, değmiyorlar birbirlerine İster istemez, aynalardan ne kadar yararlandıklarını merak ediyor insan, tamamen gereksiz buluyor olmalılar, yıllarca önce onlar kadar akıllı olmayan farklı bir kültürün insanları için icat edilmiş sanki bu aksesuar. Orfeus mesela, karısını ölümün elinden almak için yeraltına inmişti hani, sadece sesiyle emin olabilseydi Yuridike’nin kendisini izlediğinden, dönüp ardına bakmaya gerek duymazdı ve taşa dönmesine olmazdı neden. Sesler Şehri (Bangladesh Blues)
