matesis
dedas

Pierre Jean Jouve kimdir? Pierre Jean Jouve kitapları ve sözleri

Fransız şair, romancı, eliştirmen ve çevirmen Pierre Jean Jouve hayatı araştırılıyor. Peki Pierre Jean Jouve kimdir? Pierre Jean Jouve aslen nerelidir? Pierre Jean Jouve ne zaman, nerede doğdu? Pierre Jean Jouve hayatta mı? İşte Pierre Jean Jouve hayatı... Pierre Jean Jouve yaşıyor mu? Pierre Jean Jouve ne zaman, nerede öldü?
  • 22.01.2023 18:00
Pierre Jean Jouve kimdir? Pierre Jean Jouve kitapları ve sözleri
Fransız şair, romancı, eliştirmen ve çevirmen Pierre Jean Jouve edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Pierre Jean Jouve hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Pierre Jean Jouve hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Pierre Jean Jouve hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi: 11 Ekim 1887

Doğum Yeri: Arras, Fransa

Ölüm Tarihi: 8 Ocak 1976

Ölüm Yeri: Paris, Fransa

Pierre Jean Jouve kimdir?

(1887-1976) Fransız şair, romancı, eliştirmen ve çevirmen. Yazarlığının ilk yıllarında Abbaye topluluğunun etkisinde kaldı. Bir süre Bandeaux d'or gazetesini çıkardı. Les Muses romaines et florentines (1910; Roma ve Floransa Musaları), Présences (1912; Duruşlar) ve Parler (1913; Konuşmak) adlı şiir kitaplarında simgeciliğin etkisi görülür. Hastalığı nedeniyle askere alınmadığı I. Dünya Savaşı'nda İsviçre'deki hastanelerde gönüllü olarak çalıştı ve barışçı şiirler yazdı. Vous étes des hommes (1915; Siz Erkeksiniz) ve Danse des morts (1917; Ölüler Dansı) bu dönem yapıtları arasındadır. Jouve 1920'li yılların başlarında yeni hayat'ının başlangıcı olarak betimlediği tinsel ve düşünsel bir bunalım yaşadı. 1924'de Katolik oldu. 1925'ten önce yazdığı tüm yapıtları reddetti. Freud'un öğretilerinden ve yeni benimsediği dinsel eğiliminden esinlenerek, tinsel kendinden geçiş ile bedensel itkiler arasında bulunduğunu düşündüğü çözümsüz çatışmayı iletebilecek bir şiir dili geliştirmeye çalıştı. Les Mystérieuses Noces (1925; Gizemli Düğünler), Nouvelles Noces (1926; Yeni Düğünler) ve Sueur de Sang (1935; Kanın Teri) gibi şiir kitaplarında tinsellik ve erotizm iç içedir. Aynı özellik Paulina 1880 (1925), Le Monde désert (1927; Terk Edilmiş Dünya), Hécaté (1928) ve La Scène capitale (1935; Can Alıcı Sahne) gibi düzyazı yapıtlarında da görülür.

Jouve 1938'de yayınladığı Kyrie adlı yapıtının ardından II. Dünya Savaşı yıllarını Cenevre'de La Vièrge de Paris'i (1944; Parisli Bakire) yazmakla geçirdi. Hitler'i Deccal olarak betimlediği bu iki metnin mahşeri tonu ve erotik içeriği bu kitapların Aziz Yahya'nın, Avilalı Teresa'nın ve Wiliam Blake'in metinleriyle kıyaslanmasına neden oldu. Paris'te geçirdiği savaş sonrası yıllarda Ode (1950), Langue (1952; Dil), Lyrique (1956; Lirik) ve Moires (1962; Hareler) gibi kitaplarında şiirlerini ve dil üzerine yazılarını yayımladı. 19. yüzyıl Fransız yazarları ve sanatçıları üzerine eleştirel denemeler de yazan Jouve, aynı zamanda usta bir çevirmendi. Müzikle ilgisi yaşamı boyunca sürdü ve Le Don Juan de Mozart (1942; Mozart'ın Don Juan'ı) gibi önemli bir eleştiri kitabı yazdı. 1966'da Académie Française'in verdiği Şiir Büyük Ödülü'nü kazandı.

Pierre Jean Jouve Kitapları - Eserleri

  • Paulina 1880

Pierre Jean Jouve Alıntıları - Sözleri

  • Düşüncesi kendisinden daha hızlı davranıyordu. (Paulina 1880)
  • " O yalnız. Ben yalnız. Hüzünlü bir sahneydi. " (Paulina 1880)
  • Dünyamız bize ait, diğer bütün insanlar bunun dışında,ne anlayabilirler ne de söz sahibi olabilirler. (Paulina 1880)
  • " Yaşanmış olağanüstü anlara sahibim. Bu akşam ölebilirim. " (Paulina 1880)
  • İçinde yaşam olan bir yaşam sürüyorum. Oysa diğeri, senin yaşadığın, kanla beslenen yaşam bir görüntünün gölgesi. (Paulina 1880)
  • ...dumanla boğulmakta olan ciğere havanın girmesi gibi bir neşe kaplıyordu her yanını. (Paulina 1880)
  • Ruhunu işliyordu, buna dört elle sarılıyordu. (Paulina 1880)
  • Gerçek dışı bir gerçeklik vicdanına yükleniyordu, hiçbir zaman önceden kestirememiş olduğu bir şey. (Paulina 1880)
  • Neredeyse yaşamıyordu. Hep harika bir şeyi bekliyormuş duygusuna kapılıyordu. (Paulina 1880)
  • " Kont kendisini bu aşka götürmüş olan nedenleri, kendi yazgısının nedenlerini görüyordu şimdi. O zamana dek yaptığı uzun koşu ona ulaşmak içindi. " (Paulina 1880)

Yorum Yaz