Metin Arditi kimdir? Metin Arditi kitapları ve sözleri

Türkiye Yahudisi Kökenli İsviçreli Fransız Yazar Metin Arditi hayatı araştırılıyor. Peki Metin Arditi kimdir? Metin Arditi aslen nerelidir? Metin Arditi ne zaman, nerede doğdu? Metin Arditi hayatta mı? İşte Metin Arditi hayatı...

Türkiye Yahudisi Kökenli İsviçreli Fransız Yazar Metin Arditi edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Metin Arditi hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Metin Arditi hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Metin Arditi hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi: 2 Şubat 1945

Doğum Yeri: Ankara, Türkiye

Metin Arditi kimdir?

Metin Arditi yedi yaşında Türkiye'den ayrıldı. İlk ve orta öğrenimini İsviçre’de yaptı. École Polytechnique Fédérale de Lausanne’ı fizik mühendisi olarak bitirdikten sonra atom mühendisliği dalında doktora yaptı; ardından Stanford Üniversitesi’nde İşletme dalında yüksek lisans yaptı. 1996 yılından bu yana Suisse Romande Orkestra’sının yöneticisi ve organizasyon sorumlusu görevlerini gönüllü olarak yerine getiren İsviçreli yazar, 1988’de kurduğu Arditi Vakfı dışında, yardım amaçlı kurulan birçok vakfın idaresinde de görev yapıyor. Romanın yanı sıra deneme türünde de eserler veren Arditi, yedinci romanı Turquetto’yla prestijli bir edebiyat ödülü olan Jean-Giono Ödülü’nü aldı.

Metin Arditi Kitapları - Eserleri

• Turquetto
• Babam Omuzlarımda

Metin Arditi Alıntıları - Sözleri

• "Heyecanlar, sen neler olduğunu anlamadan seni sürükleyen dalgalardır. ..." (Turquetto)
• "Oradaydın. Bir babanın evladına olabileceği kadar yakınımdaydın. Sevecen, neşeli cömerttin, beni şımartıyordun." (Babam Omuzlarımda)
• Insanlar senden benden daha aptal degil. Tersine, kurnazlar, hem de sandiklarindan cok daha fazla. Bakmanin, kastettigim gercek bakma, onlara aci verme tehlikesi tasidigini hissediyorlar... Cunku her seyin degistigini farkedecekler! Arkadaslarinin, karilarinin, islerinin, her seyin! Biliyor musun? Dunyanin degistigini kabul etseler, kendileri de degisecek... Iste en nefret ettikleri de bu. (Turquetto)
• Sen öleli yirmi yıl oluyor ve kendimi ne zaman senin karşında hayal etsem, küçük bir oğlan çocuğunun endişelerini taşıyorum. (Babam Omuzlarımda)
• Babamı çok az görürdüm ve bu nadirlik son derece hoşuma giderdi. Bence gayet anlamlıydı. Büyüklüğünün işaretiydi bu. Kahramanın yeri evi değildi. (Babam Omuzlarımda)
• “Hayranlığımın yerini önce anlam verememe sonra da isyan almıştı. Kandırılmıştım.Aslında olmadığınız biri gibi görünerek çocuğunuzun sizi takdir etmesini istemek tehlikeli bir şeydir.” (Babam Omuzlarımda)
• ''Bana gülümsemen için! Beni kollarına alman için! Beni öpmen için, bana olan ilgini, sevgini, özellikle de baba, baba bana verdiğin değeri görmek için. Bana verdiğin değeri, tanrı aşkına!'' (Babam Omuzlarımda)
• "Çoğu insanın bakmayı bilmediğini hiç fark ettin mi? Bütün istedikleri, herkesin onlara bakması! Onlara iltifatlar edilmesi. ..." (Turquetto)
• Insanin kendisi kederler icindeyken baskasina nasil teselli verirdi? (Turquetto)
• “Kitaplar, başka…Burada bir telkin mi vardı? Bir çeşit gizli bir cennete davetiye miydi? Orada yüksek bir yerden,korunma altında mı olacaktım?Ben de kendimi büyük bir hevesle okumaya verdim, bunun bana mucizevi bir dönüşüm fırsatını sunduğunu görüyordum. Okumak yalnız olmayı seçmekti. Seçmek! Yalnızlık artık çektiğim bir şey değildi. Göze aldığım bir şeydi.” (Babam Omuzlarımda)
• İçinde bir parça merhamet yok muydu, “Oğlum daha yeni yaşında, onu yanımdan ayırmayayım” diye düşünmeni sağlayacak? Ya beni ayırdıkları annem? Sana duyduğu tüm hayranlığa rağmen, annemin söz hakkı yok muydu? (Babam Omuzlarımda)
• “Kişinin hatıralarına dönmesi hassas bir iştir.İstanbul’a, Büyükada’ya, Lozan’a, Cranssur-Sierre’e gittim… Bu yerlerden bazıları beni büyük bir sevinçle karşıladı. Bazıları beni biraz afallattı, bazıları beni biraz daha hayrete düşürdü. Hakikatleri görmekten bu kadar sık kaçmak konusundaki kapasiteme inanamamıştım. Bazıları da, nihayetinde, beni allak bullak etti.” (Babam Omuzlarımda)
• Cogu insanin bakmayi bilmedigini hic fark ettin mi? Butun istedikleri, herkesin onlara bakmasi! Onlara iltifatlar edilmesi. Biliyor musun? Hayatta bakmaktan daha onemli bir sey yoktur. (Turquetto)
• Bir Floransalı olan yazar, konu iyilik etmekse, amaç, bütün yolları haklı kılar, diyordu. (Turquetto)
• Heyecanlar, sen neler oldugunu anlamadan seni surukleyen dalgalardir. (Turquetto)
• '' Ya da yaşamını adadığın eserler yıkıldığında... İşe koyulup yıpranmış araç gereçlerinde, Onları yeniden yaratabilirsen... ... İşte o zaman Dünya ve içindeki her şey senindir, Ve daha önemlisi - sen artık Adam olmuşsundur oğlum!'' (Babam Omuzlarımda)
• “Babam öleli yirmi yıl oldu ve yakın zamana kadar ilişkimizin yeni bir uyuma, bir dengeye geldiğini düşünüyordum.Rüyalarıma girdiğinde gayet iyi niyetli görünüyordu.Bana dikkatle sorular soruyor,gülümsüyor,değer veriyordu,ben de her buluşmamızdan büyük bir mutluluk duyuyordum.Hayattayken,anlaşmazlıklar yaşamıştık elbette…sürtüşmelerimizi düşündüğümde, bunları sevecenlikle hatırlıyorum.Hayran olunası bir babam vardı.” (Babam Omuzlarımda)
• ''Neredeyse denilebilir ki babam, bir gün benim gözümde tüm saygınlığını yitirsin diye her şeyi yerli yerine koyuyordu.'' (Babam Omuzlarımda)
• Insanlari ne kadar cok incelersen, onlar hakkinda o kadar cok sey ogrenirsin! Ve onlari daha iyi anlarsin! Onlardan istediginden daha fazlasini alirsin... (Turquetto)
• "... Dünyanın değiştiğini bir kabul etseler, kendileri de değişecek... İşte en nefret ettikleri de bu." (Turquetto)