İnsanlık Çok Ucuzladı

 

Unutmayın! Ucuzlayan her şey değerini kaybetmiş demektir…

 

Hayat pahalılığı aslında ucuzlayan insanlığın göstergesidir… İnsanlığın ucuzlaması, insana verilen değerin maddeye verilen değerden çok düşük olmasının sonucudur… İnsanlık ucuzlamamış olsaydı hiç insanlar az bir menfaat temin etmek için bin yalan söyler, sözünden döner, emanete ihanet eder miydi? İnsanlık ucuzlamamış olsaydı dünya menfaati için insanlar hiç birbirlerine sırt döner, düşmanlık eder miydi? İnsanlık ucuzlamamış olsaydı yeryüzünde hiç bunca kan dökülür, savaşlar yapılır mıydı? Doğrusu artık yeryüzünde en ucuz, en değersiz şey insan oldu, insanlık oldu, insani değerler oldu…

 

Aslında meleklerin “yeryüzünde kan dökecek, fesat yaratacak birini mi var edeceksin” sözleri “kendini değersizleştirecek, insanlığı ucuzlatacak, insani değerleri hafife alacak birini, birilerini mi var edeceksin” demekti…

 

İslam, insan canını aziz bilir, öyle aziz bilir ki insanın hayatı söz konusu olduğunda haramlarını helalleştirir, yasaklarını kaldırır… Neden mi? Çünkü yaratan, var ettiğine değer vermekte, ona o değeri yaşatmak için elçilerini, vahyini göndermekte… Çünkü insanı en güzel kıvamda yaratan Allah insanın kendini ucuzlatmasına, insanlığı değersizleştirmesine izin vermemektedir… Onun için din vardır, vahiy vardır, elçiler vardır…

 

Aslında Allah’ın gönderdiği tüm vahiyler insan hayatına değer verdiğinin göstergesidir… Kişi değer verdiğine seslenir, değer verdiğine nasihat eder, değer verdiğine yol gösterir… İşte elçiler, Kur’an Allah’ın insana verdiği değerin, kıymetin ifadesidir… Ama maalesef biz insanlar bunun anlamını bilmedik, bilemedik… Vahye tutunmanın rabbin bize verdiği değere karşılık vermek olduğunu anlamadık, anlayamadık…

 

Ne yazık ki artık iffet yolunda olanlar değil arsızlık peşinde koşanlar, onuru için yaşayanlar değil onursuzlar muteber ve lider… Ucuzlayan insanlık olunca insani değerler de yerlerde sürünür oldu… Artık dürüstler enayi, hırsızlar uyanık sayılır hale geldi… Maalesef dağ fare doğurdu… İnsana, insanlığa duyulan güven kayboldu… Para, pul, makam her şeye her değere öncelenir oldu…

 

Artık insan değeri kadar değil ederi kadar kıymet görmekte…

 

İnsani güzellikler sönmekte, erdemler tükenmekte…

 

İnsanlık kalesinde gedikler her geçen gün daha da büyümekte…

 

Ve maalesef umutlar bitmekte, felaketler katlanarak gelmekte…

 

Çare mi? Özümüze dönmekte…