Değişim Rüzgarı - Stefan Zweig Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Değişim Rüzgarı kimin eseri? Değişim Rüzgarı kitabının yazarı kimdir? Değişim Rüzgarı konusu ve anafikri nedir? Değişim Rüzgarı kitabı ne anlatıyor? Değişim Rüzgarı kitabının yazarı Stefan Zweig kimdir? İşte Değişim Rüzgarı kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...

Kitap Künyesi

Yazar: Stefan Zweig

Çevirmen: Kasım Eğit

Orijinal Adı: Rausch Der Verwandlung

Yayın Evi: Can Yayınları

İSBN: 9789750734618

Sayfa Sayısı: 344

Değişim Rüzgarı Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Değişim Rüzgârı, tarihsel biyografileri ve uzun öyküleriyle tanıdığımız Stefan Zewig’ın 1930’lu yıllarda, sürgünde aralıklarla kaleme aldığı roman fragmanıdır. Eser, Avrupa’nın Birinci Dünya Savaşı sonrasında farklılaşan sosyal iklimine ayna tutar ve savaşın insane varoluşunda yarattığı çelişkileri, parçalanan hayatlar ve belirginleşen sınıfsal farklılıklar üzerinden anlatır. Değişim Rüzgarı’nda savaş, bütün bir neslin yazıgısı olarak önümüze serilir. Zewig’ın sağlığında tamamladığı tek romanı Sabırsız Yürek’in yanına yerleşen bu ikinci roman, yazarın ölümünden kırk yıl sonra Alman yayıncısı tarafından tamamlanarak ilk kez 1982’de okurla buluştu.

Değişim Rüzgarı Alıntıları - Sözleri

• "Ama kitapları onun için çiçekler gibiydi."
• Huzuru kendi içlerinde bulan insanlar, çevrelerinin seslerine pek kulak asmaz.
• Kurşun vücudunu sıyırabilir, isabet de edebilir, ama sonuç olarak sen sürekli tabancanın önünde olacaksın.
• Kalmak istemediğin yerde oyalanma! İşler iyi gitmiyorsa bırak, yenisine başla! Bir yerde kendini iyi hissetmiyorsan, bavulları toplayıp başka bir yere git!
• Mutluluk kör edicidir. Mutlu insanlar kötü birer psikologdur.
• "Cisim geçici, biçim kalıcıdır."
• Aslında bizim birbirimizle konuşmamıza gerek yoktu, karşı karşıya oturmamız yeterli olurdu.
• Mutlu insanlar kötü birer psikologdur.
• Fikir, insanın aklına bir saniye içinde gelir ve yalnızca aptallar bu fikri hemen uygulamaya koyar.
• Bugun pazar olduğu için saçlarına briyantin ve yüzlerine neşe sürmüşler.
• "Neden mutlu olamıyorum?"
• "Mutlu insanlar kötü birer psikologdur."
• Bizim suçumuz iyi niyetli olmak,herkese güvenmek...İnsanlar bu zaafımızdan faydalanıyor.
• Sürekli azalan bu parayla nasıl geçineceğiz?
• "Hayal her zaman gerçeklerden daha korkunçtur."

Değişim Rüzgarı İncelemesi - Şahsi Yorumlar

Postacı Kız | Stefan Zweig Puanım: 5/5 ⭐ " Sanki... bir sokakta camdan bir kafede dans eden insanları izliyorum, ama müziği duyamıyorum, ritmi hissedemiyorum." " Bu veda değil, ölümün ta kendisiydi." " Mutlu insanlar kötü birer psikologdur. " YORUMUM Bugün kütüphanemde çok uzun süre arkada kalmaktan yıpranmış bir kitapla geldim. Çok belli olmuyor ama olsun. Stefan Zweig'ı kısa kitaplarıyla tanımış biri olarak 366 sayfalık bu eseri elime aldığımda ne bekleyeceğimden emin değildim. "Kendisi kısa eserleri yazarken oldukça başarılı bir isim, peki ya daha uzun bir kitabı yazarken nasıl olur?" Aynen bu soru vardı kafamda. Yanıtı aldım elbette ve yanıt çok olumluydu. Yazar öldükten sonra bu kitap gün yüzüne çıkmış ve kitabın sonu tamamen ucu açık bırakılmış... Devamı gelecekmiş gibi. Bir parçam yarım kalmış gibi hissettim. Keşke devamını okuyabilseydim. Yoksulluk, zenginlik, acı ve mutluluk. Bir taraf kahkahalar içinde gülerken bir taraf alacağı ekmeğin hesabını yapıyor ve bir taraf süslü süslü kıyafetler giyip pahalı yüzükler takıyorken bir tarafta onlara hayranlıkla bakıyor. Christine isimli karakterimiz fakirlikten bir süreliğine sıyrılıp zenginlerin o ihtişamlı dünyasına adım attıktan sonra birkaç günlüğüne de olsa hayatı değişti. Fakirlik onu tekrar ele geçirdiğinde ise hayatı hiç olmadığı kadar tepetaklak oldu. Bir tarafın tok ve bir tarafın aç olduğu bu dünyayı çok başarılı bir şekilde yansıtmış Zweig. Kendisinin o anlamlı cümlelerinden bahsetmeye gerek bile yok ama ben çok sevdiğim alıntıları bıraktım yine de. Herkesin okuması gereken bu eseri okumadan önce lütfen ucu açık bitirildiğini aklınızda bulundurun. Kendinize iyi bakın. (Nil Okuyor.)

Bir daha emin oldum ki Zweıg müthiş bir psikolojik yazıyor. İnsan tahlilleri üzerine muazzam usta bir kalem. Kısa öykülerinden sonra okuduğum bu ikinci romanıylada karakter oluşturma , onu yaşatma , okuyucu zihninde içselleştirme ve duygu betimlemedeki canlılık yazarın en dikkat çeken yönleri bana göre. Konu fakir postacı kızın kendi dünyasının yavanlığının farkına varması ve kısa sürede olsa hayatın adil olmayan yönü yüzüne tokat gibi çarpınca , keşfettikleri ile artık o eski Postacı kız değildir ; tıpkı Sibirya ‘da esir düşmüş askerin ülkesine döndüğü andaki durumu gibi. İşte ortak acılar ve kaybedişler ile yolları kesişen , gençliğini yitirmiş iki insanın hedefi ne olabilir ki ? Cevap kitabın sonunda gizli elbette. Severek okuyacağınızdan emin olarak , gönül rahatlığı ile okumaya başlayın derim. (dili_kitap)

Oxuduğum əsərlərdə insanın özündən asılı olmayan səbəblərdən düşdüyü vəziyyətlərə nə cürə sinə gərdiyi daha çox diqqətimi çəkib. Çünki günümüzdə daima hər şeyin insanın əlində olduğu təbliğ olunur, nəsə düz gətirmirsə mütləq o bizim bacarıqsızlığımız imiş kimi davranılır. Bəlkə də mənim Allaha dərin inancımdan irəli gəlir, bilmirəm, mən həmişə insanın öz əzmi ilə yanaşı Allahın da insana bəxş etdiyinə inanmışam. Yarımçıq qalan Zweig romanlarından biri olan Değişim Rüzgarı və ya digər adı ilə - Postacı Kız yoxsulluqla boğuşan insanların həyatından bəhs edir. Yoxsulluq onların öz seçimi deyil, sadəcə içinə doğulduqları vəziyyət bu həddə çatdırıb. Hər Stefan Zweig əsəri bitirəndə ona heyranlığım bir daha qabarır. Çünki onun obrazlarının hər çarəsizliyini, sevincini uşaq kimi içimdə hiss edirəm. Yazıçılar yazdığı əsərlərdə obrazlarına və hekayələrinə mütləq özlərindən nəsə qatırlar, Stefanın digər əsərlərində olduğu kimi burda da müharibələrin insanı nə həddə çatdırdığı məni kədərləndirdi. Bir müharibəni görmədən dəhşətini özümlə daşıyarkən ikincini yaşayan mən belə bu yaşımda dəyişdirə bilməyəcəklərimi düşünəndə boğulacaq kimi oluram. Stefanın sonu gözləməyə niyə gücünün çatmadığını yenidən və yenidən daha yaxşı anlayıram.. Əsərin məzmunu mənə Dostoyevskinin Yoxsul İnsanlar (İnsancıklar) romanını xatırlatdı. Lakin Dostoyevskidən fərqli olaraq Stefan qəhrəmanları mübarizə aparmağa daha istəklidir və əsas vurğulanmaq istənən şey eşq deyil, cəmiyyətin sosial dəyərləri, insanları kateqoriyalara görə necə qiymətləndirməsi, kübar görünən insanların pulu ilə özlərinə varlıqla bərabər özgüvən satın almasıdır və ən əsası da, bir insanın atdığı addımlarla digərini istər bilərək, istərsə də bilməyərək həyatını məhv etməyə necə yaxın olmasıdır. Hətta əsərdə bir hissə var idi, axşam bahalı paltarda hər kəsin heyran olduğu qadın səhər köhnə köynəklə oteldən çıxmağa çalışanda onu oğru zənn edirlər, halbuki 5-10 saat öncə o hər kəsin aşiq olduğu qadın idi. Tövsiyəyə gəldikdə, dünyada milyonlarla kitab var və əlinizə nə keçdisə yox, yalnız sizə fayda qatacaq və xüsusi dəyərləri hiss etdirəcək kitabları oxumalısınız. Stefan Zweig mənim ən sevdiyim yazıçıdır, odur ki, onun yarımçıq da olsa hansısa əsərini oxumaq mənə çox xoşdur və özüm üçün nəticə çıxardığım xeyli nüans var. Lakin eynisini sizin üçün deyə bilməyəcəm, düzdür nəşriyyatçısı olduqca məntiqli şəkildə yekun vurub əsərə, Stefan qələminə bələd olmayan birinin əsərin yarımçıq qaldığını hiss etməsi demək olar mümkünsüzdür. Hətta deyərdim ki, yarımçı qalan digər romanı Clarissa'dan fərqli olaraq bu daha yaxşı tamamlanıb, amma yenə də, oxumadan öncə bunu nəzərə alın istəyirəm. yazar/stefan-zweig kitap/degisim-ruzgari--3856 (Aysel)

Kitabın Yazarı Stefan Zweig Kimdir?

Babası varlıklı bir sanayici olan Stefan Zweig, küçük yaşlardan itibaren kültür ve edebiyat alanında eğitim görmeye başladı. İngilizce, Fransızca, İtalyanca, Latince ve Yunanca öğrendi. Viyana ve Berlin üniversitelerinde felsefe öğrenimi gördü. İlk şiirlerini lisedeyken, Hugo von Hofmannsthal'ın ve Rainer Maria Rilke'nin eserlerinin etkisiyle yazdı. 1901'den sonra Fransızca yazan Paul Verlaine ve Baudelaire'in şiirlerini Almanca'ya çevirdi. 1907-1909 yılları arasında Seylan, Gwaliar, Kalküta, Benores, Rangun ve Kuzey Hindistan'ı gezdi, bunu, 1911'deki New York, Kanada, Panama, Küba ve Porto Riko'yu kapsayan Amerika yolculuğu izledi. 1914 yılında Belçika'ya Émile Verhaeren'in yanına gitti.

I. Dünya Savaşı'nda (1914-1917) gönüllü olarak Viyana'da savaş karargâhında "Savaş Arşivi"nde memur olarak çalıştı. Savaştan sonra Avusturya'ya dönerek Salzburg'a yerleşti. 1920 yılında, Frederike Von Winternit ile evlendi. Stefan Zweig Salzburg'da yaklaşık 20 yıl yaşadı. Kapuzinerberg'in yamacındaki villasında geçirdiği yıllar, Zweig'ın en verimli yıllarıdır. Kapuziner yokuşu, 5 numaradaki villayı, Friderike ile evli olduğu yıllarda satın aldı. Salzburg'da geçirdiği yıllar Zweig'ı edebiyatta doruğa tırmandırdı, en güzel eserlerini, kente ve Salzach’a yukardan bakan iki katlı, ağaçlar arasına gizlenmiş villada yazdı. Kısa sürede ünlü insanlarla dostluk kurdu, onları sık sık Salzburg'da konuk etti. Romain Rolland, Thomas Mann, H.G. Wells, Hugo von Hofmannstahl, James Joyce, Franz Werfel, Paul Valery, Arthur Schnitzler, Ravel, Toscanini ve Richard Strauss, Zweig'in konuğu oldu. Salzburg'da geçen yıllarında Zweig, Avrupa'nın düşünsel birliği için ağırlığını koydu; makaleleriyle ve konferanslarıyla aşırılıklara karşı uyarılarda bulundu; diplomatik çevrelere, akıl ve sabır çağrısı yaptı. 1927'de Almanya'nın Münih şehrinde "Duygu Karmaşası", "Yıldızın Parladığı Anlar" ve "Tarihsel Baş Minyatür" adlı kitapları yayımlandı, yine 1927'nin 20 Şubat tarihinde "Rilke'ye Veda" başlıklı konuşmasını yaptı. 1928'de Leo Tolstoy'un 100. Doğum Yıldönümü Kutlamaları'na katılmak üzere, Sovyetler Birliği'ne gitti. 1933'de, Nazilerin yakmaya başladıkları kitaplar arasında Yahudi kökenli Zweig'ın eserleri de yer alıyordu. 1934'te Gestapo'nun villasını basıp, silah araması üzerine Zweig ülkesini terk etmek zorunda kaldı ve İngiltere'ye, Londra'ya yerleşti. Ancak, kendini burada da rahat hissedemedi ve taşındı.

Zweig, 1937'de ilk karısı Frederike'den ayrıldı ve bir yıl sonra Portekiz'e yanında Lotte Altman adında bir kadınla gitti. O sıralarda Avusturya, Alman Reich'ına katılmıştı ve Zweig da İngiliz vatandaşlığına geçmek için müracaat etti. 1939'da "Kalbin Sabırsızlığı" adlı romanı yayımlandı ve Zweig da, Portekiz seyahatine birlikte çıktığı Lotte Altman ile evlendi. 1940'ta İngiliz tabiiyetine girdi, II. Dünya Savaşı sırasında New York'a, Arjantin'e, Paraguay'a ve Brezilya'ya gitti. Zweig konferanslar için gittiği Brezilya'ya yerleşmeye karar verdi. Orada ünlü "Bir Satranç Öyküsü"nü kaleme aldı. Stefan Zweig, 1941'de Montaigne üzerine çalışmaya başladı ve "Dünün Dünyası - Avrupa Anıları" adlı otobiyografisini kaleme aldı. "Dünün Dünyası" kitabı, 1900’lerin başında gençliğini yaşamış bir yazarın yaşadığı dünyanın asla eskisi gibi olmayacağını farkettiğinde eski günlere düzdüğü bir övgüdür.

Avrupa’nın içine düştüğü durumdan duyduğu üzüntü ve yaşamındaki düş kırıklıkları nedeniyle 22 Şubat 1942'de Rio de Janeiro'da, karısı Lotte ile birlikte intihar etti. Buna Hitler’in dünya düzenini kalıcı sanmasının verdiği karamsarlığın yanı sıra, kendi dünyasının asla bir daha varolmayacağı düşüncesi neden oldu.

Üretken bir yazar olan Zweig, birçok konuda denemeler yaptı. Lirik şiirler yazdı, trajedi ve dram türünde sahne eserleri denedi, özellikle biyografi alanında önemli eserler ortaya koydu. Freud ve psikolojiye olan ilgisi onu bu alana yöneltti. Biyografi alanındaki çalışmaları, dönemin birçok ünlü kişisinin hayatlarını gözler önüne serdi. Üç Büyük Usta: Balzac, Dickens, Dostoyevski; Kendi İçindeki Şeytanla Savaşanlar: Hölderlin, Kleist, Nietzsche; Romain Rolland; Marie Antoinette; Magellan, Stendhal, Erasmus, Fouche eserleri bu biyografilerden birkaçıdır.

Stefan Zweig Kitapları - Eserleri

• Satranç
• Amok Koşucusu
• İnsanlığın Yıldızının Parladığı Anlar
• Sabırsız Yürek
• Dünün Dünyası
• Değişim Rüzgarı

• Geleceğe Güven
• Yolculuklar
• Unutulmuş Düşler
• Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu
• Balzac
• Montaigne
• Clarissa

• Macellan
• Rotterdamlı Erasmus
• Amerigo
• Günlükler
• Joseph Fouche
• Bir Kadının Yaşamından Yirmi Dört Saat
• Kendileriyle Savaşanlar: Hölderlin, Kleist, Nietzsche

• Marie Antoinette
• Vicdan Zorbalığa Karşı ya da Castello Calvin'e
• Üç Büyük Usta: Balzac, Dickens, Dostoyevski
• Ay Işığı Sokağı
• Avrupa'nın Vicdanı
• Amok - Usta İşi
• Ruh Yoluyla Tedavi

• Korku
• Kendi Hayatının Şiirini Yazanlar: Casanova, Stendhal, Tolstoy
• Yarının Tarihi
• Yakıcı Sır
• Mektuplaşmalar
• Sahaf Mendel - Bir Kadının Yirmi Dört Saati
• Olağanüstü Bir Gece

• Gömülü Şamdan
• Dostlarla Mektuplaşmalar
• Freud - Cinselliğin Yeryüzü
• Mürebbiye
• Mary Stuart
• Korku Ruhu Kemirir
• Buluşmalar

• Karmaşık Duygular
• Alacakaranlıkta Bir Öykü
• Kurşun Mühürlü Tren
• Mecburiyet
• Bir Çöküşün Öyküsü
• Seçilmiş Öyküler
• Hikayeler

• Geçmişe Yolculuk
• Freud - Mutluluğun Mimarı
• Kuş Kapanı ve Dönüşüm
• Kaçak ve Sahaf Mendel
• Dadı ve Leporella
• Stefan Zweig - Seçme Eserleri
• Geç Ödenen Bedel

• Sanatta Yaratıcılığın Sırrı
• Virata ya da Ölümsüz Bir Kardeşin Gözleri
• Rilke'ye Veda
• Görünmez Koleksiyon - Unutulmuş Düşler - Karda
• Cenevre Gölü'ndeki Olay
• Kadın ve Manzara
• Nietzsche

• Kızıl
• O muydu?
• Bir Kalbin Çöküşü
• Bizans'ın Fethi
• Gölge Kadınlar
• Zalimce Bir Oyun
• Dürüst Aptal Efsanesi Verlaine

• Satranç
• Lyon'da Düğün
• Satranç Ustası - Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu
• Rahel Tanrı’yla Hesaplaşıyor
• Stefan Zweig'ın Mektupları
• Erika Ewald'ın Aşkı
• Efsaneler

• Dostoyevski: Yalnızlığın Keşfi
• Toplu Öyküler 1
• Toplu Öyküler 3
• Toplu Öyküler 2
• Unutulmaz Bir İnsan
• İki Yalnız
• Stefan Zweig - Seçme Eserleri 2

• Ormanın Üzerindeki Yıldız
• Leporella
• Aylak
• Emile Verhaeren
• Hayatın Mucizeleri
• Brezilya
• Kitapçı Mendel

• Birbirine Benze(me)yen Kız Kardeşler
• Stefan Zweig Kutulu Set
• Bir Zanaatla Beklenmedik Karşılaşma
• Leman Gölü Kıyısındaki Olay
• Benimle Dostluk Zordur
• Stefan Zweig - Seçme Eserleri
• Seçme Eserler

• Hikayeler 2
• Bir Hayat
• Öz Nəğməsini Oxuyanlar
• Novellalar
• Seçilmiş Əsərləri
• Tolstoy - Û ronahî di tarîye de dibirike
• Oradan Uzakta

• Twenty-Four Hours in the Life of a Woman and The Royal Game
• Wondrak. Der Zwang. Zwei Erzählungen gegen den Krieg
• Stefan Zweig Seti

Stefan Zweig Alıntıları - Sözleri

• Verdiği kararın uygulanmasını engelleyecek her şeyi önlemek istiyordu... (Stefan Zweig - Seçme Eserleri)
• Ancak herkes de bilir ki, yardım çağrısında bulunmayan bir insana yardım etmekten daha zor bir şey yoktur, çünkü yardım dilenmiyorsa mutlaka son bir şey daha vardır: Israr edip incitmememiz gereken gururudur bu. (Bir Zanaatla Beklenmedik Karşılaşma)
• Karakteri gereği kendini hiçbir şeyden yoksun bırakmaz, insan arasına karışmaktan hoşlanan biri olarak her yerde aranırdı. Arkadaşları, onun yalnızlığa hiç alışık olmadığını bilirdi. (Stefan Zweig - Seçme Eserleri 2)
• Sana yardım edemem Boris. İnsanlar artık birbirine yardım etmiyor. (Kaçak ve Sahaf Mendel)
• Unutuldu ve öyle de kaldı. (O muydu?)
• Doğanın cömert davranarak engin topraklar, sonsuz zenginlikler bahşettiği, güzellikle ve akla hayale gelebilecek her türlü potansiyel güçle kutsanmış bu ülkenin kuruluşundan beri görevi hep aynıdır: Kalabalık bölgelerden aldığı insanlara geniş topraklarında kök saldırmak, eskiyle yeniyi birleştirerek yeni bir medeniyet kurmak. (Brezilya)

• Ancak gerçeklik tüm düşlerden daha güçlü ve daha sağlamdır. (Aylak)
• "...bu adam konuşmak istiyordu, konuşmalıydı. Ve biliyordum ki ona ancak sessiz kalarak yardım edebilirdim." (Toplu Öyküler 3)
• ... eski acısını iki kat daha fazla duyuyordu. (Hayatın Mucizeleri)
• "...darbeyi yiyen ancak bilir onun ne olduğunu, darbeyi vuran değil ve acı çekmeyi sadece acı çekenler bilir." (Virata ya da Ölümsüz Bir Kardeşin Gözleri)
• Ruhlarının kapısını kapattıkları için kimse onlara ulaşamıyordu ve bu belki de yıllarca sürecekti. Herkesle savaş halindeydiler. Bir günde, kısacık bir günde büyümüşlerdi! (Dadı ve Leporella)
• Buralardan çekip gittiğimizde tozun üzerindeki ayak izlerimizi bir rüzgar süpürüp götürecekse yaşamanın ne anlamı var ki? (Kaçak ve Sahaf Mendel)
• Yoksun kalınan şey öylesine kaybedilmiştir ki, artık sadece bir ağrı gibi hissedilir ve acı verir. (Alacakaranlıkta Bir Öykü)

• Bir Rus için tek bir şey vardır: ya hep, ya hiç! Rus insanı varoluşun o kozmik gücünü hissetmek ister. (Dostoyevski: Yalnızlığın Keşfi)
• "İyilikle gülümseyebilen insanlar vardı hâlâ.." . (Satranç)
• Ne de olsa, güzellik kadınlardan kaçıp gittiğinde ondan boşalan yere bilgelik yerleşirmiş. (Birbirine Benze(me)yen Kız Kardeşler)
• Derimin altında akışını hissettiğim kan gibi bu karanlık yaşamın etrafımı yavaş yavaş kapladığını hissediyordum. Sanki hiçbir şey bana göre değildi, ama hepsi benim içindi. (Zalimce Bir Oyun)
• Sevgili bay Zweig, Okumam için ödünç vermis olduğunuz kitaplari geri yollamadigim icin affiniza rica ediyorum... R.M. Rilke (Dostlarla Mektuplaşmalar)
• Yalnız yaşayan biri yalnızca kendine ders verebilir. (Efsaneler)
• İki hafta boyunca kitap okumak , yürüyüşe çıkmak , hayal kurmak , rahatsız edilmeden uzun uzun okumak , iki hafta boyunca telefonsuz ve radyosuz yaşamak, konuşmak zorunda olmamak , bir anlamda rahatsız edilmeden kendim olmak istiyordum ... (O muydu?)