Azad Ziya Eren kimdir? Azad Ziya Eren kitapları ve sözleri
Şair Azad Ziya Eren hayatı araştırılıyor. Peki Azad Ziya Eren kimdir? Azad Ziya Eren aslen nerelidir? Azad Ziya Eren ne zaman, nerede doğdu? Azad Ziya Eren hayatta mı? İşte Azad Ziya Eren hayatı...
Doğum Tarihi: 27 Ekim 1976
Doğum Yeri: Diyarbakır
Azad Ziya Eren kimdir?
Azad Ziya Eren 27 Ekim 1976’da Diyarbakır’da doğdu. Bijar ve Mari Jiyan adında iki çocuğu var.
Kültür sanat politikaları üzerine makaleleri Avrupa Birliği Yayınları’nda yayımlandı. Uluslararası konferanslara ve kitap fuarlarına, okumalar ve Avrupa’da résidence programlarına katıldı. Başta Portekiz (Lizbon), Amerika (San Francisco) ve Fransa (Paris) olmak üzere birçok ülkede şiir festivallerine ve eleştiri üzerine konferanslara çağrıldı. Türkiye’de “Le Tour de France en 80 Jours” fotoğraf sergisi, Fransa’da “La Nudité et la Poésie” resim sergilerini açtı. Almanya ve Fransa’da şiir atölyelerine ve turnelerine katıldı. Yapıtları Fransızca, İngilizce, Almanca, Kürtçe, Arapça, Süryanice ve Ermenice dillerine çevrildi; Ortadoğu ve Avrupa’da yayımlandı. “Pitoresk Sanat” (2005) ve “Palto Sanat” (2009) dergilerini kurdu.
Azad Ziya Eren Kitapları - Eserleri
- Özenle Unutulmuş Parçalar
- Sakızköy Günceleri
- Davud'un Kuşları
- Yitik Baykuş
- Ars Requiem
- Olethias
Azad Ziya Eren Alıntıları - Sözleri
- Kimin acısını kurutuyor acımızın kalb'den akışı Herkesin cümlesinde canı sıkılan sözcüğüm ben. (Davud'un Kuşları)
- Mevsimim kalmadı, mevsimim kalmadı Her yerde La Destruction (Ars Requiem)
- Herkesin cümlesinde canı sıkılan sözcüğüm ben (Davud'un Kuşları)
- Harpa dönüşmüş bedenin kendisiyle harbinden Kim çıkacak sancağı yamasız Dar hayatın sarktığı yamaç kadardı Söyleyecektim sonsuzluğuna gecenin. (Ars Requiem)
- Gitmek, gezmek, akmak güzeldir de, kalmak için bir nedeni olmayanadır. (Sakızköy Günceleri)
- Bir çıplaklıktı örtecek olan öteki çıplaklığı... (Ars Requiem)
- Ne sende bir sözcüğe sığacak kadar aşk Ne bende gel kurtar diyecek anımsayış artık (Yitik Baykuş)
- saatlerdir yağıyor eylül çılgınca toprağı demleyecek birazdan o ıslak kokacak saçların her gün gibi yenibaştan (Davud'un Kuşları)
- "Ruhum bir heykel gibi düşüp parçalanırdı. Bu sesleri duyanlar gülüyorum sanırdı." (Özenle Unutulmuş Parçalar)
- Acı'dan başka giysisi yok kalb'lerinin. (Davud'un Kuşları)
- Çokluklar düzlükte, yalnızlıklar yamaçta sarılır hiçliğine, her şeyin bir hiçliği vardır oysa. Gece olunca doğru yalan kabuğuna sokulduğu ve gömütlerini çiçeklediği bir hiçliği şeylerin. (Yitik Baykuş)
- Kudurmuş tik-tak'lar; ölürken her şey çok uzaktır... (Sakızköy Günceleri)
- Boşluğa çağırıyorum, dipteki yaraya, ölülerin kaynadığı kanlıkaraya ikizimi İçimden geçenleri ağırlayacak konak, hiç yoksa bir yazgıhane beni unutmaya (Ars Requiem)
- Şeylerin kendisinde ölümü ve yaşamı kendisizliğimde (Ars Requiem)
- Köydeki çocuğa yaz tatili, tatil değil işkenceden farksızdır. (Sakızköy Günceleri)
- Ben ki yalnızca sevmek isterdim Sizi, kırları, yaz akşamlarını. Bir kadın eli gibi geçsin İsterdim saçlarımdan rüzgar (Özenle Unutulmuş Parçalar)
- Ben senin mağaranda üçyüz yıl kandilsiz konakladım (Özenle Unutulmuş Parçalar)
- "Öğretmen yeterince toplumsallık duygusuna sahip biri değilse, mesleğindeki üstünlük amacı belki öğrencileri üzerinde bir diktatörlük kurmaktan ibaret olacak, kendinden daha güçsüzler ve daha az deneyimliler arasında kendini güven içinde hissedecektir." –alfred adler (Sakızköy Günceleri)
- Görmek istediğim her şey gömüldüğüm kitapların sayfalarında daha dip belirsizliklere gömülüyor. (Sakızköy Günceleri)
- Ne sende bir sözcüğe sığacak kadar aşk Ne bende gel kurtar diyecek anımsayış artık (Yitik Baykuş)
