Bedriye Zobu kimdir? Bedriye Zobu kitapları ve sözleri

Türk Yazar Bedriye Zobu hayatı araştırılıyor. Peki Bedriye Zobu kimdir? Bedriye Zobu aslen nerelidir? Bedriye Zobu ne zaman, nerede doğdu? Bedriye Zobu hayatta mı? İşte Bedriye Zobu hayatı...

Türk Yazar Bedriye Zobu edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Bedriye Zobu hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Bedriye Zobu hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Bedriye Zobu hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi:

Doğum Yeri:

Bedriye Zobu kimdir?

Bedriye Zobu Kitapları - Eserleri

• Soğuk
• Vefa
• Dokuz Otuz

Bedriye Zobu Alıntıları - Sözleri

• Size en yakın olan kitabın kilit cümlesiyim ben. Güneşe en yakın olanım. Bundandır bu denli kırılgan oluşum. (Soğuk)
• Bir isim düşünün. Aklına gelen ilk kişiyi elinizi başınızın üstüne koyun burada yaşatmış, elinizi kalbinizin üstüne koyun burada hapsetmişsinizdir. Onun figanlar içindeki ruhuna eşlik etmişsinizdir. Kim ne derse desin o isim bi anda gelmez akla . Size o kişiyi düşünün demedim, bir isim düşünün dedim. Neden o isim? Seni kırdığı için mi? Seni mutlu ettiği için mi? Seni üzdüğü için mi? Ona vefa burcun olduğu için mi? Onu sevdiğin için mi? Onun kederine eşlik ettiğin için mi? Onunla sabahladığın için mi? Onun sevmediğin için mi? Onu unutmak istediğin için mi? Bir daha geri dönmeyeceği için mi? Söyleyeyim, - elinizi kalbinize koyun- o ismi buraya kilitlediğin ve kilidin anahtarını kızgın çöllere savunduğun için... (Vefa)
• Bir kadının boynuna astılar hırpalanmış yılları (Vefa)
• Herkes herkesi sevebiliyorken, herkes herkesle eğlenemiyordu. (Dokuz Otuz)
• Kitaplar bu devirde beni anlayan nadir varlıklardı. (Dokuz Otuz)
• Bir insanı anlamak, bir insanı sevmenin çok ötesindeydi. (Dokuz Otuz)
• Bağlanmaktan kaçtığım halde aslında bağlandığım yerdeydim. (Dokuz Otuz)
• Kafamın ve hayatımın karmakarışık olduğu zamanlarda vermiş olduğum tüm kararlar beni başka bir kitap karakterine mahkum etmişti. (Dokuz Otuz)
• " Asıl zanaat mutsuzken mutluluğu çağırabilmektir. " (Vefa)
• Kitaplar bu devirde beni anlayan nadir varlıklardı... (Dokuz Otuz)
• Bakıldığında bizim en büyük savaşımız zamanlaymış gibi duruyordu; Çünkü acımasız bir katil gibi zamanı öldürmeye çakinmediğimiz anlar oluyordu. (Dokuz Otuz)
• "İnsan arar," der Venüs. "Ömrü boyunca arayıp da bulduğunun bir kalp kırıklığı olduğunu görünce kendini içinde bulunduğu o ağır girdaba bırakıverir ve kalp kırıklığı yerini umuda bırakınca insan tekrar aramaya devam eder. Bu böyledir." (Dokuz Otuz)
• ''Aşk insanın kalbine gömdükleridir, sevgi ise gömmeye kıyamadıkları...'' (Soğuk)
• "Ona dair unutmaya çalıştığım ne varsa şimdi hepsi zihnimdeydi." (Dokuz Otuz)
• Sana da mı çıkmaz bir sokağa bıraktıktan sinra yolun açık olsun dediler (Vefa)
• Bir kez daha anlıyordum ki insan kaçtıklarına yakalanmak zorundaydı;ancak onlarla savaşma cesaretini gösterirse kazanan olabiliyordu. (Dokuz Otuz)
• Papatyalar kadar naif miydi güller? (Vefa)
• Çekip gitmek kolaydı,beynini kaldırımın köşesine bıraktığında. Bırakmak da kolaydı,arkanda bırakacak biri olmadığında.. (Vefa)
• "Şurası..." Kalbini işaret etti. "Mezarların yeridir. Hiç çürümeyen cesetlerin barınağıdır." "Şurası," tekrar kalbini işaret etti. "Burada olan insanlar hep seninledir. Sen kendini assan da, kessen de buradadır." (Soğuk)
• Zamanla kelimelerim buz tuttu ve ütopyama kar yağdı. Oradaki insanların her biri karlar altında kaldı. (Vefa)