Carl-Johan Vallgren kimdir? Carl-Johan Vallgren kitapları ve sözleri

İsveçli Yazar, Rock Şarkıcısı ve Müzisyen Carl-Johan Vallgren hayatı araştırılıyor. Peki Carl-Johan Vallgren kimdir? Carl-Johan Vallgren aslen nerelidir? Carl-Johan Vallgren ne zaman, nerede doğdu? Carl-Johan Vallgren hayatta mı? İşte Carl-Johan Vallgren hayatı...

İsveçli Yazar, Rock Şarkıcısı ve Müzisyen Carl-Johan Vallgren edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Carl-Johan Vallgren hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Carl-Johan Vallgren hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Carl-Johan Vallgren hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Tam / Gerçek Adı: Carl-Johan Emanuel Vallgren

Doğum Tarihi: 26 Temmuz 1964

Doğum Yeri: İsveç

Carl-Johan Vallgren kimdir?

Carl-Johan Vallgren 1964'te İsveç'in Linköping kentinde doğdu. Barmenlik ve orman işçiliği de yapan yazarın ilk kitabıNomaderma 1987'de yayımlandı. Söz ve müziği çoğunlukla kendisine ait şarkıları içeren beş albümle müzik alanında da adını duyurmuş olan Vallgren, Malmö, Madrid, Kopenhag ve Berlin'de yaşadıktan sonra Stocholm'e yerleşmiştir. Yedinci ve son romanı Bir Garip Aşk Öyküsü yayımlandığı 2002 yılından August Strindberg adına verilen İsveç'in en önemli edebiyat ödülleri de kazanan ve aralarında Almanca, Flemenkçe, Fransızca, İngilizce, İspanyolca, İtalyanca, Japonca ve Rusça'nın da bulunduğu çeşitli dillere çevrilen Bir Garip Aşk Öyküsü yazarın Türkçedeki ilk kitabıdır.

Carl-Johan Vallgren Kitapları - Eserleri

• Bir Garip Aşk Öyküsü
• Denizadamı

Carl-Johan Vallgren Alıntıları - Sözleri

• Hiç kimse kötü doğmaz. Insanların oldukları gibi olmalarının ve yaptıklarını yapmalarının binlerce nedeni var. (Denizadamı)
• ..açıklanamaz bir özlem duymuştu, tıpkı benim ne olduğunu bile bilmediğim bir şeye duyduğum özlem gibi. (Denizadamı)
• “Sözcükler, düşünceleri doğururken ölürler.” (Bir Garip Aşk Öyküsü)
• Gözleri hâlâ kapalıydı, onu anlıyordum, böylesi çirkin bir dünyaya niçin baskındı ki? (Denizadamı)
• "Artık tek umudu hayatın kendisiydi." (Bir Garip Aşk Öyküsü)
• “sözcükler böyle işte, diye düşündüm, görünmez füzeler gibi sürekli bir yerlere gidiyorlar; kime isabet edeceğini, verecekleri hasarı önceden hesaplayamıyorsunuz” (Denizadamı)
• "Ölüm son değil, bir araya gelecekleri yeni bir varoluşun başlangıcıydı." (Bir Garip Aşk Öyküsü)
• "Ama hepimiz biliyoruz ki, körler ülkesinde tek gözlü biri kral olur..." (Bir Garip Aşk Öyküsü)
• Sözcükler böyle işte, diye düşündüm, görünmez füzeler gibi sürekli bir yerlere gidiyorlar; kime isabet edeceğini, verecekleri hasarı önceden hesaplayamıyorsunuz. (Denizadamı)
• Başlangıç her zaman güzel olmayabilir, derdim hep; önemli olan her şeyin daha iyiye gittiği bir yere çıkmasıydı. (Denizadamı)
• "İnsan bir hayat yaşadığını sanır, ama hayat bizim içimizde yaşar ve biz onu tükettiğimizde, bizsiz devam eder." (Bir Garip Aşk Öyküsü)
• Onların dünyasında bütün insanlar eşitti, zenginler yoksullara verirdi, hiçbir yönetici yoktu, olanlar halk tarafından seçilmiş olurdu, kadın erkekle aynı değerdeydi, çocuklara asla vurulmazdı, tıpkı yaratılış sabahında olduğu gibi her taraf çiçek kokardı. (Bir Garip Aşk Öyküsü)
• Bir başlangıç var ve bir son. Ve düzelmeden önce her şey çok kötüleşmeli. Bütün öyküler böyle. Sanki öyküler istiyor bunu, yok olmadan önce acının artması doğanın bir marifeti sanki. (Denizadamı)
• "Ölüm son değil, bir araya gelecekleri yeni bir varoluşun başlangıcıydı." (Bir Garip Aşk Öyküsü)
• Sözcükler böyle işte, diye düşündüm,görünmez füzeler gibi sürekli bir yerlere gidiyorlar;kime isabet edeceğini, verecekleri hasarı önceden hesaplayamıyorsunuz. (Denizadamı)
• “insanlar neden onur gibi değersiz bir şey için birbirlerini öldürürler?” “Belki de hiç sahip olmadıkları için" (Bir Garip Aşk Öyküsü)
• Gerçeğin fazla söze ihtiyacı yok, oysa yalanı allayıp pullamak gerekir. (Bir Garip Aşk Öyküsü)
• "Ama hepimiz biliyoruz ki, körler ülkesinde tek gözlü biri kral olur.'' (Bir Garip Aşk Öyküsü)
• Bu ... hayatta ... yahut ne deniliyorsa artık, insan dokunmak için bir şeye uzanıyor ... ama yalnızca boşluğa dokunduğunu fark ediyor. Yani insan hiçbir şeye güvenemiyor, kendine bile. (Denizadamı)
• Kardeşim, kaldığı evin çok büyük olduğunu yazıyordu, iki arabaları vardı. İşte bu her şeyi açıklardı; maaşları çektikleri tuzlu kredilerin faizlerini karşılayamadığında insanların üzerine bir iyilik geliyor, açıklarını kapatmak için sorunlu çocukların bakımını üstleniyorlardı. (Denizadamı)