Murat Yalçın kimdir? Murat Yalçın kitapları ve sözleri

Türk Yazar Murat Yalçın hayatı araştırılıyor. Peki Murat Yalçın kimdir? Murat Yalçın aslen nerelidir? Murat Yalçın ne zaman, nerede doğdu? Murat Yalçın hayatta mı? İşte Murat Yalçın hayatı...

Türk Yazar Murat Yalçın edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Murat Yalçın hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Murat Yalçın hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Murat Yalçın hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi: 1970

Doğum Yeri: İstanbul

Murat Yalçın kimdir?

Murat Yalçın (d. 1970, İstanbul), öykücü ve Kitap-lık dergisinin editörü.

İstanbul Üniversitesi Psikoloji Bölümü'nü bitirdi. 1997 yılından beri Yapı Kredi Yayınlarında çalışıyor, 2000 yılından beri Kitap-lık Dergisi editörü. Aşkımumya (1995), Hafif Metro Günleri (1998), İma Kılavuzu (2003), Şen Saat (2006), Kesik Hava (2009), Kontrol Kalemi (2011), Karga Zarif (2012) yayımlanmış kitaplarıdır.

Murat Yalçın Kitapları - Eserleri

• İçimde Oğuz Atay İle Orhan Gencebay İkizi Yaşıyor
• Hafif Metro Günleri
• Kesik Hava
• Şen Saat
• Aşkımumya - İma Kılavuzu
• Karga Zarif
• Kontrol Kalemi
• İma Kılavuzu
• Pera Mera
• Dayı Parçası
• İstanbul Sokakları - 101 Yazardan 100 Sokak
• Yeraltına Mektuplar
• Oralı Olmamak
• Kesik Hava
• Geçmişten Günümüze İstihbarat Örgütleri

Murat Yalçın Alıntıları - Sözleri

• Kişi yeni yollara saparken eski yolları da aklında tutmalı. Yeni bir yola çıkanın dönme olasılığı da vardır. (Kontrol Kalemi)
• Birlikte yaşayan insanlar suskunluktan çok korkarlar, suskunluğu bir tür küskünlük olarak algılarlar. Halbuki insanlar uzun uzun susabilirler. Susmak her zaman ayrılık değil. (İma Kılavuzu)
• "** organlarımı bağışlayabilirdim yaşama inansaydım, her an vazgeçebileceğim, ihanet edebileceğim bir yaşamdır benim ki,..." (Hafif Metro Günleri)
• Mağaralar birikmiş karanlıklarımızla, gece artığı korkularımızla doluydu. Katran kazanına düşmüş külçe altındı rüyalar: Somdu, yomdu! (Şen Saat)
• Meltem beklerken kara yazıma Karayel çıktı. (Hafif Metro Günleri)
• Yazmak bildiğini yazmak, okumak bildiğini okumak değildir. Kafka böcek olmadan Değişim'i, Amerika'ya gitmeden Amerika'yı yazmadı mı? Ya Dante, ilahi Dante... Cehenneme kaç kez gitti, cennetten kaç kez döndü, arafta kaç gün durdu da İlahi Komedya'yı yazdı? (Kontrol Kalemi)
• “Savaşlar çocukları büyütür” dedi yaşlı kadın, buruşuk ağzının kenarındaki tükürükleri silerken, “Babalarının mezarları başında ağlayan adamlar görürsen şaşırma, yaşları büyük babalarından.” (İma Kılavuzu)
• "Zaten hüzün , rutubetli, loş yerlerden hazzeden bir ruh karanlığı, ruh ıslaklığı mantarıdır;mantar gibi hüznün de dış rengi ölü beyazlıkta , iç tarafları acı siyahtır; gönüllerin bu durumunda yetişir." R.H. Karay (Kesik Hava)
• Gençlikte olan basit şeyleri yaşlılıkta ayıplamak haksızlıkmış. Üstelik yaşlandıkça görüyormuş ki, ayıplanacaksa yaşlılığın da türlü türlü maskaralıkları var. (Pera Mera)
• Kelimeler en güçlü patlayıcılardır. (İçimde Oğuz Atay İle Orhan Gencebay İkizi Yaşıyor)
• Kendisinden iki yaş büyük ağabeyinin kimliğini almış. Erdinç'miş adı, bir yaşında zatürreden ölmüş. Babası yollarda, didingen annesi bağ bahçede, ne ölümü ne doğumu resmiyete bindirmişler. (Kesik Hava)
• Bir sığınak bulmam gerekiyordu, hayatın içinde varoluşmaklığımı tamamlamak için. (İçimde Oğuz Atay İle Orhan Gencebay İkizi Yaşıyor)
• Besleyip büyüttüğüm bir kemirgen yalnızlık var. Palazlanmış, şımartılmış bir yalnızlık, rahatsız ediyor. (Hafif Metro Günleri)
• Ayaküstü bir hayat kurmak, bir çırpıda portre çizen sokak ressamlarının işiydi. (Kesik Hava)
• "Ölüm neredeydi o zaman ? Issız bir lunapark hüznü kubbelendi içimde." (Kesik Hava)
• Öbür dünyanın yanında bu dünya baştan sona kabir azabıydı. (Kesik Hava)
• Çocukluğumda yüzlerden, sözlerden , kalın sigara bulutu altında siyasi atışmaların , dedikodulardan , tekdüze hal hatır sormadan', sevgisiz ilgilerden tiksinir, koridorun ucunda sanki uzun süredir beni bekleyen karanlık arka odaya çekilirdim (Dayı Parçası)
• Şehirlerde, binaların arasında ufuksuz yaşadığımızı unutuyoruz. Ufuk da içimi daraltır, yeri gelir. Kendimle aramdaki uzaklığın kapanıvermesi midir bu? (Kontrol Kalemi)
• " 'İnsan' denen bir kalıba dökülmüştü." (Şen Saat)
• "İnsan hiç değilse, evet, evet, hiç değilse avucunu yalamalı ki, bir yeri temiz kalsın." (Hafif Metro Günleri)