Osman Palabıyık kimdir? Osman Palabıyık kitapları ve sözleri

Türk Yazar Osman Palabıyık hayatı araştırılıyor. Peki Osman Palabıyık kimdir? Osman Palabıyık aslen nerelidir? Osman Palabıyık ne zaman, nerede doğdu? Osman Palabıyık hayatta mı? İşte Osman Palabıyık hayatı...

Türk Yazar Osman Palabıyık edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Osman Palabıyık hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Osman Palabıyık hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Osman Palabıyık hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi: 16 Eylül 1996

Doğum Yeri: Adana, Türkiye

Osman Palabıyık kimdir?

Adana’da doğdu. Kocaeli Üniversitesi Radyo Televizyon ve Sinema Bölümü’nden mezun oldu. Karantina Dergi’yi kurdu, bir yıl sonra her şey çok iyi giderken dergi kapandı. Ayı, İzdiham, OT dergi başta olmak üzere birçok dergi, fanzin ve dijital yayında şiir ve söyleşileriyle yer aldı. 2016 yılından beri sosyal medya editörlüğü yapıyor. Ertelendikçe Büyüyen(2019) başlıklı bir şiir ve Üç Kelimelik Dünya(2021) başlıklı bir söyleşi kitabı bulunmakta.

Eve dönebilme ihtimalini seviyor.

Osman Palabıyık Kitapları - Eserleri

• Ertelendikçe Büyüyen
• Üç Kelimelik Dünya
• Gecelik
• Hüzün Karargahı

Osman Palabıyık Alıntıları - Sözleri

• "Sinemayı büyülü yapan tanımadığın insanlarla neşelenmek, gülmek, hüzünlenmek, ağlamak, korkmak, gurur duymak... İnsanı ait olduğu yere, diğer insanlara bağlayan bir yanı var. Beş yaşında o salonda fink atarken beni en çok heyecanlandıran şey buydu. Hâlâ da bu." (Üç Kelimelik Dünya)
• "Nasıl yönetiliyorsanız ona bürünüyorsunuz bir noktadan sonra. Ona bürünmemek için okumanız gerekiyor. Kendi fikrinizin olması gerekiyor. " (Üç Kelimelik Dünya)
• "Yalnızlık hikâyesi kendini gerçekleştiren kehanet gibi." (Üç Kelimelik Dünya)
• "En güçlü motivasyonum, her türlü ayrımcılığa karşı müziğin gücünü kullanıyor olmam. Müzik, insanın kalbini yumuşatır. " (Üç Kelimelik Dünya)
• çer çöp diye kenara itilen söylemeye korktuğum cümlelerden vazgeçme ihtimali, ne anlarsan. (Ertelendikçe Büyüyen)
• sende bir şey var ertelendikçe büyüyen (Ertelendikçe Büyüyen)
• ancak uzun bir süre haber alamayınca kayıp sayılıyor tüm rüyalar ölüm tehlikesi altında sen gitmezsin de ya o? (Ertelendikçe Büyüyen)
• çünkü içinde yurt edinememiş tüm hisler kaçak yapıyor başka bedenlere (Ertelendikçe Büyüyen)
• veda saatte kaç kilometre hızla gider? (Ertelendikçe Büyüyen)
• Yüzünde çocukluğumun neşesi Ayaklanmış gidiyorlar. Kanadı kırılmış martıların acılarını sürüyorum alnıma Küçük bir çocuk oluyor yaşamak, Soluk soluğa Dokuz yaşında. Kırılmış. "Sevmek çocukluğumun elimden alınmasıdır, Kendimi unuturum çünkü." (Hüzün Karargahı)
• Zannetmekten öteye gitmiyor Masanın karşısında, Yolun ucunda, Şarkının sonunda, Kitabın ortasında Beklediğine denk gelmek. (Ertelendikçe Büyüyen)
• kırıldığımız için yazmadık, yazdığımız için kırıldık galiba. (Ertelendikçe Büyüyen)
• “Sanırım büyüyerek çocukluk etmişiz.” (Üç Kelimelik Dünya)
• Hem insan olayları unutur, şarkıları unutmaz (Ertelendikçe Büyüyen)
• "Her zaman ateş daha çok, düştüğü yeri yakar. İnsan egoist bir varlıktır. Felaket hep başkalarının başına gelecek sanır ve kendi başına gelmediği sürece o acıya bakmak istemez. Acılar hep vardı aslında ama şimdi daha fazlasına şahit oluyoruz." (Üç Kelimelik Dünya)
• Kendin olmak. Ama ne kadar? Kendi rolünü bile yapamıyor insan... (Hüzün Karargahı)
• "Büyüdükçe sadece hayal kurmak yeterli gelmiyor; bu duruma, harekete geçip o hayaller için emek vermek de eklendiğinden hayal dünyamızın küçüldüğünü düşünüyoruz sanki." (Üç Kelimelik Dünya)
• "Benim için mahalle, sokaktaki her kapının ve her evin senin olması demekti. " (Üç Kelimelik Dünya)
• "Bence biz sevmeyi bilmiyoruz. Sevmeyi sahip olmak zannediyoruz, 2017’de üç yüz altmış beş günde dört yüz kadın öldürüldü. O yüzden bugün hâlâ kadın cinayetleriyle ilgili her haber o günümü kötü geçirmeme sebep olur. “Ya benimsin ya kara toprağın” kafası var hâlâ. Ne kadar iğrenç bir durumdur bu. Sevmekle alakası olmayan bir şey... Sevmek zannettikleri, bir şeye sahip olmak." (Üç Kelimelik Dünya)
• ben yaşamı şiir sanmıştım, yanılmışım. yaşam: rengi değişen gökyüzünün altında, siyah beyaz fotoğraflara aldanmak. oysa şiir, uçurtmasıyla koşan çocuğun gözlüğündeki kırık. (Ertelendikçe Büyüyen)