V. C. Andrews kimdir? V. C. Andrews kitapları ve sözleri
Amerikalı yazar V. C. Andrews hayatı araştırılıyor. Peki V. C. Andrews kimdir? V. C. Andrews aslen nerelidir? V. C. Andrews ne zaman, nerede doğdu? V. C. Andrews hayatta mı? İşte V. C. Andrews hayatı... V. C. Andrews yaşıyor mu? V. C. Andrews ne zaman, nerede öldü?
Tam / Gerçek Adı: Virginia Cleo Andrews
Doğum Tarihi: 6 Haziran 1923
Doğum Yeri: Portsmouth, Virginia, Amerika Birleşik Devletleri
Ölüm Tarihi: 19 Aralık 1986
Ölüm Yeri: Virginia Beach, Virginia, Amerika Birleşik Devletleri
V. C. Andrews kimdir?
İsminin uzun hali Virginia Cleo Andrews’dir. Andrews,1923 yılında Portsmouth Virginia’da doğdu. William Henry Andrews ve Lillian Lilnor Parker Andrews’un üç çocuğundan biriydi. Sıradışı bir çocukluk geçiren ve oldukça zeki olmasından dolayı, Andrews’in 3. ve 6. sınıfları okumasına gerek görülmemiştir.Virginia Cleo Andrews’un romanlarında anlattıklarının bazılarının kendi hayatından esinlenerek yazdığı söylenir. Ama bu ayrıntıların hangileri olduğu bilinmez. Kolej yıllarında merdivenden düşerek kalça kemiğini kırmış ve bu kemik gelişimini olumsuz etkilemiştir. Bu nedenle gençliği tekerlekli sandalyede geçmiştir.
15 yaşındayken yazdığı “Idylls of the King (Kralın İdilleri)” adlı müsamere ile ödül kazanmıştır. 1972 yılında “Gods of the Green Mountains(Yeşil Dağların Tanrıları)” adlı bir roman yazmış ancak bu romanı hiçbir zaman yayınlanmamıştır. İlk romanı Çatı yayınlanmadan önce dokuz roman ve yirmi kısa hikâye yazmıştır.Bugüne dek yayımlanan tüm eserleri 85 milyondan fazla satmıştır.1984 yılında Virgina eyaletinde yılın kadını seçilen Virginia Cleo Andrews 1986 yılında kansere yenik düşmüştür.”
V. C. Andrews Kitapları - Eserleri
- Çatı
- Çatıdaki Rüzgar
- Çatıdaki Dikenler
- Gazap Tohumları
- Çatıdaki Nefes
- Çatıdaki Çığlık
- Çatının Sırları
- Çatıdaki Fısıltılar
- Rain
- Öç Yuvası
- Cennet
- Evden Uzaklara Uçuş
- Yabani Çiçekler
- Geçmişteki Gölge
- Melody
V. C. Andrews Alıntıları - Sözleri
- "Neden en çok ihtiyaç duyduğumuz şey, aynı zamanda birbirimize vermekte en zorlandığımız şey acaba?" (Evden Uzaklara Uçuş)
- Ve kalpleri sevgi dolu, şefkatli insanlar dünyanızı daha parlak ve daha mutlu yapabildikleri gibi, bencil ve acımasız kimseler de yaşamınızı kurşuniye dönüştürüp, kasvetli bir hale sokabiliyordu. (Çatıdaki Fısıltılar)
- Sözler sabun köpüğü gibidir. Gerçekten güzel görünürler ama dokunduğun zaman patlayıp kaybolurlar. (Evden Uzaklara Uçuş)
- “Haksızlık mı? Hak kelimesini ben yıllar önce sözlüğümden çıkardım.” (Rain)
- Başlangıç ve sonu olmayan nedenlerle seviyorum seni. Daha tanımadan önce sevmiştim. Gitmemi söylersen çekip giderim. Ama beni gönderirsen, yaşamım boyunca bizim olması gereken sevgiyi düşüneceğimi aklından çıkarma. Soğuk taşlara uzatıldığım zaman, yine seni seveceğim. (Çatıdaki Rüzgar)
- Gözlerimi kapatıp bu saçmalığı kesmeye çalıştım. Ses falan yoktu. Çalan bir bale müziği yoktu. Çatının kuru, küflü havasının kokusunu almıyordum. Alamazdım. Şimdi ne on iki, ne on üç, ne on dört, ne de on beş yaşındaydım, elli ikisinde bir kadındım (Çatıdaki Dikenler)
- “Julia ile Scotty’yi gömdüğünüz gün hava yağmurlu muydu?” “Ne fark eder? Sevdiğin birini toprağa verdiğin her gün yağmur yağar!” (Çatıdaki Rüzgar)
- Benim için dünya yalanlarla doluydu. Onun için yeni bir yalanın daha önemi yoktu. (Çatıdaki Nefes)
- “Sevgi..tüm benliğimle bağlıydım. Gerçek.. inanırım ki sevdiğimiz ve güvendiğimiz kişilerin dudaklarından dökülen budur. Sadakat.. sevgi ve gerçeğe bağlıdır. Birinin nerede bitip diğerinin nerede başladığını nasıl söyleyebilirsiniz? Üstelik bir de sevginin gözü körse?” (Çatı)
- Erkekler kendilerinden daha fazla para kazanan kadınlardan hoşlanmazlar. (Öç Yuvası)
- "Büyümenin kötü bir yanı da bu işte; hiç kimse sizi kucağına alıp okşayarak kadar büyük değil artık." (Gazap Tohumları)
- Bu gerçek, hiçbir zaman hoşça kal dememek, hediyelerin en büyüğüdür. (Evden Uzaklara Uçuş)
- "İnsanın şansı bir kere döndü mü," diyordu babam "...artık talihini değiştirmeye çalışmaktan başka yapabileceği bir şey yoktur. Eğilmeyen dal kırılır." (Çatıdaki Nefes)
- "İyi bir dinleyici olmak, cevap vermek istemediğin sorulardan kurtulmanın mükemmel bir yoludur." (Gazap Tohumları)
- "Paranın mutluluk ve sevgi satın alamayacağını hiç işitmedin mi?" (Yabani Çiçekler)
- Sıkıntı ve zorluklar, saatin akrep ve yelkovanına bütün ağırlıklarıyla oturmuş, zamanı su gibi akıtıp götürüyordu. (Rain)
- Bakın, yağmur yağarken saray yerine bir tavuk kümesi görsem, ıslanmamak için belki kümese girerim. Fakat kümes beni yağmurdan korudu diye, şükran borcumu ödemek için kümese saray gözüyle bakamam. Bana gülecek, hatta böyle bir durumda sarayla kümes arasında fark olmadığını söyleyeceksiniz. Evet, hayatta tek gayemiz ıslanmamak olsaydı, dediğiniz doğruydu diye cevap veririm ben de. (Çatıdaki Dikenler)
- Aşıkların hep gökyüzüne bakmaları gerekir çünkü orada yıkılacak güzel düşler yoktur (Çatı)
- “Julia ile Scotty’yi gömdüğünüz gün hava yağmurlu muydu?” “Ne fark eder? Sevdiğin birini toprağa verdiğin her gün yağmur yağar!” (Çatıdaki Rüzgar)
- Biri için beyaz olana bir başkasının siyah dediğini unutma. Ama dünya yüzünde hiçbir şey tümüyle beyaz ya da siyah değildir. İnsanlarla ilgili her şey gerinin çeşitli tonlarına bürünmüştür. Hepimiz kusurluyuz. (Çatıdaki Rüzgar)
Editör: Nasrettin Güneş
