Güneş Demirel kimdir? Güneş Demirel kitapları ve sözleri

Türk Yazar Güneş Demirel hayatı araştırılıyor. Peki Güneş Demirel kimdir? Güneş Demirel aslen nerelidir? Güneş Demirel ne zaman, nerede doğdu? Güneş Demirel hayatta mı? İşte Güneş Demirel hayatı...

Türk Yazar Güneş Demirel edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Güneş Demirel hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Güneş Demirel hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Güneş Demirel hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi:

Doğum Yeri:

Güneş Demirel kimdir?

Güneş Demirel İlk,orta ve lise eğitimini İstanbul’da tamamlamıştır, İktisat Fakültesi mezunudur. İlk yazdığı romanı Katran Karası olsa da, basılan ilk romanı Şimdi Benimsin’dir. Daha sonra Sen Yokken, Katran Karası, Aşk Kanatları, Seni Severken ve Sensiz Asla isimli eserlerini yayımlamıştır. Halen İstanbul’da yaşamakta olup, evli ve iki çocuk annesidir.

Güneş Demirel Kitapları - Eserleri

• Şimdi Benimsin
• Sen Yokken
• Seni Severken
• Katran Karası
• Sensiz Asla!
• Aşk Kanatları
• Nefes

Güneş Demirel Alıntıları - Sözleri

• Her kadın, kendi ayaklarının üstünde durmayı başarmalı. (Nefes)
• Göz, başka göze ateş eder gibi bakar mı? (Katran Karası)
• Zaman unutturabilir miydi kötü anıları? Affedebilir miydi günahı? (Şimdi Benimsin)
• Eğer onu bana kader getirmişse, ben kaderi de sevdim. (Katran Karası)
• Kim? Ben mi fena oldum şimdi... (Aşk Kanatları)
• “Nasıl ulaştın bunlara?” “Gaye Hanım sağ olsun. Dedektifliğe baş koydu.” “Pek gözü kara!” “Ailecek öyleler, maalesef!” “Ne o? Seni oldukça bıktırmışa benziyor.!” (Sensiz Asla!)
• “Kardeş olmak için kan bağı mı gerekti ille de?!” (Sen Yokken)
• Vız gelirdi bana yasaklar. (Katran Karası)
• Çok seviyorum be Kenan. O böyle gülümseyen gözlerle bana baktığında diyorum ki, ' Öl be Fırat' (Şimdi Benimsin)
• Yönlerimiz zıt taraflara baksa da, aşk ayrıldığımız noktada sabitti. (Seni Severken)
• Biz de böyleyiz işte ..... (Sensiz Asla!)
• İçince unutuluyor muydu sanki! Ne çaresizce bir çare! (Şimdi Benimsin)
• " Ben yanmasam, sen yanmasan, Biz yanmasak, Nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa...." (Sensiz Asla!)
• Onlara göre, asık suratlı, kendi dünyasında yaşayan biriydim. Sosyalleşmem gerekiyormuş. Allahım, biraz daha devam ederlerse kendimi uzaylı sanacağım! (Aşk Kanatları)
• "Günler gitgide kısalıyor Yağmurlar başlamak üzere Kapım ardınankadar açık bekledi seni Niye böyle geç kaldın?" (Sensiz Asla!)
• "çok seviyorum be Kenan.O böyle gülümseyen gözlerle bana baktığında diyorum ki 'öl be Fırat ' " (Şimdi Benimsin)
• Yüzümü avuçlarının içine alıp, yanaklarımdaki yaşları sildi. Elimle ellerini ittiğimde, ''Off!'' diye inledi ama pes etmedi. Yine kavradı yüzümü. Gözlerine bakmamı sağladı. ''Özür dilerim. ..'' Şimdi Benimsin ♡ Güneş Demirel. (Şimdi Benimsin)
• İşte böyle başlamıştı onların gezintileri. Altı sene kadar gezmişlerdi. Döndüklerinde yüzlerinde tuhaf bir huzur vardı. Elif'in ruhu rahatlamıştı sanki. Sonra hayatlarını İstanbul'da geçirmeye devam ettiler. Ama gün gelmiş her yer bembeyaz olmuştu. Kar taneleri yere düşlerken, başka biri göğe yükselmişti.Fırat kocaman bir boşlukla uyanmıştı. Elif yoktu. Uçuşan bir kar tanesi olmuştu Elif. Uykuda meleklere teslim etmişti kendini.kalbimde ki acının tarifi yoktu. Ali, Melek ve o sıralar on altı yaşında olan Çetin'in yüzünü unutamam. Ama Fırat... O başkaydı. Bir erkeğin böylesine ağladığını hiç görmemiştim. İşin daha da acıyanı neydi, biliyor musunuz? Annem ve babam sağdı. Seksenli yaşlarının ağırlığıyla Elif'in toprağı başındaydılar. Onlara sadece on dokuz yıl evlat olabilmiş yavrularının... Kalp ağrısı her yerdeydi. Ama en çok da Fırat'ın yüreğindeydi. Dayanamadı Fırat buna. Tam on bir ay sonra kavuştu Elif'ine. Yüzünde derin ve sakin bir tebessüm ile... Biz o zamanlar bir kez daha anlamıştık Fırat'ın sevdasını ve dinmeyen kalp ağrısını... (Şimdi Benimsin)
• O gavur, yüreğine inmeye görsün;ortalık yangın yeri. (Sensiz Asla!)
• "İnsanoğlu her şeye nasıl da alışıyor zamanla. Hani derler ya; 'Allah acıyı dağlara vermiş, dağlar yerle bir olmuş. Sonra başka şeylere... En sonunda insana vermiş. İnsanoğlu o an ağlamış ama sonra dayanmış. Zamanla gülmüş." (Şimdi Benimsin)