Bir Ömrün Sonbaharı - Burcu Yılmaz Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Bir Ömrün Sonbaharı kimin eseri? Bir Ömrün Sonbaharı kitabının yazarı kimdir? Bir Ömrün Sonbaharı konusu ve anafikri nedir? Bir Ömrün Sonbaharı kitabı ne anlatıyor? Bir Ömrün Sonbaharı PDF indirme linki var mı? Bir Ömrün Sonbaharı kitabının yazarı Burcu Yılmaz kimdir? İşte Bir Ömrün Sonbaharı kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...

Kitap Künyesi

Yayın Evi: Trend Yayınevi

İSBN: 9789944342377

Sayfa Sayısı: 280

Bir Ömrün Sonbaharı Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Ömrüm ömrüne emanet demiştin bana.Ve giderken yarım kalan ömrünü bırakmıştın hayatıma.Nasıl geçti günler? Yıllar nasıl aktı sensizliğe hiç bilmiyorum.Günüm unuttu aydınlık kavramını, gecemin yıldızları gittiğin yerlere kaydı.Ve seninle gelen ilkbaharım yerini sonbaharlara bırakırken hayat kulağıma fısıldadı:"Doğmanın bedeli ölmek ise sevdanın bedeli ayrılıktır çünkü her ayrılık bir parça ölüm taşır içinde…"

(Tanıtım Bülteninden)

Bir Ömrün Sonbaharı Alıntıları - Sözleri

En çok da imkânsızken güzeldi Aşk... Olmayacaklara olacak diye inanırken.
Kimisi konuşarak küçülür, Kimisi de susarak büyür...
Şimdi nasıl kandırmalı, senin bana akmanı engelleyen zamanı?
Söylesene Serçe! Her aşk hasreti tatmaya mahkûm mudur?
Genç adam sevgilisi ile buluşmak için evden çıktı. Buluşmalarının amacı o gün faklıydı çünkü o gün beraberliklerinin 2.yılını kutlayacaklardı. Buluşma gününe kadar ne hediye alacağına bir türlü karar verememişti ama son anda bir karara varmıştı. Sonunda manevi değeri büyük olan bir hediye ve kristal bir gül alacaktı. Kristal gülü al maya giderken küçük bir çiçekçi kız çıktı karşısına. Bu kızın ısrarlarına dayanamayıp elindeki gülleri sepet ile birlikte alıp bir taksiye bindi. Sevgilisin den mesaj gelmişti oldukça sabırsız ve ve bir o ka dar da heyecanlıydı. Bindiği taksinin çok süratli gittiğini fark etti ve fakat önemsemedi. Çünkü ne kadar çabuk yetişirse onun için o kadar iyiydi. Sonucunda büyük bir kaza oldu. Gözlerini açtığın da ise kendini ve her tarafi beyazlar içinde gördü. Öldüğünün farkına vardığında yanına bir melek geldi ve onu cehenneme götürmeye geldiğini ve son isteğinin ne olduğunu sordu. O ise "son kez sevdiğimi göreyim" dedi. Melek şaşırmıştı. Çünkü bugüne kadar herkes cehenneme gitmek istemediğini söylemişti. O ise sadece o anda bile sevdiğini düşünüyordu. Yanındaki melek onun günahlarına baktı. Hiç bir günahı olmadığı halde neden cehenneme gönderilecekti ki? Çünkü onun günahı Allah'ın yarattığı bir kulu Allah'tan çok seviyor olmasıydı. Melek hayretler içinde ilk defa böyle bir şeye şahit oluyordu. Genç adamın dileğini yerine getirdi ve onu bir serçe olarak dünyaya gönderdi. Serçe'nin ilk durağı kaza yeri olmuştu. Orada ki polisler gül sepetini ve için deki notu kıza vermişti. Kızın ise o anda ağlamak tan göz pınarları kurumuştu. Aradan aylar, yıllar derken tam 2 yıl geçmişti. Genç adam Serçe olarak dünyada olduğu her gün sevdiğini takip ediyor ve onun penceresine konuyordu. 2 yıl geçtikten sonra kız bir gün bir erkle tanışmış ve ilk defa o erkek onu güldürmüştü. Kız evine gittiğinde odasına çekilip ölen sevgilisinin fotoğrafını ve o 2 yıl önceki gül sepetinin içindeki notu almıştı eline ve gözlerinden yaş akıyordu. Notta şöyle yazıyordu: "Seni 2 yıl değil bir ömür boyu seveceğim" Kız bu yazıyı okuyunca ağlamaya başlamıştı serçe de aynı zamanda pencereden onu izlemekteydi. O an, kız şu sözleri söyledi kendi kendine. "Affet beni, ben sözümü tutamadım bugün biriyle tanıştım ve senden sonra ilk o beni güldürdü ben sözümü tutamadım aşkımıza sadık kalamadım ben artık "onu" seviyorum" diye konuşurken Serçe de kızı izliyor ve söylediklerini duyuyordu. O anda melek Serçe'nin yanına gelerek, "Sakın ağ lama! Bilirsin serçeler ağlarsa ölürler" dedi. Ve Serçe son kez sevdiği kıza bakıp gözyaşını bıraktı. Onun bundan sonra gidecek yeri de kalmamıştı.
Sensizliği alıyorum karşıma Sayıp sövüyorum acılarına Yetmiyor sesim...
Özlemek yüreğin en masum duygusudur...
"Ben yanlış aşkların kurbanıyım doğru bildiğim seni götürme benden..."
Lütfen söyle bana; kirpiklerine ömrümü astığım gözlerine kimler bakıyor? Tutuyorlar mı huzur kokulu ellerinden? Yüzünün güneşini görüyorlar mı? Cevap ver bana ne olur! Seni seviyorlar mı?

Bir Ömrün Sonbaharı İncelemesi - Şahsi Yorumlar

Kalemini beğendiğim Burcu Yılmaz'ın 2. kitabı Bir Ömrün Sonbaharı beklentimin çok üstünde olmuş. Hikayeden sonra denemeye çok güze bir geçiş yapılmış. Çoğu yerde gözyaşlarınıza hakim olamıyorsunuz. Alıp okuyun derim (Özlem Şahin)

Bir Ömrün Sonbaharı PDF indirme linki var mı?

Burcu Yılmaz - Bir Ömrün Sonbaharı kitabı için internette en çok yapılan aramalardan birisi de Bir Ömrün Sonbaharı PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan çoğu kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF'leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Burcu Yılmaz Kimdir?

Burcu Yılmaz Kitapları - Eserleri

Bir Ömrün Sonbaharı
Umudun Gölgesinde
Arafın İki Yüzü
Pür-Hayal
Geçmişin Derin İzi
Eğer
Evden Çıktığımda

Burcu Yılmaz Alıntıları - Sözleri

Hayatın güzelliklerine sadece göz kırpmak değil doya doya bakmak gerekiyormuş. (Arafın İki Yüzü)
İnsanın hayatındaki seçimler, gideceği yolu belirlermiş. (Arafın İki Yüzü)
Lütfen söyle bana; kirpiklerine ömrümü astığım gözlerine kimler bakıyor? Tutuyorlar mı huzur kokulu ellerinden? Yüzünün güneşini görüyorlar mı? Cevap ver bana ne olur! Seni seviyorlar mı? (Bir Ömrün Sonbaharı)
İnsan kaybettikçe güçlenir. Düştükçe kalkar. Yaralarını sardıkça iyileşir. (Arafın İki Yüzü)
Şimdi nasıl kandırmalı, senin bana akmanı engelleyen zamanı? (Bir Ömrün Sonbaharı)
Tesadüflerin ötesindedir aşk. Ve sırların pençesindedir hayat... (Pür-Hayal)
" Gökyüzü bulutlarla, insan da gözleriyle ağlar. " (Arafın İki Yüzü)
Her insanın bir derdi vardı yüreğinde. Yüzünden okunmasın diye içine atıp sakladığı. (Arafın İki Yüzü)
En çok da imkânsızken güzeldi Aşk... Olmayacaklara olacak diye inanırken. (Bir Ömrün Sonbaharı)
İnsan en çok sevdiğine geç kalır.Seviyorsan bekleme. (Arafın İki Yüzü)
" Bir insanı yargılamadan infaz ederken aslında kendi kendimizin cezasını veriyor olduğumuzu bilmemek ne garip." (Pür-Hayal)
Sensizliği alıyorum karşıma Sayıp sövüyorum acılarına Yetmiyor sesim... (Bir Ömrün Sonbaharı)
" Yıllarca şairlerden okudum aşkı, yoksa şimdi yaşamak zamanı mı?" (Pür-Hayal)
Siyahın içindeki karanlık kuyularda geçirdim koca bir hayatı. Soğuk duvarların, paslı demirlerin üzerine kazıdım özlemlerimi. Yapraklarında günleri saklayan takvimleri unuttum. Farkına varamadım geçen saatlerin. Dakikaların saniyeleriyle boğuştum. Ne çocukluğum kaldı yanımda, ne de gençliğim. Tek bir şey kaldı heybemde, tek bir gerçek asılı kaldı hücrelerimde. Anladım ki, her tesadüf sırlarıyla düşüyordu insanın hayatına. Kimi geçmişini sorgulatıyordu, kimi geleceğini. Kimi aydınlığı bırakıyordu, kimi karanlığı… Her hikâyenin bir sonu vardır derler, peki ya son dediğimiz aslında bir başlangıçsa? (Pür-Hayal)
Ya cesur olur koşarsın hayallerinin peşinden ya da korkar kaçarsın kendinden... (Pür-Hayal)
Söylesene Serçe! Her aşk hasreti tatmaya mahkûm mudur? (Bir Ömrün Sonbaharı)
Hayatı kendisine karanlık olan başkasına aydınlık olur mu hiç ? (Arafın İki Yüzü)
" Hem zaten en iyi insanlar, kalbiyle bakan insanlardır. " (Arafın İki Yüzü)
Kimisi konuşarak küçülür, Kimisi de susarak büyür... (Bir Ömrün Sonbaharı)
Duygularımızın sesidir doğruya götüren, akıl sesimiz kuruntularımızdır... (Pür-Hayal)