Güneş Giderken - Necati Tosuner Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Güneş Giderken kimin eseri? Güneş Giderken kitabının yazarı kimdir? Güneş Giderken konusu ve anafikri nedir? Güneş Giderken kitabı ne anlatıyor? Güneş Giderken kitabının yazarı Necati Tosuner kimdir? İşte Güneş Giderken kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...

Kitap Künyesi

Yayın Evi: İş Bankası Kültür Yayınları

İSBN: 9786053606727

Sayfa Sayısı: 93

Güneş Giderken Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Necati Tosuner Güneş Giderken'de yaşlanıyor olma duygusunu işliyor. Dün gibi gelen anıların eskidiği, tutkuların yıprandığı, telaşların boşuna olduğu, pişmanlıkların geride kaldığı, umutlara ulaşılamadığı fark edilse de, o yaşlanmayan yüreğin nasıl kıpırdandığını öykülüyor. Necati Tosuner bu öykülerde günlük olayları, bilinen duyguları, sıradan insanlık hallerini harikulade dil ustalığıyla ince ve kırılgan bir örgü haline getiriyor.

Mayıs'ta, Ağustos sıcakları başlamıştı. "Ey kısa ömrüm, nasıl geçersen geç!.." diyen ağustosböcekleri daha görünmemişti ama, karpuz çoktan çıkmıştı elbet, -ve hemen de kabuğu denize düşmüştü. Evet, kış olunca ağustosböceği kalıyor muydu ki, gidip karıncanın kapısını çalsın!.. Peki, kışın karınca da mı kalmıyordu yoksa, -kapıyı açacak... Kışın karınca kalmıyorsa, o "çalışkanlığın" ne anlamı olabilirdi?.. Ve o telaşların... yiyecek diye delirmelerin?..

(Tanıtım Bülteninden)

Güneş Giderken Alıntıları - Sözleri

"Güzel" ne anlama geliyorsa, ondan da güzeldin.
Bu aralar böyleyim: Yolu karşıya geçmeyi bile bir dert haline getiriyorum kendime...
Çiçek getirmiş bana. Papatya. Hani, yersem mideme bir şey olmasın.
Sen elbet yoksun. Sen olsan, ben o hallere mi düşerim!..
Herkes kendi hafta sonunu yakalamanın peşinde...
Ayrılıkların en kötüsü! En çaresizi... Öpüyorsun ve o bilmiyor. Ve... geride bırakıyorsun onu. Neyse ki, bunu da bilmiyor.
"Zaman'ı yaşamadan, zaman'ı aşmayı daha kimse başarabilmiş değil."
"Güldü mü, durgun bir denizde, çok uzaktan, ağır çekimde yunuslar geçiyor."
Benim aydınlığım, karanlıktır...
Depolanamayan tek şey, zaman'dır.
"kendini kanatmanın ne yararı olabilir ki?... Hele, öyle önemsenecek bir kanama da olmayacaksa..."
“Alışılmadık şeyler oluyordu. Önbiliciler, “nahbilici” olmuştu.”
“Depolanamayan tek şey, zamandır.”
“Zamanı yaşamadan, zamanı aşmayı daha kimse başarabilmiş değil.”
Sen elbet yoksun. Sen olsan, ben o hallere mi düşerim!...

Güneş Giderken İncelemesi - Şahsi Yorumlar

Güneş giderkenki o anlar… Telaşların, mutsuzlukların, sevinç ve kederlerin birbirini kovalamasıyla nasıl geçtiğini anlayamadığımız bir günün bitişini haber veren gün batımı… Gün doğumunu izlemek mutluluk verir insana. Yeni bir günün başlangıcını müjdeler gün doğumu. Umut demektir yepyeni bir gün, başlangıç demektir. Gün batımı ise hüznü daha çok hatırlatır bize. Bitişi haber verir çünkü… Necati Tosuner hayatın “Güneş Giderken”inde yaşayanları kaleme almış bu hikayelerinde… İkinci baharını yaşamak isteyen bir çifti okurken, başka bir öyküde bir gence sevdalanan yorgun bir kalbe yoldaşlık ediyoruz. Hayatın gün batımında kalan insanları ince mizahıyla süsleyerek, sade diliyle çok güzel anlatmayı başarmış Tosuner. “Sait Faik Hikaye Ödülü’nü nasıl almış bu kitap?”sorusunu sordurmadı bana, 1999’da bu ödülü alan eser. Bizden insanların başına gelen sıradan olayları, karamsar dünyalarını, okuru içine çekerek anlatmayı başarmış. Kitabı okuduktan sonra kapak tasarımına takılmadım değil. Manzara resmi güzel; fakat bir yaşlı fotoğrafı ve arkada yine bir gün batımı olsaydı, kitaba daha yakışan bir kapak olurdu, diye düşünüyorum. "Eylül" eserinin kapak tasarımları da aynı şekilde. Kapak tasarımcıları ya mecazlı söyleyişleri anlamıyor, ya da kitabı okumuyorlar galiba... Sözün özü İlk kitabını okuduğum Necati Tosuner, sıkılarak okuyabileceğimi düşündüğüm “Güneş Giderken”de, özellikle bir çocuğun anlatımıyla başlayan ilk hikayesi "Ayten’in Keremli Öyküsü"nde ne basit bir anlatım derken, ilerleyen sayfalarda beni olumlu anlamda şaşırtmayı başardı. Her hayatın bir bitişinin olduğunu hatırlatırken yüzümüzde de tebessüm bıraktırmayı ihmal etmeyen hikayeleriyle kesinlikle tavsiye edebileceğim, kendini bir çırpıda okutan, kafa dinlendiren bir eser… Arkadaşlarla aramızda Bir yarışma düzenliyoruz Bakalım Kim daha önce bunayacak?.. Beni kazandırıyorlar! (Sayfa 85) (Kitap Misafiri)

“ Arkadaşlarla aramızda bir yarışma düzenliyoruz. Bakalım kim daha önce bunayacak?.. Beni kazandırıyorlar ! “ Yeni yazarlar keşfetme amaçıyla oluşturduğum listeye Necati TOSUNER’den”Güneş Giderken” Öykü kitabını almıştım. Yaz tadında ,sıkılmadan okunabilecek, yalın anlatımlı kısa hikayeler okumak isteyenler için iyi bir tercih olacaktır. (Tarkusyu)

Kitabın Yazarı Necati Tosuner Kimdir?

Necati Tosuner (d. 1944, Ankara), Türk roman ve öykü yazarı.

"İki Gün" adlı öyküsüyle 1970 TRT Sanat Ödülleri Başarı Ödülünü, Sancı... Sancı... adlı romanıyla 1978 Türk Dil Kurumu Roman Ödülünü, "Armağan" adlı öyküsüyle 1997 Haldun Taner Öykü Ödülünü, Güneş Giderken adlı öykü kitabıyla 1999 Sait Faik Hikâye Armağanını ve Kasırganın Gözü adlı öykü kitabıyla 2008 Attilâ İlhan Roman Ödülünü kazanmıştır.

Necati Tosuner Kitapları - Eserleri

Kambur
Özgürlük Masalı
Bir Tutkunun Dile Getirilme Biçimi
Sancı.. Sancı...
Çıkmazda
Güneş Giderken

Yakamoz Avına Çıkmak
Susmak Nasıl da Yoruyor İnsanı!
Sisli
Kasırganın Gözü
Yalnızlıktan Devren Kiralık
Dayım Balon Olmuş
Çılgınsı

Sen ve Kendin
Çırpınışlar
Necati Tosuner Sokağı
Keleş Osman
Dur Bakalım Petek
Kitabın Adı
Korkağın Türküsü

Arda'nın Derdi Ne?
Bana Sen Söyle
Elde Kitap
Sisli ve Sonrası
Yaz Sevenler Kış Sevenler

Necati Tosuner Alıntıları - Sözleri

"Günler bizim değildi, biz günlere tutsaktık." (Özgürlük Masalı)
“ Öyle ya çocukluktan sonra hiç şapka takmadın sen.Niçin?.. o kısacık boyunla görünüşünde bir matraklık olmasın diye şapkadan hep uzak durdun çünkü” (Sen ve Kendin)
Dost gibi gelir. Birdenbire gelir, umuttur. Bir küçük umuttur, dağ devirir. Düşer içine, yakar tutuşturur. (Kambur)
"Bir Werther'in olsun ister miydin?" (Sancı.. Sancı...)
"Ama her acımanın içinde, kötü bir "kader"in kendine rastlamayışının sevinci vardır." (Özgürlük Masalı)
Çiçek getirmiş bana. Papatya. Hani, yersem mideme bir şey olmasın. (Güneş Giderken)

"Sen yokken de, ben sanki hep seni sevmiştim." (Necati Tosuner Sokağı)
Bensi Bana beni sevmediğini söyleme. Daha ağırını bulursan söyle. (Yakamoz Avına Çıkmak)
"Bir küçük umut ışığı tepelerin ardında batıyor, akşam oluyor. *Bugün de geçti... Gelmedi.*" (Özgürlük Masalı)
“Zamanı yaşamadan, zamanı aşmayı daha kimse başarabilmiş değil.” (Güneş Giderken)
Kulaklarımda gümbürdeyen sessizlik. Yalnızlık. (Kasırganın Gözü)
Uğraşıyorsun, uğraşıyorsun olmuyor. Kendin hep kaderin oluyor. Boyun eğmişsin kendine. (Sen ve Kendin)
Özüne dönmeye gidiyorsan umduğundan uzun süreceğini biliyor olmalısın.. (Çırpınışlar)

“Seversen yürekten sev. Koparsa, yürekten kopsun!” (Yakamoz Avına Çıkmak)
Bir şey kazanacak olmasak da, bir şey başaramayacak da olsak, direniş ne güzeldir. Ellerimizi uzatmayalım derim ben, yumruklarımız sıkılsın. (Kambur)
O zamanlar, bir öküz olduğumu bilmiyordum daha. (Çılgınsı)
"İyi insanlardan belki herkese iyilik gelmez, ama kötü insanın herkese olabilir kötülüğü." (Korkağın Türküsü)
"Uzun ve cefalı yılların toplamı: Acılar ve ölümler.. bitmeyen ölümler.. genç öldürümler. Yıkımlar. Kim kendine hesap veriyor ki?.." (Susmak Nasıl da Yoruyor İnsanı!)
ACI YAĞMUR Bir zamandır ablam. annemin kafayı üşüttüğünü söylüyordu. Ben pek üzerinde durmadım. Evet, ablam da haklı. Yaşlı bir kadınla her gün aynı evde olmak kolay değil. Dün pazardı, şöyle bir uğradım onlara. Biraz kaynattık işte, eskilerden filan... Artık kalktım gidiyorum, elini öptüm annemin. "Oğlum, bir daha gelişinde anneni de getir..." dedi. İçimdeki yangın gözlerimi yaşarttı. Ablamın yüzüne bakmadan kaçarcasına çıktım evden. Yağmura sığındım dışarıda. (2004) (Yakamoz Avına Çıkmak)
"Kaçsan kaçacak yer yok, gitsen gidecek yer..." (Susmak Nasıl da Yoruyor İnsanı!)