İçerdekiler - Melih Cevdet Anday Kitap özeti, konusu ve incelemesi

İçerdekiler kimin eseri? İçerdekiler kitabının yazarı kimdir? İçerdekiler konusu ve anafikri nedir? İçerdekiler kitabı ne anlatıyor? İçerdekiler PDF indirme linki var mı? İçerdekiler kitabının yazarı Melih Cevdet Anday kimdir? İşte İçerdekiler kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...

Kitap Künyesi

Yazar: Melih Cevdet Anday

Yayın Evi: Adam Yayınları

İSBN: 9789754186376

Sayfa Sayısı: 224

İçerdekiler Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Toplu Oyunları'nın bu ikinci kitabında sırasıyla şu oyunlar yer almaktadır: "İçerdekiler "(2 Perde); "Yılanlar" (3 Perde); "Babalar ve Oğullar" (2 Perde)

İçerdekiler Alıntıları - Sözleri

• Benzetmelerle düşünmek yanıltır insanı.
• Birden bire olgun bir adam oldum. Farkına bile varamadan
• Demek sizce, gerçeğe varmak için tutuklu olmak, bir yıl bir odaya kapatılmak, kimseleri görmemek gerekiyor, öyle mi?
• PAVEL PETROVİÇ: Nihilistler... Eskiden Hegelciler vardı! Demek şimdi bir de Nihilistler türedi. Bakalım boşlukta, kuralsız bir boşlukta nasıl yaşayacaksınız. (Bazarov görünür) işte Bay nihilist geliyor.
• BAZAROV: Sonra şunu anladık ki, toplumsal hastalıklarımız üstünde konuşup durmak zaman yitirmekten başka bir şey değildir. Gördük ki, bizim ilerici reformcu dediklerimiz hiçbir şey başarmamaşlardır. Kendimizi saçma sapan şeylerle, sanat tartışmaları ile, bilinçsiz yapılarla, parlamentocukla, daha bilmem nelerle oyaladık durduk. Oysa her zaman gerçek olan sorun, günlük ekmek sorunu idi, bizi boğan şey, en bayağı çeşitten boş inançlardı, başlarında namuslu kişiler olmadığı için mahvolan endüstri girişimlerimizdi.
• Ah, şu dışardakiler! Demek hiçbirinde akıl yok bunların, aklın şu kadarı yok. Yapmacık bir düzenin içinde kuklalar gibi oynayıp duruyorlar.
• ''İnsanın düşünenleri olmalı; Merak edenleri, Hesapsız kitapsız değer verenleri, Uzakta olunca özleyenleri, Sesini duyunca sevinenleri olmalı…''
• "On üç yaşındaydım. Ortaokula gidiyordum. Babam öleli iki yıl olmuştu. Yoksul düşmüştük. Annem terzilik yapıyordu, zar zor geçiniyorduk. Büyük bir evin iki odasında oturuyorduk. Kitaplarımın çoğu noksandı, okul çantam bile yoktu. Bayram geldi. Annem ne yaptı etti, bana bir ayakkabı aldı. Bir pantolonla bir gömlek dikti. Sabah erkenden kalkıp giyindim. Bir gün önceden sözleşmiştik, iki arkadaşım beni evden alacaklar, birlikte bayram yerine gidecektik. Atlı karıncaya, kiralık bisikletlere binecektik, tatlıcıda tatlı yiyecektik. Belki sinemaya da gidecektik. Annemden para istedim. “Paramız yok oğlum,” dedi. Çılgına dönmüştüm, arkadaşlarım neredeyse geleceklerdi. Onlara ne diyebilirdim? Parasız olduğumuzu, bu yüzden bayram yerine gidemeyeceğimi söyleyemezdim ya... Hırçınlaşmıştım, üstümdekileri çıkarıp duvarlara atmaya başladım. Beni üzgün üzgün seyreden annem, o zaman dolaptan çantasını çıkardı, para aradı. Bula bula bir lira buldu. Kadıncağızın bir lirası kalmıştı yalnız, bütün parası oydu. O bir lirayı bana uzattı: “Haydi giyin,” dedi, “Bir lira yetmez mi?”... Bir lira o zaman büyük paraydı. Oraya buraya attığım elbiselerimi ayakkabılarımı topladım. Yeniden giyindim, paramı cebime koyup arkadaşlarımı beklemeye başladım. Geldiler. Biraz oturdular. Annem onlara şeker ikram etti, ikisini de okşadı, öptü. Sonra: “Haydi artık gidin!” dedi. “Güzel güzel eğlenin!” Sokağa çıktık. Çok neşeliydim, kabıma sığamıyordum. Fakat köşeyi dönerken evimize baktım, annem pencereden uzanmış, gülümseyerek bana el sallıyordu. O zaman içimden bir ağlamadır geldi, gözlerim dolu dolu oldu. Tıkanıyordum. Ağladığımı belli etmemeye çalışarak arkadaşlarıma: “Ben gelmeyeceğim” dedim. Neden olduğunu anlamadılar. Biri: “Paran yok ondan gelmiyorsun.” dedi, alay ederek. Elimi cebime attım ve bir lirayı çıkarıp gösterdim: “İşte para!” dedim. Beni orada bırakıp gittiler. Sokaklara gelişi güzel dalarak bir süre sersem sersem dolaştım. Kimseye göstermeden doya doya ağladım, sonra gözlerimi sildim,elimden geldiği kadar neşeli olmaya çalışarak eve döndüm. Annem beni görünce: “Neden döndün?” diye sordu. “Canım istemedi” dedim ve cebimden bir lirayı çıkarıp anneme uzattım. Zavallı kadıncağız, çok şaşırdı, parayı elimden alıp masanın üstüne koydu. Sonra beni kucakladı, göğsüne bastırdı. Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Ben ağlamıyordum artık. Sokakta doya doya ağlamıştım. Annemin yüzünü öptüm, ağlamamasını söyledim. (Susar, dalar, düşünür) Artık üzüntülü değildim. Bayram yerine gidemediği için üzülmek benim gibi koca bir çocuğa, bir ortaokul öğrencisine yakışmazdı. Olgun bir adam olmuştum birdenbire."
• İçerde insanın kafası başka türlü işliyor. sen bu gün bunu iyice anladın. yalnız benden mi ? hayır.. kendinden de.. çünkü sen de bu gün , yarım saat sonra içerden biri oldun çıktın, ona göre düşünmeye başladın.. içerde buluştuk seninle. sonra ben seni burada bırakıp kaçtım, gittim..
• “Ben ağlamıyordum artık. Sokakta doya doya ağlamıştım. Annemin yüzünü öptüm, ağlamamasını söyledim. Artık üzüntülü değildim. Bayram yerine gidemediği için üzülmek benim gibi koca bir çocuğa, bir ortaokul öğrencisine yakışmazdı. Olgun bir adam olmuştum birdenbire.”
• “Zorbalıktan nefret ederim. Düşüncenin gücü zorbalık gibi haysiyet kırıcı değildir. Çünkü düşünce, bir tek insanın değil, bütün insanlığın malıdır. İnsanlar arasındaki birliğe, ortaklığa düşünce yolundan varılacağına inanmak, bundan ötürü hiç de yanlış olmaz. Yeter ki, bu gücü kullanırken bencilliğe düşülmesin, kişisel çıkarlar ardında koşulmasın. Bencillik, kişisel çıkarlar ardında yürütülen düşünceye ben düşünce diyemem. Saf düşüncenin özü, bütün insanlığı kavrayıcıdır.”

İçerdekiler İncelemesi - Şahsi Yorumlar

Bundan 2 yıl önce büyük bir heyecan ve bilinmezlikle gittiğim bir tiyatro eseriydi İçerdekiler. Onunla tanışmamız böyle olmuştu. Daha ilk dakikalardan beni kendine hapseden cümlelerinin yanı sıra Serkan Keskin oyunculuğu ile çıtayı Everest’e çıkarıp bıraktığı da yadsınamaz bir gerçek.. Oyun boyunca tempo hiç düşmüyor.. Bir sahne hayal edin ki olabildiğince karanlık. Bir komiser ve bir tutuklu.. Daha ilk anlardan itibaren adaletin çarpık düzenini, özgürlük ve namus kavramlarını sorgulatacak sezgisini hissettiren eser ilerleyen safhalarda sizi yay gibi geriyor. Belki izlemiş olduğum içindir ki tüm sahneler gözümün önünde oynanıyormuş gibi hissettirdi. Kitabın devamında iki öykü daha bulunmakta. Tiyatro eseri demek daha doğru olacak. “Yılanlar” ile siyasetin korkunç çirkinliğini gözler önüne sererken “Babalar ve Oğullar” (Romandan uyarlama) ile sevgi, dostluk, sistem ve baba oğul ilişkilerini tekrardan gözden geçirmemizi sağlıyor. Üç eseri de okurken tiyatroda izlemek için sonsuz bir istek duyuyorsunuz ki bu da bir tiyatro eserinin yadsınamaz başarısı demektir. Var olsun Anday ! (Habibe)

Yılanlar_Melih Cevdet Anday: Yılanlar Melih Cevdet'in tam bir karakomedisi.Özellikle karakterlere yaptığı yüklemede ve özellikle oyunun akışına dikkat etmesi bir anda keyifle biten oyun haline geliyor.(son perdede özellikle Rıza Yolbaşı kahyası Haydar'ın başarısına konunca gelen tebrikler ki yoksa yalamaların hemen etrafata bitmesi her devrin adamlarını bize çok iyi hatırlatıyor.) Oyunun son sahnelerine geldiğimizdeyse ise yüzleşme sahnesi var ki enfes üstü enfes bir yanda Anadolu İrfanını temsil rden ve saygısını bozmayan Haydar,bir yanda çakma aydın ,yalancı politikaci ve zengin Rıza Yolbaşı. Ki o çakma aydın bakışını ve halkı hep cahil hep küçük görmeyi malesef günümüzde bir kesimi aklımıza getiriyor ve sanki Melih Cevdet Anday 70'li yıllardan bunlara sesleniyor ki her devir aslında seçkinciler halkı kuçük görür,çomar !!falan hatta yer yerde bidon kafalı! Olabilirsinz aman kendinize dikkat edin bozmayın seçkincileri ,:) Son olarak bir kaç küçuk sahne iyi yönetilerek sahnelenirse inanılmaz keyifli olur. Unutuyrosuk son sahne mi o zaten oyunun bütünüde anlatıyor. (Mehmet başkaya)

İçerdekiler PDF indirme linki var mı?

Melih Cevdet Anday - İçerdekiler kitabı için internette en çok yapılan aramalardan birisi de İçerdekiler PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan çoğu kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF'leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Melih Cevdet Anday Kimdir?

Melih Cevdet Anday (13 Mart 1915, İstanbul - 28 Kasım 2002, İstanbul), şair, tiyatro oyunu, roman, deneme, makale yazarı.

Lise arkadaşları Orhan Veli ve Oktay Rifat'la birlikte ortaya çıkardıkları Garip Akımı ile Türk şiirindeki yenilenmeyi başlatmıştır. Kolları Bağlı Odysseus ile kendine özgü felsefi şiir akımını başlatmış, Garip Akımı`ndan ayrılmıştır. UNESCO'nun Courrier dergisi, 1971 yılında onu Cervantes, Dante, Tolstoy, Unamuno, Seferis ve Kawabata düzeyinde bir edebiyat adamı olarak gördüğünü açıklamıştır.

İstanbul'da doğan Melih Cevdet Anday'ın çocukluğu Kadıköy Bahariye'de geçti. Ortaokula kadar İstanbul'da eğitim gördü. Liseyi ise Ankara'da, Gazi Lisesi'nde tamamladı. Lisede okuduğu sırada, Orhan Veli ve Oktay Rifat ile tanıştı.

Liseyi bitirdikten sonra bir süre Hukuk Fakültesi'ne devam etti. Daha sonra Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi'ne kaydoldu. Ancak Devlet Demiryolları'nda memur olarak çalıştığı için öğrenimine devam edemedi. Çalıştığı kuruluş tarafından sosyoloji öğrenimi görmek için Belçika'ya gönderildi.

Ukde isimli şiiri 1936'da Varlık Dergisi'nde yayımlandı. Bunun ardından şiirleri Ses, Yaprak, Yeditepe, Papirüs, Yeni Ufuklar, Yeni Dergi, Soyut, Ataç, Dönem, Yön gibi dergilerde yayınlandı. Orhan Veli ve Oktay Rifat ile birlikte 1941 yılında Garip isimli şiir kitabını çıkardı.

Hasan Âli Yücel'in tavsiyesi ile Milli Eğitim Bakanlığı Neşriyat Müdürlüğü'ne memur olarak atandı. 1946 seçimleriyle birlikte bakanlığın el değiştirmesi sonrasında önce yeniden askere alındı, sonra Konya'ya atandı. Ancak bu atama daha sonra geri alındı. Anday, bir süre sonra bu görevinden ayrılarak İstanbul'a döndü.

1953-1954 yılları arasında Akşam Gazetesi'nin edebiyat ve sanat sayfasını hazırladı. Fikirleri sebebiyle işten çıkarıldı. Doğan Kardeş Yayınları'na geçti ve çeviriler yaptı. Buradaki görevinden de aynı sebeple ayrılmak zorunda kaldı.

1958'den itibaren Tercüman, Büyük Gazete, Yeni Tanin ve İkdam'da kendi adıyla ve çeşitli takma adlarla denemeler ve makaleler yazdı, tefrika romanlar yayınladı. 1960'ta Nadir Nadi'nin desteğiyle Cumhuriyet'te köşe yazıları yazmaya başladı. Bu gazetedeki yazılarını 1997'ye kadar sürdürdü.

1956'da yayınladığı Yanyana isimli şiir kitabı, 142. maddeye aykırı olduğu gerekçesiyle 1964'te yasaklandı. Anday gerek şiir kitaplarıyla, gerekse daha sonraları yöneldiği roman ve tiyatro alanlarındaki yapıtlarıyla birçok ödül aldı.

Anday, İstanbul Belediye Konservatuarı Tiyatro Bölümü'nde diksiyon, özel bir tiyatro okulunda mitoloji dersleri verdi. 1964-1969 yılları arasında TRT'de yönetim kurulu üyeliği, 1979-1980 yıllarında da Paris'te eğitim müşavirliği görevlerinde bulundu.

Solunum ve böbrek yetmezliği tanısıyla Marmara Üniversitesi Koşuyolu Hastanesi'ne kaldırılan Melih Cevdet Anday, 28 Kasım 2002'de 87 yaşındayken vefat etti. Büyükada mezarlığında toprağa verildi.

Takma Adları

Anday, eserlerinde kendi adı haricinde şu takma adları da kullanmıştır: Yaşar Tellidede, Niyaz Niyazoğlu, A. Mecdi Velet, M. C. A., H. Mecdi Velet, Yaşar Tellidere, Gani Girgin, Zater, Yaşar Tellioğlu.

Melih Cevdet Anday Kitapları - Eserleri

• İsa'nın Güncesi
• Gökyüzü Haritası
• Balerina'nın Ölümü
• Bakır Çağı
• Akan Zaman Duran Zaman
• Açık Pencere
• Raziye
• Aylaklar
• Gizli Emir
• Bütün Şiirleri - Sözcükler
• Yağmurlu Sokak
• İçerdekiler
• Toplu Oyunlar I - Ölümsüzler
• Toplu Oyunlar II - İçerdekiler
• Tanıdık Dünya
• Yağmurun Altında
• Konuşarak
• Şiir Yaşantısı - Şiir Yazıları
• Mikado'nun Çöpleri
• Seçme Şiirler
• Kalabalığın Şiiri
• Yanyana
• Teknenin Ölümü
• Seçmeler
• Rahatı Kaçan Ağaç
• Yasak
• Bir Gecede Üç Erkek
• Telgrafhane
• Güneşte
• Suçumuz Edebiyat
• Bir Defterden
• Ölümsüzlük Ardında Gılgamış
• Dilimiz Üstüne Konuşmalar
• Aldanma ki...
• Sevişmenin Güdüklüğü ve Yüceliği
• Açıklığa Doğru
• Birbirimizi Anlayamayız
• Bütün Yüzyılları Yaşadım
• Sovyet Rusya Azerbaycan Özbekistan Bulgaristan Macaristan
• Bir Sis Çanı Gecenin İçinde
• İçerdekiler
• Annabell Lee
• Paris Yazıları
• Gelişen Komedya
• Dünyada Geçirdim Çocukluğumu
• Dakika Atlamadan
• İmge Ormanları
• Kolları Bağlı Odysseus
• Geçmişin Geleceği
• Ölümsüzlük Ardında Gılgamış
• Yeni Tanrılar
• Yeni Tanrılar - Yasak
• Felsefesiz Yaşamak
• Zifaftan Önce
• Çok Sesli Toplum
• Göçebe Denizin Üstünde
• Doğu-Batı
• Anadoluda ve Sosyalist Ülkelerde
• Meryem Gibi
• Geleceği Yaşamak

Melih Cevdet Anday Alıntıları - Sözleri

• Gözlerine bakıyorum Denizden çıkarılmış bir tabaktaki kuş resmi Dağınık köy evleri gibi orda burda Sepetteki sümbül soğanı gibi gölgeli Yüreğimiz öylesine aşmış ki düşüncemizi Yarışı başlatan tabanca sesi gibi geç Duyuyoruz söylediklerimizi (Göçebe Denizin Üstünde)
• Şiir, bilinen sözcüklerle bilinmeyen sözler yazmaktır. (Şiir Yaşantısı - Şiir Yazıları)
• Oktay Akbal: Bizde neden bu kadar çok ozan var. ... Melih Cevdet Anday: Geri kalmış ülke olmamızdan geliyor bu. Bizde düzyazı çok geç oluştu. Tanzimatta bile düşüncelerimizi nazımla anlatıyorduk. Ziya Gökalp ki yabacı dil bilir, şiirle anlatıyordu fikirlerini, ona alışıktı, Türk halkı düzyazıyı kolay anlayamıyor. Oktay Akbal: Şiir olunca anlatıyor mu? Melih Cevdet Anday: Ona alışık, düzyazıyı anlamıyor. Düzyazı için Descartes'tan geçmek lazım. Fikret, şiirin düzyazıdan kolay olduğunu söyler. Oktay Akbal: Hâlâ mı öyle? Melih Cevdet Anday: Bizde yüz bin mi ne şair varmış, geriliğimizden, modern çağa giremediğimizden. Tümceyi kuramıyoruz bir türlü. Oktay Akbal: Dünyada şiirin etkisi azalıyor mu? Melih Cevdet Anday: Azalıyor. Mesela Nermin Hanım İngiltere'den geldi, yeni şairler var mı dedim. İki üç kişi var dedi. (Dünyada Geçirdim Çocukluğumu)
• Bu yolu bulup geçeceğim; Ama ne denli güç olursa olsun Bilerek varmak istiyorum şimdi Sirenlerin ezgilerini dinleyeceğim Dedim ve büyük bir mum peteğini Tunç hançer ucu ile ezdim çabucak Tıkadım kürekçilerin kulaklarını bir bir Orta direğe bağlattım kendimi. (Kolları Bağlı Odysseus)
• Kadınlara haklarını bağışlayacak olanlar erkekler değildir. Kadının toplumsal durumunda yapılacak düzeltmeleri erkeğin insafına bırakmak hiçbir sonuç vermez. Bütün iş, yaşamı kadın için de erkek için de yaşanılır hale getirmektir. (Konuşarak)
• Kimlikler saptanırken komiser, toplantıda başka kimsenin bulunup bulunmadığını sormuş. "Ankara'dan gelen bir arkadaş da vardı," demişler. "Adı ne onun?" "Melih Cevdet Anday." "Necidir bu Melih Cevdet Anday?" "Şair." "Ünlü bir şair mi?" "Hayır." Komiser, ifadeleri makinede yazan polise dönmüş: "Yaz oğlum, "demiş," meşhur olmayan şair Melih Cevdet Anday'ın da bulunduğu bu toplantıda her ne kadar Figaro diye bağrıldıysa da bunun General Figaro olmayıp.." İşte benim ünlü bir ozan olmadığım böylece devlet kayıtlarına geçmiş bulundu. (Akan Zaman Duran Zaman)
• Evlilik bilimle yürümez, anlaşma ister... (İsa'nın Güncesi)
• Halk biraz da eğlenmek istiyor canım. (Gizli Emir)
• PAVEL PETROVİÇ: Nihilistler... Eskiden Hegelciler vardı! Demek şimdi bir de Nihilistler türedi. Bakalım boşlukta, kuralsız bir boşlukta nasıl yaşayacaksınız. (Bazarov görünür) işte Bay nihilist geliyor. (İçerdekiler)
• Hele yarı uygar olan kişi, ilkel insanın yüceliğinden uzağa düşmüştür. Amerika'ya giden ilk beyazlar, orada karşılaştıkları beyazlardan daha mı uyardılar sanki! (Aldanma ki...)
• "İnsanın başına gelen değildir önemli olan, başına gelenlere karşı ne yaptığıdır." (Mikado'nun Çöpleri)
• Turgenyev'in şu güzel sözü: "Gençliğinde genç olabilenlere ne mutlu!" (Gökyüzü Haritası)
• Melih Cevdet ile tanışmam garip olmuştur. 1947'de kendisini dairesinde ziyaret etmiş, Özel El Yazıları Defterime bir şeyler yazmasını rica etmiştim. İlk anda, Melih Cevdet, Defterime yazmak istememiş, istersem bir kağıda yazabileceğini [söylemiş], Defterim'e kendi el yazısı ile yazmak istememişti. Israrım üzerine bir şiir ile -tuhaf olarak- biyografisini yazmıştı. Biyografisi şöyle idi Melih Cevdet Anday'ın: "Peki iki satır daha yazayım. Evliyim, daha çocuğum yok. Ama tabii hep böyle kalınmaz. Elbet bir çocuğum olur. İsterse şair olsun, karşı gelmem. Ama iyi okuturum. Şairliğin en ciddi işler kadar ciddi bir iş olduğunu öğretirim. Konuşmayı severim. Onun için tiyatro eserleri de yazacağım. Bu kadar yetmez mi?" (Dakika Atlamadan)
• Aklımı dinlendirmek istiyorum. İçimden öyle geliyor ki, bundan sonra hiçbir şeyi dert edinmeyeceğim kendime, her işi oluruna bırakacağım. Bedbahtsam, bedbahtlığımı benimseyeceğim. (Birbirimizi Anlayamayız)
• “Kız evlat büyütmek zor…” diye düşünüyordu, “hele bizim gibi cahil insanlar için…” (Balerina'nın Ölümü)
• Ölürken anlarmış insan dünyada mutlu olmanın yolunu. (Mikado'nun Çöpleri)
• (Kalbim yaralı, paramparça) Sevda çırçıplak bir gölgedir Budaklı, çıplak bir ağaçta. (Annabell Lee)
• farkında değiliz. taşın sesi insan sesine benziyor. (Göçebe Denizin Üstünde)
• Yaşamaktan soğumamak için tek çare, daha güzel bir dünya düşünmektir. O dünyayı özlemek ve o dünya için savaşmaktır. (Aylaklar)
• Masamız çıtırtılar içindeydi Ağacın eski yaşamından... (Dakika Atlamadan)