İlkgençlik - Lev Tolstoy Kitap özeti, konusu ve incelemesi

İlkgençlik kimin eseri? İlkgençlik kitabının yazarı kimdir? İlkgençlik konusu ve anafikri nedir? İlkgençlik kitabı ne anlatıyor? İlkgençlik kitabının yazarı Lev Tolstoy kimdir? İşte İlkgençlik kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...

Kitap Künyesi

Yazar: Lev Tolstoy

Çevirmen: Ayşe Hacıhasanoğlu

Yayın Evi: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları

İSBN: 9786053324218

Sayfa Sayısı: 132

İlkgençlik Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Tolstoy’un yarı otobiyografik denebilecek üçlemesinin ikinci kitabı olan İlkgençlik, ilk kez 1854 yılında Sovremennik dergisinde yayımlandı. İkinci kitap da ilki gibi samimi, sade bir kurguya sahiptir. Tolstoy kendini, ailesini ve çevresini gittikçe daha iyi kavrayan kahramanının manevi gelişimini eserinin merkezine alır. İlkgençlik Tolstoy’un benzersiz gözlem gücünün, muazzam tasvir yeteneğinin de ilk örneklerinden biridir.

İlkgençlik Alıntıları - Sözleri

• İnsanlar hep aynı kalamaz ki; bir gün gelir değişmek gerekir
• Ağlamıyordum, ama yüreğimin üstünde taş gibi ağır bir şey vardı.
• Sizin şaşırtıcı, ender bir özelliğiniz var: İçtenlik.
• İnsan niyet eder, ama hüküm Tanrı’nındır…
• Ruhum tıpkı tazelenen, neşelenen doğa gibi gülümsüyor.
• Öyle anlar olur, gelecek insana o kadar karanlık görünür ki, insan akıl gözlerini bu karanlığın üstünde durdurmaya korkar, aklının faaliyetini tamamen keser ve kendini bir geleceğin olmayacağına, geçmişin de olmadığına inandırmaya çalışır.
• Ruhum tıpkı tazelenen, neşelenen doğa gibi gülümsüyor
• Ama insan hep aynı kalamaz ki; bir gün gelir değişmek gerekir.
• Hiç üzgün değilim, akıl gözüm geride bıraktıklarımda değil, beni bekleyenlere dönük.
• En basit bir harekete bile anlam verme eğilimi o yaşımın karakteristiğiydi.
• Duygu meselesindeki gerçekdışılık, gerçeğin en inandırıcı göstergesidir.
• İnsan aklı yüreğimden bağımsız bir yaşam sürüyor, sık sık da duygularını aşağılayan, duyguları açısından anlaşılmaz ve acımasız düşünceler barındırıyor içinde. Uzaklaştırmak istediğim halde böyle düşünceler benim de aklıma geliyordu…
• Ben şanssızdım daha annemin karnındayken.
• Gereksiz yere her şeyi kafa yorma hevesim dışında ilk gençlik kusurlarımdan yavaş yavaş kurtulmaya başlıyordum.
• Ben çocuğum oysa sen büyüksün, hem de salaksın.

İlkgençlik İncelemesi - Şahsi Yorumlar

Tolstoy'un oldukça güzel bir eseri. Kısacık ama dimakta bıraktığı lezzet bambaşka. Bazen nasıl oluyor da yıllar önce yazılan eserler hâlâ insanları etkisi altına alabiliyor diye düşünüyorum. Aslında cevap basit günümüz yazarlarının pek çoğunda olmayan bir şey onlarda vardı "samimiyet". Eski yazarların gördüklerini,yaşadıklarını yansıtma konusunda çok iyi oldukları hiçbir şekilde inkâr edilemez. İçindeki çarpıcı betimlemeler, sadeliği, yazarın üslubu kitabı oldukça çekici kılıyor. İlk gençliğin verdiği heyecan, karmaşık duygudurumlar, akıl ve hisler arasındaki bocalamalar kısacası okurken kendinizi çokça aşina hissedeceğiniz bir kitap. Ağlamıyordum ama yüreğimin üstünde taş gibi ağır bir şey vardı. Alt üst olmuş zihnimden artan bir hızla düşünceler, varsayımlar geçiyordu; ama başıma gelen felaketi anımsatan her anı bu düşünce ve varsayımların dolaşık zincirini kopartıyordu ve beni bekleyen yazgı konusunda çıkışı olmayan bir bilinmezlik, umutsuzluk ve korku labirentine gidiyordum tekrar. Duygu meselesindeki gerçek dışılık, gerçeğin en inandırıcı göstergesidir... (Mehruyan)

Kitabı alırken ve okurken bir hata yaptım. Araştırmadım. Eğer araştırmış olsaydım Tolstoy’un otobiyografi denebilecek üçlemesinin ikinci kitabını okumak üzere olduğumu anlayacaktım. Böylece ilk kitabı okumadan, ayrıca Tolstoy’un kendisinden söz ettiğini anlamadan kitabı okuyup bitirdim. İlk kitabı okumamam yüzünden mi bilmiyorum ama karakterler konusunda devamlı, “Bu kimdi?” diye kendi kendime sordum ama birkaç bölüme kalmadan aklımdaki soru işaretleri giderildiği için çok da bir sıkıntı yaşamadım. Bunun dışında kitap bana çok bir şey katmadı ancak bir biyografi kitabı olarak Tolstoy’un ilk gençliğini okumak, duygu ve düşüncelerinin gelişimini bilmek keyifliydi. Bunun dışında mutlaka okunması gerektiğini düşündüğüm bir kitap olmadı maalesef. (Fatoş)

Üçlemenin ikinci kitabını da bitirdim. Serinin ilk kitabından (çocukluk) laf aramızda nefret etmiştim. Fazla basit buldum nedense. Ama "İlkgençlik" gayet güzeldi. Şimdi "Gençlik" kitabını okuyacağım. Sanıyorum onu ikisinden de çok seveceğim. Çünkü bu iki kitap, "Gençlik" yani serinin 3. ve son kitabına hazırlık yapılıyor havası da veriyordu. (Çağrı Yücel)

Kitabın Yazarı Lev Tolstoy Kimdir?

Lev Tolstoy 28 Ağustos 1828 tarihinde Moskova'da doğdu. Babası Kont Nikolay İlyiç Tolstoy, 1812 Napolyon Savaşlarına katılmış emekli bir yarbaydı.

Tolstoy romanlarında, insanoğlunun ne kadar değişik karakterli olduğunu vurgular. ''Savaş ve Barış'', ''Anna Karanina'' insan tahlileri ve canlı tasvirler bakımından birer baş eserdir.

Lev Tolstoy'un kendini arayış serüveni ölünceye kadar sürdü. Karısı bile onu anlamadı. Tolstoy, bir çocuk gibi hayata küstü ve kaçtı. Seksen iki yaşındaki karanlık ve yağışlı bir Ekim gecesinde köyünden ayrıldı. Yolda hastalandı 7 Kasım 1910'da küçük bir tren istasyonunda hayata veda etti.

Lev Tolstoy zengin bir ailenin çocuğu olarak Rusya'nın Tula şehrindeki Yasnaya Polyana adlı konakta doğdu. Çok küçük yaşlarında önce annesini, sonra babasını kaybetti, yakınlarının elinde büyüdü. Çocukluğundan beri gerçekleri incelemeye karşı büyük bir ilgisi vardı. Öğrenimini tamamlamak için Moskova'ya gitti. Çalışkan zeki bir öğrenci olarak başarı ve sevgi kazandı. Fransızcasını ilerletmiş, Voltaire'i ve J. J. Rousseau'yu okumuş, bu iki yazarın kuvvetli etkisinde kalmıştı. Yasnaya-Polyana'ya döndü, yoksul köylüler arasına katıldı. İlk eseri olan "Çocukluk"u bu sıralarda yazdı.

Lev Tolstoy Bir süre sonra orduya girdi; Kafkasya'ya gitti. Kafkas halkının yoksulluk dolu yaşayışlarını ele aldığı izlenimlerle ilk gerçekçi hikâyelerini yazdı. 1854'te Kırım savaşı'na subay olarak katıldı. Sonra askerlikten ayrılıp Petersburg'a gitti. Bir kısım eserlerini oldukça sakin geçirdiği o yıllarda yazdı. Gene de içinde, aradığını bulamayan bir ruh çalkalanıyordu. Batı Avrupa ülkelerinde uzun bir gezintiye çıktı. Almanya, Fransa, İsviçre'de dolaştı. Yurduna dönüşünde gene Yasnaya-Polyana'ya yerleşti. Asalet ünvanlarından, lüksten sıkılıyordu. Köyünde bir okul kurdu. Bu okul, öğrenim, eğitim bakımından yepyeni bir kurumdu. Huzura kavuştuğuna kanaat getirdikten sonra, 1862'de evlendi.

Lev Tolstoy evlendiğinde karısı Sophie Behrs kendisinden 16 yaş küçük olup henüz 18 yaşındaydı. Bu evlilik onun düzenli bir hayat özlemini giderecekti. Bu evlilikten 13 çocukları oldu; bu çocukların 3'ü bebek iken, biri 5 diğeri de henüz 7 yaşında iken öldü. Eserlerinden en kuvvetli olan iki romanı "Savaş ve Barış" ile "Anna Karenina'yı" bu dönemde yazdı. Karısı, eserlerini yazmasında en büyük yardımcısıydı. Hatta "Savaş ve Barış"ın düzeltmelerini 12 kez yapıp yazmıştır. Aradan bir süre geçince yeniden, bu sefer eskilerden daha şiddetli bir moral çöküntüsüne uğradı. Geniş halk yığınlarının, özelikle Rus köylüsünün yoksul, perişan durumu onu çok üzüyordu. Bütün servetini köylülere dağıttı, her haliyle onlar gibi yaşamaya başladı. Kaba saba giyiniyor, giydiği her elbiseyi kendisi dikiyordu. Değişmeyen tek tarafı bıkıp usanmadan yazmasıydı. "Kroyçer Sonat", "Efendi ile Uşak", "Karanlıkların Gücü", "İman nedir", "İnciler", "Kilise ve Devlet", "İtiraflarım" hep bu yılların ürünleridir.

Lev Tolstoy Eserlerinde insanlığın çeşitli meselelerine değinen Tolstoy'un dünya ölçüsünde bir sanat ve fikir değeri vardır. Kendi ülkesinin toplumsal siyasal çalkantılarını, halkının yaradılışını, yaşayışını büyük bir ustalıkla yansıtmıştır. Gerçekçi edebiyatın en büyük temsilcilerinden olduğu kadar, bir filozof ve bir eğitimci olarak da ün kazanmıştı. Yukarıda sayılanların dışında "Diriliş", "Gençliğim", "Çocukluk", "Hacı Murat", "Ayaklanış", "Sergi Baba", "Tanrı Bizim İçimizdedir", "Kazaklar", "Tesadüf", "İki Süvari" gibi eserleri vardır.

Lev Tolstoy 82 yaşındayken, 1910 yılında öldü. Kış ortasında evini terk ettiğinde hasta düştükten sonra, Astapovo'da tren istasyonunda zatürre'den öldü. Polis, cenazesine katılmak isteyenlere ulaşımı sınırlandırmak için çalıştı, ama binlerce köylü cenazesinde sokakları doldurdular.

82 yaşında vefat eden Lev Tolstoy birçok kez büyük sıkıntılar yaşamıştır. Marksizm'den etkilenerek oluşturduğu mülkiyet konusundaki radikal fikirleri nedeniyle bütün servetini köylülere dağıttı, her haliyle onlar gibi yaşamaya başladı. Bu sebeple ailesiyle arası açıldı. Hıristiyan anarşizmini geliştirmeye çalıştığı kitabı "tanrının egemenliği içimizdedir" kitabıyla yeni bir hristiyanlık akımı tanımlaması, Ortodoks Kilisesi tarafından aforoz edilmesine sebep oldu. Tolstoy, ömrünün son yıllarını büsbütün derbeder bir şekilde geçirdikten sonra, bir küskünlük sonucunda, evini bırakıp yollara düştü. Astapovo tren istasyonunda ölü olarak bulundu. Ölümüne zatürrenin sebep olduğu bilinmektedir. Hayatı boyunca yaşamın nasıl bir şey olduğunu anlamaya çalıştı. Eserlerinde bunu eksiksiz olarak yansıtmayı hedef edinmiş en büyük Rus yazarlarından birisi olarak edebiyat ve dünya tarihindeki yerini aldı.

Lev Tolstoy Kitapları - Eserleri

• Hacı Murat
• İnsan Neyle Yaşar?
• Kazaklar
• Savaş ve Barış (2 Cilt Takım)
• Anna Karenina
• Aile Mutluluğu

• Aslan ile Köpek Yavrusu
• Hazreti Muhammed
• Çocukluk
• Çocukluk, İlkgençlik, Gençlik
• Sivastopol
• İvan İlyiç'in Ölümü
• Kreutzer Sonat

• Diriliş
• Sergi Baba ve İki Hafif Süvari
• Efendi ile Uşağı
• Erik Çekirdeği
• İtiraflarım
• Ateşi Kıvılcımken Söndürmeli
• Aşkın Yasası - Şiddetin Yasası

• Sevgi Neredeyse Tanrı Oradadır
• Üç Ölüm
• Şeytan
• Tanrı'nın Egemenliği İçinizdedir
• Hayatın Anlamı
• Masallar
• Bir Gencin Dramı

• Gençlik
• Her Şeye Rağmen Sevgi
• Sanat Nedir?
• Din Nedir?
• Vahşi Zevkler
• Ve Işık Karanlıkta Parlıyor
• Kafkas Tutsağı

• İçimizdeki Şeytan
• Hayat Üzerine Düşünceler
• İnsana Ne Kadar Toprak Lazım
• Hayatı Sorgulamak
• Bilgelik Kitabı
• Hikayeler
• Günlükler

• Tipi
• Bütün Mutluluklar Birbirine Benzer
• Fil ile Tilkiler
• Baskın
• Halk İçin Hikayeler
• Öyküler
• Ölüm Manifestosu

• Karanlığın Kudreti
• Canlı Ceset
• Yaşlı Kavak
• İlkgençlik
• İhtiyar Adam ve Torunu
• Tanrı Her Şeyi Bilir
• Zamanımızın Köleliği

• Dekabristler
• İncil'in Kısa Bir Özeti
• Tolstoy'un Risaleleri - 2. Cilt
• Tolstoy'un Risaleleri - 1. Cilt
• Davulun Sesi
• Katya
• Yunan Öğretmen Sokrates

• Çocuk Gibi Olun
• Şahin İle Horoz
• Küçük Şeytan
• Sahte Kupon
• Savaş ve Askerlik Üzerine
• Yurtseverlik, Askerlik ve İtaatsizlik Üzerine
• Kralın Hediyesi

• İnancım Neden İbarettir?
• Dua
• Savaşa Karşı Yazılar
• Çömlek Alyoşa
• Anna Karenina - 3. Cilt
• Tolstoy'dan Seçme Öyküler
• Yaşayan Ölü

• Anna Karenina - 2. Cilt
• Hikmetli Sözler
• Savaş ve Barış - 2. Cilt
• Savaş ve Barış - 3. Cilt
• Savaş ve Barış - 4. Cilt
• Hiddet
• Tolstoy Gandhi Mektuplaşmaları

• Ruh
• Bethink Yourselves
• Polikuşka
• Tolstoy Bütün Eserleri 3
• Balodan Sonra
• Gri Tavşan
• Seçilmiş əsərləri - 1. Cilt

• Ruh ve Ölüm
• Gençlik - 2. Cilt
• Vatanseverliğe Karşı
• Anna Karenina - 4. Cilt
• Felsefe-i Hayat
• İman ve İtikad
• Aşk ve Öfke

• Корней Васильев (Korney Vasiliev)
• Gizli Notlar
• Bütün Eserleri 10
• Bütün Eserleri 11
• Bütün Eserleri 12
• Ölümden Sonra Dirilme - Cilt: 3
• Çilekler

• Tövbe Edin
• Kuğular
• İki Qusar
• İman Vicdan Ve Dua
• Halk İçin Hikayeler - 1. Cilt
• Halk İçin Hikayeler - 2. Cilt
• Halk İçin Hikayeler - 3. Cilt

• Ainsi Meurt L'amour
• Budala İvan
• Yaban Çilekleri
• Tanrı Gerçeği Görür Ama Bekler
• Tolstoy Bütün Eserleri 14 (Ciltli)
• Aforizmalar
• Yolcu ve Köylü

• Risaleler - İnsanın Dokuz Hali
• Muhabbet
• Kelam
• Masallar
• Basübadelmevt
• Father Sergius
• Söz ve Eşitsizlik

• Bir İzdivacın Romanı
• Çocukluk ve Gençlik Yılları
• Susa Bilmirəm

Lev Tolstoy Alıntıları - Sözleri

• Biz de böyleyiz işte... (İnsana Ne Kadar Toprak Lazım)
• İnsan eğer çok yaşasaydı o nispette çok değişimlere uğrardı. İnsan başlangıçta bir bebekken sonra küçük çocuk, sonra yetişkin ve daha sonra da ihtiyar olurdu. Fakat insan ne kadar değişim geçirirse geçirsin kendisine daima "ben" demiştir. Bu "ben" bebeklikte, yetişkinlikte ve ihtiyarlıkta her zaman kişinin yanındadır. İşte değişmeyen bu "ben" ruh adını verdiğimiz şeydir. (Ruh ve Ölüm)
• "İnsan kazanayım derken kendim kayboldum." (Tanrı Her Şeyi Bilir)
• "Böyle anlarda bir felakete ne kadar yakın olduğumu bilseydin, kendimden ne kadar korktuğumu!" (Anna Karenina - 3. Cilt)
• Bu da yaşamak mı sanki! İnsan ya tam öl­meli ya da tam yaşamalı. Tövbe, tövbe! (Çocukluk, İlkgençlik, Gençlik)
• Insana öyle geliyordu ki yeni bir şeyi anlamak için büyük bir hevesle atılıyor ancak amacına erdikten sonra o şeyden nefret etmeye de hak kazandığını düşünüyordu. (Gençlik - 2. Cilt)

• Kalben sakin ve uysal olun, hayatınızda mutluluğu bulursunuz. (İncil'in Kısa Bir Özeti)
• Sağlığı ile övünenin değil hasta olanın hekime ihtiyacı vardır. (İncil'in Kısa Bir Özeti)
• -Çünkü sen kendin için, mutluluğun için yaşamak istiyorsun. +Bu dünyada başka ne için yaşanır ki? -Tanrı için yaşamak gerekir Martin. (Hikayeler)
• ''Kabahatlerin en korkuncu, nankörlüktür...'' (Çocukluk)
• Bu acıyla da aynı şey olacak, zaman geçecek ve umurumda olmayacak. (Anna Karenina)
• Ben, hayattan hiçbir beklentisi olmayan, mahvolmuş bir adamım artık... (Hikayeler)
• Ölmek için referansa ihtiyaç yok (Anna Karenina - 3. Cilt)

• Bence her insan bencildir,ve bütün yaptiklari da bu yüzdendir. -Bencillik,insanin kendisini en iyi ve en akilli olduğuna inanmiş olmasidir.. (Çocukluk, İlkgençlik, Gençlik)
• Ve insanlar, kurtuluşu, her insan için zorunlu olan, tüm dinsel öğretilerde ve her bir insanın yüre­ğinde yazılan, 'kendine yapılmasını istemediğin şeyi başkasına yapma ve yakınlarını öldürme' yasasını yerine getirmekte arama­lıdırlar. (Yurtseverlik, Askerlik ve İtaatsizlik Üzerine)
• İndi ki,bu dünya günahla doludur və ondan imtina etmək lazımdır,onda nəyə gərəkdir onun gözəllikləri? Bu işrəti niyə yaratmısan? (Sergi Baba ve İki Hafif Süvari)
• 'Öldün mü toprağa gömerler, sonra da me­zarında ot biter, o kadar işte. Başka hiçbir şey yok' (Kazaklar)
• Ben, niçin bütün dünyanın dâhiyane bulduğu Shakespeare'in yapıtlarını beğenmemekle kalmıyor, bunları bir de iğrenç buluyordum? (Sanat Nedir?)
• Tarihsel olarak dekabristler,1825 Aralık ayında çarlığa karşı (Dekabr, Rusçada "Aralık" demek)meydan okumaya cüret etmiş ilk devrimcilerdi.hemen hepsi de Rus aristokrat ailelerinden geliyordu ve büyük bir çoğunluğu ise 1812'de Napoleon ordularına karşı savaşmışlar, kahramanlıklarıyla öne çıkmışlardı. (Dekabristler)
• erkekler böyle düşünürsünüz.. Kendinize özgürlük tanıdınız, kadını ise kuleye tıkmak niyetindesiniz. Kendinize gelince her şeye izin verirsiniz.. (Kreutzer Sonat)