Bize ne oldu...?

Toplum olarak nereye gideceğimizi bilmiyorsak hangi yollardan gideceğimizin bir önemi yok.

Değerli Okurlarım ;

Güzel ülkemiz sıkıntılı bir süreçten geçiyor. Bizi tek millet yapan tarihi kodlarda herhangi bir çatlama, bozulma, eksilme olmamasına rağmen modern zamanlarda ortaya çıkan ideolojik kökenli farklı yaklaşımlar, toplumun üst kesimlerinde nahoş zıtlaşmalar meydana getirdi. Bunlar olağan durumlar...

Denizlerde oluşan yüzey dalgalanmaları nasıl derinlerdeki hayatı etkilemezse, aydın/elit tabakadaki fikri dalgalanmalar da milletimizin tarihin derinliklerinden beslenen kardeşlik hissiyatını etkilemez, etkileyemez. Ama neden böyle oluyor ? Aynı dili mi konuşmuyoruz ? Aynı hayalleri mi paylaşmıyoruz ? Birkaç yüzyıldır milletçe uğradığımız sarsıcı yenilgi şoklarını farklı düzeylerde mi algıladık ? Şimdi yavaş yavaş toparlanma dönemine girdik de bazılarımız bu toparlanma hızını yeterli mi görmüyor ? Daha mı acele edilmesi gerektiğine inanıyor ?

Neden böyle oluyor ?

Bu köklü soru dönüp dolaşıp bizi aynı yere getiriyor: Toplumun okumuş, yazmış kesimlerinde çağa, eşyaya, olaylara bakışta belirgin bir çatlak oluşmuş. Bu çatlağın bir yanı milletin tarihsel birikimini, deneyimini, travmatik anılarını hafızasında tutarak ''yiğit düştüğü yerden kalkar'' hesabı, dizleri üzerinde kararlılıkla doğrulmaya çalışıyor. Diğer yanı ise; geçmişinden kültürel miras olarak devraldığı tarih ufkunu, özgüvenini, umudunu, gelecek hayalini kaybetmiş; ellerini bir zamanlar kıyasıya mücadele ettiği Batı'ya, onun modası geçmiş ideolojilerine uzatmış, kurtuluşu oralarda arıyor. Bu zıtlaşmanın sonucunda ne oluyor ? Aynı olay, aynı trajedi, aynı sıkıntı karşısında birbirine tamamen aykırı çözüm önerileri... Bir tarafın ortaya koyduğu çözüm önerilerine karşı diğerinden inanılmaz bir tepki... Sosyal yapımızın deveranını sağlayan çarklarda zorlanma, dişli arızaları, kırılmalar, çatlamalar... Milletin derin kardeşlik hissiyatını bozmaya gücü yetmese de kısmi bir kötümserliğin ağızların tadını bozmasına yol açıyor.

Kardeşlerim karamsar olmayalım. İnanın ki bugün ayağımıza batan dikenler yarın bizleri aradığımız huzurlu günlerin gül bahçesine götürecek.

Evet, asla geçmişte yaşamayalım. Daima geçmişten ders çıkaralım.

KALDIR BAŞINI GÖR Kİ NELER VAR

GEÇİP GİDEN ZAMANIN İÇİNDE NE HEZEYANLAR VAR

SANMA Kİ BAKİ ŞU YAŞANANLAR

HER GECENİN ELBET BİR SABAHI VAR

Mutlu, huzurlu ve güvenilir yarınlar için...

Selam ve Dua İle..