Bu Keşmekeşte Edebiyat Yapalım Dedik

       Ve başladık Mardin’ in sosyolojik nehirlerindeki felsefi dalgalarıyla boğuşmaya…

       Bir kulağımızda “Sokul Bâkâra” esnafın mecburi nazik hali ile Mardin spor hakkındaki yüzeysel bağırışları, ardından ablanın; “ne kadardır bu?”deme nidaları..!

       Öteki kulağımızda ise Yenişehirli yarı aydın ve takavit olmuş. Kendini şehrin sahibi sanan fötrlü babaların, milletin vekillerini secimden önce Ankara’ya uğurlama merasimlerinin hasbıhal sesleri.. 

       Herkes ve her kesimin bir vekili olmuş, 

       Bir yanda Bürokrasinin yeni yetişmiş Müdürleri, yetişmiş sanılan yardımcıları ve yetişmemiş memurların istediği adaylar; diğer yanda ise “Nuh zengin” olmuşların kaba saba vaziyetle ve gelecekleri için; birilerinin ha bire!  Pompalamaları.

        İlleri gelenlerinin, sendikaların, vakıfların, parti çaycıların, kadın kollarının, memleketin kanaat önderlerinin, aşiretlerin, ağaların, şeyhlerin birer vekili olmuş,

       Sırayı çoktan kapmışlar. Mal, makam, ihale ve rantı paylaşmaya başlamışlar

        Memleketimde ise vali gönderildi.

        Şehrin büyük valisi, şehrin efendisi sayılan köylünün kıymetini bilmedi.

        Kıymet gösterme tiyatronun sonunda:  şehrin kıymetlileri; sayın valimizi “kendilerine bir daha yedirmek üzere” merkeze balık tutmaya gönderdi. Yanında sadece sıradan halk vardı.  

        Rant ve kaymak bileşiminde oluşan ve Ar damarları çatlatan yağcılar ise; çoktan karşılama ve plaketlendirme hizmetlerine ivedilikle geri döndüler.         

         Memlekette yeni İl Milli Eğitim Müdürü de geldi. Ankara’ nın bile haberi yok,

         O kadar tez ve acil ki! Memleketin haberi bile yok valla!

         Ha! Haberiniz var mı? Birde il özel idare sekreteri de değişti. Memleket duysun tabii ki canım.

         ilk duyuran biz olalım bari.!!

***

        Meydan ve alanlarda sivil itaatsizlikler ve Tan sessizliği

        Kutlu doğum salâvatları

        Abartılan aday aday listeleri ve tek particilik

        Bir edebiyat yapalım dedik. Kendimizi “sokul bâkâra” esnafın, saf nidaları içinde bulduk. Ardında ablanın bir haykırma edası ile   “ne kadar pahallıdır ebuyiy” seslerini işittik

        Kalk Memleketimin evlatları kalk! Sen kim edebiyat kim!

        Özgürlüğün, kimliğin, hakkını istemenin ve adaletin olmadığı,

        Tekelleşmenin, güçlü dayılarının ve menfaatin çok olduğu yerde

        Edebiyat senin neyine yahu!

        Vesselam herkese.