İnsan Alıcıdır Aynı Zamanda

İnsan bir yönüyle de alıcıdır.

Bir başkasının ürettiğini almak zorundadır.

Bahsettiğim durum hayatın değişmez kuralı gibidir.

Hayatını devam ettirmesi için insan sürekli birileriyle alışveriş ilişkisi içerisindedir.

Basit bir eşyayı alırken de bu böyledir; değerli bir eşyayı alırken de bu kural değişmez. Ama bu kuralı sadece maddi eşyaya indirgemek hatalıdır ve eksiktir.

Yani insanı basit ve tabii ihtiyaçlarını gideren bir alıcı olarak görmek ne kadar doğrudur?

Eğer sadece bu yönüyle ele alırsak insanı fiziki, maddi bir varlık olarak değerlendirmiş oluruz.

Oysa insanın bir de metafizik boyutu vardır. Yani insanı sadece görünen bir varlık olarak ele alırsak onu atomize etmiş oluruz.

İnsandan bahsederken bütüncül bir bakış açısı her zaman işimize yarar.

Demek istediğim o ki insan metafizik boyutuyla da alıcı pozisyonundadır.

Basit bir şeyi alırken bile kılı kırk yaran insan nasıl olur da bu yönünü ihmal edebilir?

O zaman metafizikle ilgili ihtiyaç duyduğu ilmi, bilgiyi, hikmeti doğru kaynak ve kişilerden almak zorundadır. Aksi halde bu yönünü ihmal etmiş olur.

Hülasa insan bu yönüyle de alıcıdır. Çünkü herkes bu konuda farklı konumdadır.

Bilgiye, ilme, hikmete ulaşmak kolay değildir.

İnsanın kalbini, ruhunu, aklını doğru, sahih bilgi ve hikmetle doldurduğu zaman gerçekte anlamlı bir iş yapmış olur.

Alışverişin alıcı tarafında bir problemin ortaya çıkmaması onun bilinçli olmasına bağlıdır.