“Rakam değil insanım”

MAZLUMDER, İHD, Eşit Haklar İzleme Derneği ve Başkent Kadın Platformu’nun oluşturduğu Roboski’ye Adalet Platformu olarak başlatılan “SINIRLARA İNAT ADALET!” kampanyası kapsamında 12. Mektup olarak Hüsnü Encü’nün mektubunu bugün sizlerle paylaşmak istiyorum. Daha önce yazılan 11 mektup insan hakları kurumları tarafından Cumhurbaşkanlığı,Başbakanlık, İçişleri ve Adalet Bakanlığına gönderilerek adalet talep ediliyor. Bende bugün sizlerle Hüsnü Encü’nün mektubunu sizlerle paylaşmak istiyorum.
“İSTATİSTİK DEĞİL, İNSANIM! BENİM DE BİR HİKAYEM VAR!

Ben Hüsnü Encü’yüm…

“Kaçağa” gidiş bir tür efsaneydi.

Bir mitolojiden arta kalan kahramanlar gibiydik. Katırlarımız göğe uzanıp yoksulluğun ateşini söküp getirecekmişçesine kıvrılıyordu, çoğu dar patikalarda…

Ve karın çok yağdığı günlerde gökten koca karartılar beliriyordu. ‘’düştü 34’lerden biri’’ mi desem? Yoksa ‘’ahhh şu ağrıyan benim bedenim mi?’’ desem.

Size nasıl anlatsam hikâyemi?

Yoksulluğun kol gezdiği bu diyarda ‘’kaçak’’ olmanın aslında ekmek kavgası olduğunu mu anlatsam?

Yoksa tam sekiz yıl bir çocuk beklemenin ne zor olduğunu mu anlatsam?

Tam bu çocuk özlemimi dindirecekken daha annesinin karnında yetim olan çocuğumu mu anlatsam?

Ben Hüsnü Encü’yüm. 1981’de doğan, 11 çocuklu bir ailenin 4.’süyüm.
Yanındaki kardeşi ile beraber katledilen biriyim. (Fotoğraf Mazlumder sitesinde)
Çocuk hasreti ile toprağa düşen biriyim.
Gencecik eşini bu koca acı ile bırakan biriyim.
Hayata doymadan katledilen biriyim.
……

Belki kızacaksınız ama bir çift sözüm var;
Eğer beni öldüren bombalar ADALET’i de öldürmediyse,
ADALET talep ediyorum…
Herkesin hakkı değil mi Adalet?

YOKSA
O kocaman, pahalı bombalarını beni öldürmekte harcadığı için devletten ÖZÜR dilemeli,
Hedefi şaşırmayıp beni öldürdüğü için Genelkurmay’a TEŞEKKÜR mü etmeliyim?”
Böyle diyor Hüsnü Encü…Eğer, Roboski aydınlatılabilse Türkiye’de ciddi bir kırılma daha yaşanacak. Ne olursa olsun, ne hesap yapılırsa yapılsın 34 insanın katledilmesini hiçbir gerekçe makul gösteremez.
Türkiye’de sistemi korumak adına hareket edenler geçmişte 27 Mayıs’ı, Sivas Kampı’nı,12 Martı, 12 Eylül’ü, 28 Şubat’ı, 27 Nisan’ı, Dağlıca’da göz yuman zihniyetle Roboski’de siyasi hesap yapan aynı zihniyet. Bu nedenle siyasal iradenin bu işin sonuna kadar gideceğime olan inancımı koruyorum, ancak bu gecikme benim gibi bir çok insanı da huzursuz ediyor.
Bugün, Pozantı Cezaevi’nde çocuklara her türlü aşağılık uygulamayı yapanlara bakıp, yanına Roboski’yi koyduğumda tek bir şey istiyorum; ADALET, ADALET ADALET