Reklamın Ölümü
-
Şerif Köyan
- 12.10.2011 11:59
Hiç beklemediğiniz bir anda bir şekilde uzak ya da yakın, akrabanız, tanıdığınız, dostunuz, arkadaşınız veya topluma mal olmuş ya da edilmiş birinin, birilerinin ölüm haberini alırız. Ölüm haberini aldığımızda türlü duygular içinde oluruz. Ölümün beklediğimiz veya beklemediğimiz ölüm olmasının etkisi birbirleriyle kıyaslanmaz tabii ama ölüm ne olursa olsun en nihayetinde ölümdür.
Ölüm haberini aldığımızda, ölüye uzak veya yakın oluşumuza göre kalanlara kuru veya sulu bir başsağlığı ve ölüye rahmet dileyerek veya bizzat defnederek görevimizi yerine getirmiş zannederiz. Hatta bazen de bu görevi bile yerine getiremediğimizde türlü bahanelerle kendimizi avutmaya çalışırız.
Ölüm haberi alınan kişi, anne olunca, çocuklarına göre diğer tüm ölümlerden farklı oluyor. Ölen kişi Başbakan’ın annesi ise durum Başbakan ve kardeşlerinin yanında birçok kişi için de farklı oluyor.
Ölüm törenlerini bile aşiretsel, sülalesel ,mevkisel veya siyasal ranta çevirmeye yakın durmak samimiyetsizliğin en büyük göstergelerinden biridir.
Başbakan yapmayın dediği halde çarşaf çarşaf başsağlığı ilanları veren kişi ,kurum ve kuruluşlar, Başbakan’ın üzerinden kendi reklamlarını yapmış olduklarını zannediyorlar.
O reklam taktikleri çok ama çok gerilerde kaldı.
En etkili reklam ,Başbakan’ın annesi için değil, kimsesiz herhangi bir annenin ölümü için verilecek ilanla olur.
En büyük ölüm, yapamadıklarımızdan dolayı ölüm haberini aldığımız andaki pişmanlıklarımız sonucu yaşadığımız sonsuz acılarımızdır.
Bazen en uzak en yakın, en yakın en uzak olmakla birlikte yaşadığımız en büyük acı ise uzağımızdaki birisinin ölümünden dolayı değil, yakınımızda olup , uzak olduğumuz kişilerin ölümünü anladığımızdaki gözyaşı kokan duygulanmalarımızdır.
Ne kadar da benziyor annesine, Sağ gözüne bakınca anlayacaksınız!
Tüm ölmüş anneler ve Başbakan’ın annesi için bir fatiha lütfen…
Başınız Sağolsun Sayın Başbakan ve Sayın Kardeşleri..
Başınız Sağolsun….
