Sağ Eller Havaya

Yaklaşık bir ay önce  haber7.com’da bir haber yer almıştı: Bir Hindu otuz küsur senedir, mukaddesi uğruna, sağ elini havada tutuyor. Elinde ve kolunda birtakım deformeler olmasına rağmen (kan dolaşmadığından olsa gerek), mukeddesi uğruna onlarca yıl elini indirmemiş. Bir batıl inanç, bir batıl dava uğruna bu dirayet, bu irade-i şahane ürkütüyor beni. Ürkütüyor, çünkü yarın Hakk’ın divanında soracaklar bana, “O, batıl olan için öyle elini havada yıllarca tuttu da sen Hakk için neden parmağını oynatmadın?” diye.

İman etmiş olduğumuz veya öyle zannettiğimiz o büyük Allah ki bize nefes aldırır, her sabah uyandırır, yataklarımızdan çıkmayı nasib eder, bizi yedirir, içirir, bize gösterir, işittirir, evlerimizde oturtur. Van depreminde bir daha gördük insanların evlerinden nasıl sokaklara kaçtıklarını, bize basit geliyor ama her gün oturduğumuz evlerimizde her dakika onun izniyle oturabiliyoruz. Ve farkında olmadığımız daha nice hususlar…

Hakk için parmağımızı oynatmak şöyle dursun, Hakk’tan da hukuktan da kaçıyoruz. İhtiraslarımız uğruna, dünyanın adilikleri uğruna, küçük çıkarlarımız uğruna, töremiz uğruna, siyasetimiz uğruna, çirkin nefislerimiz uğruna Hakk’tan kaçıyoruz. Allah'ı unutmuş, mülkünü işgal etmişiz, hadsiz aczimizle.

Birbirimize bu sırt çevirişlerimiz, dünyevî arzularımız bize Allah’ı unutturmuş. Biz onu unutunca onun da bizden el çekeceğini mi düşündük acaba? O, insanı başıboş bırakmak için mi yaratmış ki? Haşa, haşa, haşa…

Yaptıklarımıza da haşa, Ya Rabb! Biz hata ettik, etmekteyiz, sen bizi bağışla. Biz birtakım insanları senin yerine koyacak kadar yoldan çıkmışız. Sen bizi sırat-ı mustakîme sevk et. Bizi nefislerimizin elinden kurtar. Bu tembelliğimizi ve senin için elimizi havaya kaldırmayışımızı bağışla!

Hey, Canlar! Gelin, “sağ eller havaya” diyelim. Kalbimiz solda. Ama İlah için sağ elimizi havaya kaldırmayalım mı? Silkinmeyelim mi?  

Bayramda yine Mardin'deyiz. Şimdiden bayramınız mübarek olsun. Allah, tutulan oruçalrı ve kesilecek kurbanları kabul eylesin. Bayramda getireceğimiz tekbirlere icabet etsin.

Haaaa!

Leyal-i Aşere hürmetine  o adama da çatmadım, vesselam...