Şenlik Dağıldı

Sonunda Erdoğan cumhurbaşkanlığı koltuğuna oturuyor. Çatıydı, tavan arasıydı derken muhalefet partileri bir daha avuçlarını yaladılar. Türkiye için inşallah hayırlı olur. Kendisini tebrik ediyoruz. Hak ediyor. Çünkü Erdoğan, objektif olmak gerekirse, Cumhuriyet tarihinde Atatürk’ten sonra ikinci etkili lider oldu. Yasamayı, yürütmeyi, yargıyı ve basını elinde tutma bakımından, her söylediğinin kanun telakki edilmesi bakımından, en ufak bir iş için bile onun ağzından çıkacak olanın beklenmesi bakımından, her şeye rağmen çok sevilmesi bakımından bunu hak ediyor. Ancak Erdoğan’daki fark şudur ki: Sevenlerini ve sevmeyenlerini katı bir şekilde gruplaştırıyor. Cumhurbaşkanlığı koltuğunda fazla bağırmaması en büyük temennimdir. Sessizliğe biraz ihtiyacımız var.

Gelelim seçim sonuçlarının kısa değerlendirmesine.

Erdoğan’ın almış olduğu yaklaşık %52’lik oy oranını yerel seçimde aldığı %45’lik oy oranı ile karşılaştırmak doğru olmaz. 20 milyon 500 bin kadar olan oylarını 21 milyona çıkarmış bunların önemli bir kısmı da yurtdışı oyları. Yani oy sayısında artış yok ve hala 2011 seçimlerindeki oy sayısını yakalayamamış.  Bu durumda Erdoğan nötr bir başarı grafiği sergiliyor. Erdoğan diyorum, çünkü bu seçimde, AK Parti oylarının şahsının oyları olduğu alenen görüldü. Teşkilatlar olmasa belki daha başarılı olurdu. Mesela Mardin teşkilatı gece yarısı kutlama yapmış, zafer diye. Hâlbuki oy kaybetmişler önceki seçime göre. Ama olsun, yaşasın hamaset.

Çatı adayı olarak meydana sürülen Ekmeleddin Bey’i günah keçisi yapmayalım. Kılıçdaroğlu ve Bahçeli geleneksel bir yenilgiden sonra yine açıklama yapma pişkinliği sergilediler. Uzatmaya gerek yok, çatı başarısız.

Son olarak Demirtaş. Bana göre ortaya ciddi bir başarı koyan Demirtaş’tır. Öncelikle dün akşam yaptığı konuşmadan ötürü kendisini tebrik ediyorum.  Propaganda sürecindeki uzlaşmacı, espritüel ve naif tavrını devam ettirdi. Seçim sürecinde kırıcı davranmış olabileceklerinden helallik istedi.

Seçimden önceki öngörümün yüzde 10 civarında olduğunu birkaç dost meclisinde dile getirmiştim. Demirtaş’ın bu başarısı Kürt siyasetine ilham olmalı. Altan Tan’ın HDP’den yana ümitsiz söylemleri karşılık bulmadı. HDP Kürt siyasetinde bir ışık olarak görülür ve değerlendirilse ortaya iyi bir blok çıkabilir. Bunun için silahların gölgesinden çıkılmalıdır. Etnik söylem terk edilip, ülkenin dört bir tarafında siyaset yapabilecek bir söylem tutulmalıdır. Yakalanmış olan bu oy oranı “Neden olmasın” dedirtecek bir orandır. Üstelik oy sayısındaki bir artmayla yakalanmıştır. 

Bu yüzden Demirtaş’ı bu seçimin kazananı olmasa da başarılısı görüyorum. BDP’ye kadar gelinen çizginin ötesine geçilsin. Silahlar susturulsun, barışçı kesimin sesi daha gür çıksın. O zaman ülkedeki sol boşluk dolabilir ve sözü daha etkili ve geçerli bir siyasi yapı kendini gururla gösterebilir.