Ülke Kimin?

Bir ülke kime ait? Ülkeyi kurana mı yoksa ülkenin vatandaşlarına mı? Bu soruyu kime sorduğunuz çok önemli. Krala sorsanız tabiî ki kendisi. Halka da sorsanız tabi ki yine kendisi. Ama aslında kim? Tunus’un sahibi bin Ali, Mısır’ın sahibi Mübarek, Fas’ın sahibi Kral VI. Muhammed. Nihayetinde her biri kendi ülkesinin sahibi.

Hakikat böyle mi ama? Devleti devlet yapan ne? Başındaki adam mı yoksa sırtında taşıyan halk mı? İki gündür Libya’nın şimdiden devrik diktatörü ülkem diye bağırıyor. Ülkesinin elinden gitmemesi için elinden geleni yapıyor. Vuruyor, vurdum diyor. Yıkıyor yıktım diyor. Ama yine de halk selini durduramıyor. Halk çok. Zaten halkın özelliği çok olmaktır. Baktı yine de olmuyor, tehdit savuruyor. Adamın tek derdi ülkesinden olmamak. Şimdi Kaddafi bir yana Libya halkı bir yana. Bu halk niye isyan etti?

Libya petrol ülkesi, Sudan petrol ülkesi, Mısır petrol geçiş ülkesi, Yemen petrol geçiş ülkesi, Umman da petrol geçiş ülkesi ve Bahreyn de petrol üreticisi. Haritaya bakıldığında zarların çoktan atıldığını görebiliriz. Sudan’ın bölünmesiyle başlayan bu süreç yarım yılda bu hale geldi. Bu ülkelerde kontrollü bir devrim gerçekleşiyor. Amerikan güdümünde, halk öne sürülerek bir devrim gerçekleşiyor. Bu halklar zaten diktatörlere karşı olgunlaştıklarında isyan edeceklerdi. Ama Amerika bu isyanı erkenden örgütledi ve kendi menfaatine yordu. Bunu biliyoruz çünkü az çok tüm isyanların olduğu ülkelerde el-Kaide’den bahsediliyor. Hatta Libya’da Kaddafi bunun el-Kaide işi olduğunu alenen iddia etti. Aklımıza önce ne alaka geldi, sonra Irak geldi. Amerika’nın da istediği bu. Böylece ABD kendi halkının menfaati için Libya’yı işgal bile edebilir. Nihayetinde Amerika’nın menfaatleri her şeyin üzerinde.

Sonuç olarak Amerika’nın menfaatinin olmadığı yerde huzur vardır. Fas’ta Kral VI. Muhammed başta ama Amerika’nın ondan alabileceği kayda değer bir şey olmadığından sorun da yok, devrim de yok, krallığa da devam.