Yarım Kalan Bir Hayat: Cumana Şeyhmus / ŞAM -5

Cumana Şeyhmus hikayesinin yazı serisinin beşinci bölümü...

Bir hüzün moduyla evimizden ayrıldığımızda istikametimiz bir başka semtte bulunan amcamın eviydi.

Adeta sığındığımız amcamlarda tam üç ay kaldık. Burası sanki farklı bir şehirdi.

Savaştan eserin olmadığı bu semtte, hayat hiçbir şey yokmuş gibi devam ediyordu.

Zaman zaman uzaklardan gelen patlama seslerinden kaynaklanan bir irkinti vardı ama bu da pek önemsenmiyor gibiydi.

Bizlerse, evinin önünde otururken isabet alan komşumuzun yanı sıra mahalle tatlıcımız, semt doktorumuz, arkadaşımın eşi ve örneklerini daha da çoğaltabileceğim bir yığın tanıdık insanın ölümüne tanık olduğumuz bir mahalleden geldiğimiz içindir ki buradaki herkes gibi rahat olamıyorduk.

Bu sıralarda Derbesiye’de bulunan kardeşlerim Türkiye’ye geçmiş ve Kızıltepe’de bulunan akrabalarımızın yardımıyla iş bulup çalışmaya başlamışlardı.

Kardeşlerimden gelen bu haber üzerine babam, hepimiz için müracaatını yaptığı pasaportlarımızı almıştı.

Öyle ya, amcamlarda da daha fazla kalamazdık artık.

Pasaportlarımızı aldıktan sonra çizdiğimiz istikamet Banyas şehrinde oturan dayımlar oldu.

Amacımız, Banyas yakınlarında bulunan ve Latkiye’ye ait olan sınır kapısından Türkiye’ye geçmekti.

Banyas’ta tam on beş günümüzü geçirdik ama sınır kapısı kapalıydı. Buradan Türkiye’ye geçemedik ve daha fazla da kalamazdık.

Dayımlara veda etmemizin ardından çizdiğimiz istikamet, Haseki şehri oldu.

Zira teyzemler de bu şehirde yaşıyorlardı. Haseki yolculuğumuz biraz sıkıntılı geçti.

Normal zamanlardaki sürenin dört kat fazlası bir sürede Haseki’ye ulaşmıştık.

Teyzemlerde geçirdiğimiz üç günün ardından bulduğumuz bir otobüsle Telabyaz Sınır Kapısı’na geldik.

Özgür Suriye Ordusu’nun elinde bulunan bu sınır kapısında mahşeri bir kalabalık vardı.

Herkes, hayata yolculuğun start aldığı noktadaydı sanki.

Herkesin yüzünde bir gerginlik vardı ve bu insanlar, karşı tarafa geçtikleri anda ruhlarından yüzlerine sirayet eden korkularından arınacaklardı.

Telaş ve acele içindeydi herkes…