Mehmet Zaman Saçlıoğlu kimdir? Mehmet Zaman Saçlıoğlu kitapları ve sözleri
Türk Öykücü ve Şair Mehmet Zaman Saçlıoğlu hayatı araştırılıyor. Peki Mehmet Zaman Saçlıoğlu kimdir? Mehmet Zaman Saçlıoğlu aslen nerelidir? Mehmet Zaman Saçlıoğlu ne zaman, nerede doğdu? Mehmet Zaman Saçlıoğlu hayatta mı? İşte Mehmet Zaman Saçlıoğlu hayatı...
Doğum Tarihi: 23 Şubat 1955
Doğum Yeri: Bursa
Mehmet Zaman Saçlıoğlu kimdir?
Rükzan Hanım ile Anayasa Mahkemesi üyesi Nahit Saçlıoğlu’nun oğlu. 23 Şubat 1955′te Bursa’da doğdu. Mimar Kemal İlkokulu, TED Ankara Koleji ve Tatbiki Güzel Sanatlar Yüksek Okulu Tekstil Sanatları Bölümünü bitirdi. 1977-81 Ege Üniversitesi’nde asistanlık, 1981’den sonra M.Ü. Güzel Sanatlar Fakültesi’nde öğretim üyeliği yaptı. 1996’da profesör oldu. Belçika’da (Royal Academy of Gent) ve Avustralya’da (Wollongong University) kısa sürelerle konuk öğretim üyeliğinde bulundu. İlk şiir kitabı Günden Önce Yazko yayınlarından çıktı (1985). Yazko, Türk Dili, Düşün, Broy, Varlık, Türk Dili Dergisi, Gösteri, Milliyet Sanat, Atika, Yaşasın Edebiyat, Adam Öykü, Sıcak Nal, Eşik Cini, Dünyanın Öyküsü, Notos, Dünden Bugünden Edebiyat gibi dergilerde şiirleriyle, öyküleriyle ve yazılarıyla göründü. Yedi öyküden oluşan dosyasıyla 1993’te Yunus Nadi Öykü Ödülü’nü, yayımlanmamış öykü dalında Vüs’at O Bener’le paylaştı. Bu öykülerin de içinde bulunduğu Yaz Evi adlı kitabıyla (1994) Sait Faik Hikaye Armağanı’na layık görüldü. Topaç adlı öyküsüyle Haldun Taner Öykü Ödülü’nde 1. oldu (1998). 2007 yılında Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesinden emekli oldu. Halen İstanbul Ticaret Üniversitesi, Moda ve Tekstil Tasarımı Bölümü başkanlığını sürdürmektedir.
Evlidir, bir kızı (Ekin Saçlıoğlu) vardır.
Mehmet Zaman Saçlıoğlu Kitapları - Eserleri
- Yaz Evi
- General Uçtu
- İki ve Keçi
- Beş Ada
- Sur ve Gölge
- Rüzgar Geri Getirirse
- Seçme Öyküler
- Sarkaç
- A'dan Z'ye Melih Cevdet Anday
- Pars
- Saatin Arka Yüzü
Mehmet Zaman Saçlıoğlu Alıntıları - Sözleri
- "Şiir bilinen sözcüklerle bilinmedik sözler kurmaktır, demiştim bir yazımda. Bunu, bilinen sözlerle bilinmedik imgeler yaratmaktır biçiminde de yürütebiliriz. Amacım, şiirin tanımını aramak değil, şiir kadar değişik tanımları kaldıran başka bir sanat yoktur." (A'dan Z'ye Melih Cevdet Anday)
- Suyun hiç unutmayan belleği uykusundan uyanmıştı. Çakan parıltılar, çok eski çağlardan kalan anıları diriltmişti. (İki ve Keçi)
- Umarım okuyanlar bu bir parmak balın ardından kovana; kaynağa yönelir. (A'dan Z'ye Melih Cevdet Anday)
- Yan yana oturuyoruz ama hiç benzemiyoruz. Bir aradayız ama farklıyız. Aynı yere gidiyoruz ama farklı yerlerden geliyoruz. Aynı yola bakıyoruz, farklı şeyler görüyoruz... (İki ve Keçi)
- Suları kirletmeden yıkanır Çıplak uzanır yanımıza Kızlığını son soluğa saklayan Eski nişanlımızdır zaman. Genç yıllarımızın alışkanlığıydı İnce rüzgârlara tutunurdu çiçekler Hangi yanağı okşasak ay ışığında Elimizde uyuyan kediydi zaman. Kıyılmayıp torunlara saklanan Sararmış çeyizlerde soluklanır Biliriz oradadır ararsak Bizimle uğraşmadıkça zaman. (Sarkaç)
- Anday, insanın doğadan aklı nedeniyle koptuğunun farkındadır; ama aklın doğanın sınırları içinde tutsak olduğunun acısını çeker gibidir.Hem hayvanlar bitkiler, taşlar gibi doğayı içinden görmeyi ister, hem de, tanrısal bir bakışla, doğaya dıştan, bir yaratıcı gibi bakar. (A'dan Z'ye Melih Cevdet Anday)
- Bayım, bir şeyin en son adı değişir. İş adı değiştirmeye geldiyse, zaten her şeyi değişmiş demektir. (Yaz Evi)
- Çocuk yapmayı bu yüzden geciktiriyorlardı. Çocuklar olursa dünya üzerindeki görevlerinin tamamlanmış olacağından korkuyorlardı. (Yaz Evi)
- (Cemal Süreya’nın anısına) Şiir, yaşamı daha çok sevdiğinden Geri geldi kiminle gittiyse ölümden. Sunduğu sözcükleri yazsak da dizelere Anlamayız o sonsuz dili bilmediğimizden. Ölüm, sevdirmek ister gibi kendini bize Sevdiğimizin gözüyle bakıyor yüzümüze. (Sarkaç)
- Yaşamı güçleştiren insanoğluydu. Elindekiyle yetinmeyen, daha çoğu için başka canlıları yok edebilen, her canlıyı kendi çıkarları için kullanan ve dünyada kendinden başka hak sahibi olmadığını sanan bir zavallı. (İki ve Keçi)
- ...Oysa doğanın da yasaları vardı ve bu yasalar tanrıların yasalarından üstündü. (İki ve Keçi)
- Herakleitos: “ İnsanın karakteri yazgısıdır,” der. (A'dan Z'ye Melih Cevdet Anday)
- Ah İsmail, ah, bu işi kolay sanıyorlar. Her insanın iki gözü, iki kulağı var, ama bunların büyüklüklerinin, durumlarının, biçimlerinin, birbirine oranlarının yarattığı farkın bu dünyadaki altı milyar insanın birbirine benzememesinin nedeni olduğunu düşünemiyorlar. (Rüzgar Geri Getirirse)
- (...) Toprağın tohumudur ölüler Kutsal ışıklarından Gölgeler gökyüzüne vurur. (...) (Sarkaç)
- -Hiç görmedim İzmir'i; güzeldir? -Çok güzeldir, dedi Ercan. Kordon, Karşıyaka, Güzelyalı... her yeri güzeldir İzmir'in (Yaz Evi)
- Hep birlikte çalışmak, birbirine güvenmek gerekir. Bunu hayvanlar bilir ama insanlar bilmez. (İki ve Keçi)
- Odysseus'un ya da Aineias'ın yolculuklarının yanında ne kadar gülünçtü, her köşesi keşfedilmiş bir dünyada kendini bulmak için bir yere gitmek... (İki ve Keçi)
- Zaman, Melih Cevdet Anday’ın belki de en temel konusudur. Şiirlerinin büyük bir bölümünde, birçok denemesinde, oyunlarında, romanlarının kimi yerlerinde zamanı doğrudan ya da dolaylı olarak ele alır. Bedenin,sonsuzluk içindeki bir kıvılcım kadar kısa ömründe, aklın, zamanın sonsuzluğunu kavrama çabasını görürüz onda. (A'dan Z'ye Melih Cevdet Anday)
- Geçinecek kadar para, işini yapacak kadar hırs yeterdi. şöhret ise asla düşünülmemesi gereken bir tuzaktı.bir kez bu tuzağa düştün mü,uyuşturucu gibi daha fazlasını isterdin. (General Uçtu)
- “Henüz yaşarken kendi gözlerimizle bakalım dünyaya.” (Saatin Arka Yüzü)
