Meryem Suresi Okunuşu ,Meryem Suresi Meali, Meryem Suresi Türkçe Anlamı Ve Tefsiri

Bu sûre, Hz. Meryem'in zorluklarla geçen hayatını ele aldığı için ismini buradan alır. Birçok fazileti vardır, bu yüzden her mümin kadın ve erkeğin Meryem sûresi okunuşu öğrenmesi icap eder. Okunuşu bilindiğinde, Meryem sûresi Arapça yazılışı zorlanmadan okunabilir. Türkçe anlamı, meali ve tefsiri öğrenilmesi, sûreyi idrak etmek açısından mühimdir. Abdestli okumaya dikkat edilmelidir. Fakat, kadınlar için bazı durumlarda bu mümkün değildir. İŞTE DETAYLAR...

Meryem sûresi Arapça yazılışı mealine bakıldığında, Allah'a ve onun peygamberlerine inanmanın gerekliliğinden bahsedildiği görülür. Aynı zamanda, Hz. Meryem'in, Cebrâil (a.s.m) vasıtasıyla Hz. İsa'ya nasıl gebe kaldığı, Hz. Meryem'in, oğlu İsa'yı (a.s.m) babasız bir şekilde doğurup büyüttüğü, bundan dolayı Allah'ın kudretinden sual olunmadığı, Hz. Meryem ve Hz. İsa'ya atılan iftiraların doğru olmadığı, ilerleyen yaşına rağmen Allah'ın Hz. Zekerriyâ'ya (a.s.m) bir evlat (Hz. Yahya) bahşetmesi, özellikle Hz. İbrahim ve Hz. Musa'nın azgın kavimlerini yola getirmek yolunda yaşadıkları bazı sıkıntılar ve karşılaştıkları durumlar anlatılır.

Mekke-i Mükerreme'de indiği bilinen bu sûrenin, 58. ve 71. ayetlerinin Medine'de nüzul olduğunu söyleyen kaynaklar vardır. Ayet sayısı 98 olan Meryem Sûresi, 8 sayfadan meydana gelir. Kur'an-ı Kerim'in 19. sûresidir, 16. cüzdedir ve 304. sayfadan başlar. Meryem Sûresi okunuşu yukarıdaki gibidir.

Meryem Suresi Faziletleri Nelerdir?

1.Meryem sûresini 41 defa okuyan kişi, Allah'ın yardımıyla geçim sıkıntısından kurtulur.

2.Allah'tan hayırlı bir evlat isteyen, ancak ne yaparsa yapsın hamile kalmakta zorluk çeken kadınların bu sûreyi okuması ve zemzem suyuna üfleyerek içmeleri çok faydalıdır.

3.Riskli bir hamileliği olan ve düşük tehlikesi bulunanların, sıklıkla Meryem sûresini okumaları tavsiye edilir. Allah'ın izniyle sağlıklı bir şekilde doğum yapmaya vesile olur.

 

Abdestsiz olarak Kur'an'dan ayet okumak dinen yasak ve günahtır. Ancak sûreler, ezbere biliniyorsa dua etmek amacıyla abdest alınmadan okunabilir. Kadınların adet gördüğü zamanlar için de bu durum aynıdır. Kur'an-ı Kerim'e dokunulmadığı takdirde, Meryem veya farklı bir sûreyi okumak günah değildir. Fakat bazı İslam alimleri, saygıdan dolayı abdest alınmasının daha iyi olduğuna dikkat çeker. Meryem sûresi namazda okunmak isteniyorsa ve ezberlemekte bir problem yaşanmıyorsa okunabilir. Ancak, bir namaz sûresi değildir ve kesinlikle okunması gerekir diye bir kural yoktur.

 

Tüm "Sureler" için tıklayınız. https://www.mardinlife.com/kuran-i-kerim-kac-sure--surelrin-adi-nedir--ayet-sirasina-inilis-tarihi.html

Meryem Sûresi Türkçe Anlamı ve Meali

Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla

1. Kâf Hâ Yâ Ayn Sâd.

2. Bu, Rabbinin, Zekeriya kuluna olan merhametinin anılmasıdır.

3. Hani o, Rabbine gizli bir sesle yalvarmıştı.

4. O, şöyle demişti: "Rabbim! Şüphesiz kemiklerim gevşedi. Saçım sakalım ağardı. Sana yaptığım dualarda (cevapsız bırakılarak) hiç mahrum olmadım."

5,6. "Gerçek şu ki ben, benden sonra gelecek akrabalarım(ın isyankâr olmaların)dan korkuyorum. Karım ise kısırdır. Bana kendi tarafından; bana ve Yakub hanedanına varis olacak bir çocuk bağışla ve onu hoşnutluğuna ulaşmış bir kimse kıl!"

7. (Allah, şöyle dedi:) "Ey Zekeriyya! Haberin olsun ki biz sana Yahya adlı bir oğul müjdeliyoruz. Daha önce onun adını kimseye vermedik."

8. Zekeriyya, "Rabbim!" "Hanımım kısır ve ben de ihtiyarlığın son noktasına ulaşmış iken, benim nasıl çocuğum olur?" dedi.

9. (Vahiy meleği) dedi ki: Evet, öyle. (Ancak) Rabbin diyor ki: "Bu, bana göre kolaydır. Nitekim daha önce, hiçbir şey değil iken seni de yarattım."(2)

10. Zekeriyya, "Rabbim, öyleyse bana (çocuğumun olacağına) bir işaret ver", dedi. Allah da, "Senin işaretin, sapasağlam olduğun hâlde insanlarla (üç gün) üç gece konuşamamandır" dedi.

11. Derken Zekeriya ibadet yerinden halkının karşısına çıktı. (Konuşmak istedi, konuşamadı) ve onlara "Sabah akşam Allah'ı tespih edin" diye işaret etti.(3)

12,13,14. (Yahya, dünyaya gelip büyüyünce onu peygamber yaptık ve kendisine) "Ey Yahya, kitaba sımsıkı sarıl" dedik. Biz, ona daha çocuk iken hikmet ve katımızdan kalp yumuşaklığı ve ruh temizliği vermiştik. O, Allah'tan sakınan, anne babasına iyi davranan bir kimse idi. İsyancı bir zorba değildi.

15. Doğduğu gün, öleceği gün ve diriltileceği gün ona selâm olsun!

16,17. (Ey Muhammed!) Kitap'ta (Kur'an'da) Meryem'i de an.(4) Hani ailesinden ayrılarak doğu tarafında bir yere çekilmiş ve (kendini onlardan uzak tutmak için) onlarla arasında bir perde germişti. Biz, ona Cebrail'i göndermiştik de ona tam bir insan şeklinde görünmüştü.

18. Meryem, "Senden, Rahmân'a sığınırım. Eğer Allah'tan çekinen biri isen (bana kötülük etme)" dedi.

19. Cebrail, "Ben ancak Rabbinin elçisiyim. Sana tertemiz bir çocuk bağışlamak için gönderildim" dedi.

20. Meryem, "Bana hiçbir insan dokunmadığı ve iffetsiz bir kadın olmadığım hâlde, benim nasıl çocuğum olabilir?" dedi.

21. Cebrail, "Evet, öyle. Rabbin diyor ki: O benim için çok kolaydır. Onu insanlara bir mucize, katımızdan bir rahmet kılmak için böyle takdir ettik. Bu, zaten (ezelde) hükme bağlanmış bir iştir" dedi.

22. Böylece Meryem, çocuğa gebe kaldı ve onunla uzak bir yere çekildi.

23. Doğum sancısı onu bir hurma ağacına yöneltti. "Keşke bundan önce ölseydim de unutulup gitmiş olsaydım!" dedi.(5)

24. Bunun üzerine (Cebrail) ağacın altından ona şöyle seslendi: "Üzülme, Rabbin senin alt tarafında bir dere akıttı."

25. "Hurma ağacını kendine doğru silkele ki sana taze hurma dökülsün."

26. "Ye, iç, gözün aydın olsun. İnsanlardan birini görecek olursan, "Şüphesiz ben Rahmân'a susmayı adadım. Bugün hiçbir insan ile konuşmayacağım" de.

27. Kucağında çocuğu ile halkının yanına geldi. Onlar şöyle dediler: "Ey Meryem! Çok çirkin bir şey yaptın!"

28. "Ey Hârûn'un kız kardeşi! Senin baban kötü bir kimse değildi. Annen de iffetsiz değildi."

29. Bunun üzerine (Meryem, çocukla konuşun diye) ona işaret etti. "Beşikteki bir bebekle nasıl konuşuruz?" dediler.

30. Bebek şöyle konuştu: "Şüphesiz ben Allah'ın kuluyum. Bana kitabı (İncil'i) verdi ve beni bir peygamber yaptı."

31. "Nerede olursam olayım beni kutlu ve erdemli kıldı ve bana yaşadığım sürece namazı ve zekâtı emretti."

32. "Beni anama saygılı kıldı. Beni azgın bir zorba kılmadı."

33. "Doğduğum gün, öleceğim gün ve diriltileceğim gün bana selâm (esenlik verilmiştir).

34. Hakkında şüpheye düştükleri hak söze göre Meryem oğlu İsa işte budur.

35. Allah'ın çocuk edinmesi düşünülemez. O, bundan yücedir, uzaktır. Bir işe hükmettiği zaman ona sadece "ol!" der ve o da oluverir.

36. Şüphesiz, Allah, benim de Rabbim, sizin de Rabbinizdir. Öyleyse (yalnız) O'na kulluk edin. Bu, dosdoğru bir yoldur.

37. (Fakat hıristiyan) gruplar, aralarında ayrılığa düştüler.(9) Büyük bir günü görüp yaşayacakları için vay kâfirlerin hâline!

38. Bize gelecekleri gün (gerçekleri) ne iyi işitip ne iyi görecekler! Ama zalimler bugün apaçık bir sapıklık içindedirler.

39. Onları, gaflet içinde bulunup iman etmezlerken işin bitirileceği o pişmanlık günüyle uyar.

40. Şüphesiz yeryüzüne ve onun üzerindekilere biz varis olacağız, biz! Ancak bize döndürülecekler.

41. Kitap'ta İbrahim'i de an. Gerçekten o, son derece dürüst bir kimse, bir peygamber idi.

42. Hani babasına şöyle demişti: "Babacığım! İşitmeyen, görmeyen ve sana bir faydası olmayan şeylere niçin tapıyorsun?"

43. "Babacığım! Doğrusu, sana gelmeyen bir ilim bana geldi. Bana uy ki seni doğru yola ileteyim."

44. "Babacığım! Şeytana tapma! Çünkü şeytan Rahmân'a isyankâr olmuştur."

45. "Babacığım! Doğrusu ben, sana, çok esirgeyici Rahmân tarafından bir azabın dokunmasından, böylece şeytana bir dost olmandan korkuyorum."

46. Babası, "Ey İbrahim! Sen benim ilâhlarımdan yüz mü çeviriyorsun? Eğer vazgeçmezsen, mutlaka seni taşa tutarım. Uzun bir süre benden uzaklaş!" dedi.

47. İbrahim, şöyle dedi: "Esen kal! Senin için Rabbimden af dileyeceğim. Şüphesiz O, beni nimetleriyle kuşatmıştır."

48. "Sizi ve Allah'tan başka taptıklarınızı terk ediyor ve Rabb'ime ibadet ediyorum. Rabbime ibadet etmekle de mutsuz olmayacağımı umuyorum."

49. İbrahim, onları da onların taptıklarını da terk edince, ona İshak ile Yakub'u bağışladık ve her birini peygamber yaptık.

50. Onlara rahmetimizden bağışta bulunduk. Onlar için yüce bir doğruluk dili var ettik (güzel bir söz ile anılmalarını temin ettik).

51. Kitap'ta, Mûsâ'yı da an. Şüphesiz o seçkin bir insan idi. Bir resûl, bir nebî idi.(10)

52. Ona, Tûr dağının sağ tarafından seslendik ve kendisi ile gizlice konuşmak için kendimize yaklaştırdık.

53. Rahmetimiz sonucu kardeşi Hârûn'u bir nebî olarak kendisine bahşettik.

54. Kitap'ta İsmail'i de an. Şüphesiz o, sözünde duran bir kimse idi. Bir resûl, bir nebî idi.

55. Ailesine namaz ve zekâtı emrederdi. Rabb'inin katında da hoşnutluğa ulaşmıştı.

56. Kitap'ta İdris'i de an. Şüphesiz o, doğru sözlü bir kimse, bir nebî idi.

57. Onu yüce bir makama yükselttik.

58. İşte bunlar, Âdem'in ve Nûh ile beraber (gemiye) bindirdiklerimizin soyundan, İbrahim'in, Yakub'un ve doğru yola iletip seçtiklerimizin soyundan kendilerine nimet verdiğimiz nebîlerdir. Kendilerine Rahmân'ın âyetleri okunduğu zaman ağlayarak secdeye kapanırlardı.

59. Onlardan sonra, namazı zayi eden, şehvet ve dünyevî tutkularının peşine düşen bir nesil geldi. Onlar bu tutumlarından ötürü büyük bir azaba çarptırılacaklardır.

60,61. Ancak tövbe edip inanan ve salih amel işleyenler başka. Onlar cennete, Rahmân'ın, kullarına gıyaben vaad ettiği "Adn" cennetlerine girecekler ve hiçbir haksızlığa uğratılmayacaklardır. Şüphesiz O'nun va'di kesinlikle gerçekleşir.

62. Orada boş söz işitmezler. Yalnızca (meleklerin) "selâm!" (deyişini) işitirler. Orada sabah akşam rızıkları da vardır.

63. İşte bu, kullarımızdan Allah'a karşı gelmekten sakınanlara miras kılacağımız cennettir.

64. (Cebrail, şöyle dedi:) "Biz ancak Rabbinin emriyle ineriz. Önümüzdekiler, arkamızdakiler ve bunlar arasındakiler hep O'nundur. Rabbin unutkan değildir."

65. (Allah) göklerin, yerin ve bu ikisi arasındakilerin Rabbidir. Şu hâlde, O'na ibadet et ve O'na ibadet etmede sabırlı ol. Hiç, O'nun adını taşıyan bir başkasını biliyor musun?

66. İnsan, "Öldüğümde gerçekten diri olarak (topraktan) çıkarılacak mıyım?" der.

67. İnsan, daha önce hiçbir şey değil iken kendisini yarattığımızı düşünmez mi?

68. Rabbine andolsun, onları şeytanlarla beraber mutlaka haşredeceğiz. Sonra onları kesinlikle cehennemin çevresinde diz üstü hazır edeceğiz.

69. Sonra her bir topluluktan, Rahman'a karşı en isyankâr olanları mutlaka çekip çıkaracağız.

70. Sonra, oraya girmeye en lâyık olanları muhakkak ki en iyi biz biliriz.

71. (Ey insanlar!) Sizden cehenneme varmayacak hiç kimse yoktur. Rabbin için bu, kesin olarak hükme bağlanmış bir iştir.

72. Sonra Allah'a karşı gelmekten sakınanları kurtarırız da zalimleri orada diz üstü çökmüş hâlde bırakırız.

73. Âyetlerimiz kendilerine apaçık bir şekilde okunduğu zaman, inkâr edenler, inananlara, "İki topluluktan hangisinin bulunduğu yer daha hayırlı meclis ve mahfili daha güzeldir?" dediler.

74. Biz onlardan önce, mal-mülk ve görünümü daha güzel olan nice nesilleri helâk ettik.

75. (Ey Muhammed!) De ki: "Kim sapıklık içinde ise Rahmân onlara, istenildiği kadar süre versin! Nihayet kendilerine vaad olunan azabı, ya da kıyameti gördüklerinde kimin yeri daha kötüymüş, kimin taraftarları daha zayıfmış bilecekler.

76. Allah, doğruya erenlerin hidayetini artırır. Kalıcı salih ameller, Rabbinin katında sevap bakımından da daha hayırlıdır, sonuç itibari ile de.

77. Âyetlerimizi inkâr edip "Bana elbette mal ve evlat verilecek!" diyen kimseyi gördün mü?

78. Gaybı mı görüp bilmiş, yoksa Rahmân'dan bir söz mü almış?

79. Hayır! (İş onun dediği gibi değil). Biz, onun söylediklerini yazacağız ve azabını arttırdıkça arttıracağız!

80. Onun (ahirette sahip olacağını) söylediği şeylere biz varis olacağız ve o bize tek başına gelecek.

81. Onlar, kendileri için kuvvet ve şeref (kaynağı) olsunlar diye, Allah'tan başka ilâhlar edindiler.

82. Hayır! İlâhları, onların ibadetlerini inkâr edecekler ve kendilerine düşman olacaklar.

83. Kâfirlerin başına, onları durmadan (günaha ve azgınlığa) tahrik eden şeytanları gönderdiğimizi görmedin mi?

84. Ey Muhammed! Şu hâlde, onların azaba uğramalarını istemekte acele etme. Biz onlar için ancak (takdir ettiğimiz günleri) sayıp durmaktayız.

85,86. Allah'a karşı gelmekten sakınanları Rahmân'ın huzurunda bir elçiler heyeti gibi toplayacağımız, suçluları da suya koşan susuz develer gibi cehenneme sevk edeceğimiz günü düşün!

87. Rahmân'ın katında söz almış olanlardan başkaları şefaat hakkına sahip olmayacaklardır.

88. Onlar, "Rahmân, bir çocuk edindi" dediler.

89. Andolsun, siz çok çirkin bir şey ortaya attınız.

90,91. Rahman'a çocuk isnat etmelerinden dolayı neredeyse gökler parçalanacak, yer yarılacak, dağlar yıkılıp çökecektir!

92. Hâlbuki Rahmân'a bir çocuk edinmek yakışmaz.

93. Göklerdeki ve yerdeki herkes Rahman'a kul olarak gelecektir.

94. Andolsun, Allah onları ilmiyle kuşatmış ve tek tek saymıştır.

95. Onlar(ın her biri) kıyamet günü O'na tek başına gelecektir.

96. İnanıp salih ameller işleyenler için Rahmân, (gönüllere) bir sevgi koyacaktır.

97. Ey Muhammed! Biz, Allah'a karşı gelmekten sakınanları Kur'an ile müjdeleyesin, inat eden bir topluluğu da uyarasın diye, onu senin dilin ile (indirip) kolaylaştırdık.

98. Biz onlardan önce nice nesilleri helâk ettik. Onlardan hiçbirini hissediyor yahut onların bir fısıltısını olsun işitiyor musun?

 

Meryem Suresi Okunuşu

Bismillahirrahmanirrahim

1. Kef ha ya ayn sad

2. Zikru rahmeti rabbike abdehu zekeriyya

3. İz nada rabbehu nidaen hafiyya

4. Kale rabbi innı vehenel azmü minnı veştealer ra'sü şeybev ve lem eküm bi düaike rabbi şekıyya

5. Ve innı hıftül mevaliye miv veraı ve kanetimraetı akıran feheb lı mil ledünke veliyya

6. Yerisüni ve yerisü min ali ya'kube vec'alhü rabbi radıyya

7. Ya zekeriyya inna nübeşşiruke bi ğulaminismühu yahya lem nec'al lehu min kablü semiyya

8. Kale rabbi enna yekunü lı ğulamüv ve kanetimraeti akırav ve kad belağtü minel kiberi ıtiyya

9. Kale kezalik kale rabbüke hüve aleyye heyyinüv ve kad halaktüke min kablü ve lem tekü şey'a

10. Kale rabbic'al lı ayeh kale ayetüke ella tükellimen nase selase leyalin seviyya

11. Fe harace ala kavmihı minel mıhrabi fe evha ileyhim en sebbihu bükratev ve aşiyya

12. Ya yahya huzil kitabe bi kuvveh ve ateynahül hukme abiyya

13. Ve hananem mil ledünna ve zekah ve kane tekıyya

14. Ve berram bi valideyhi ve lem yekün cebbaran asıyya

15. Ve selamün aleyhi yevme vülide ve yevme yemutü ve yevme yüb'asü hayya

16. Vezkür fil kitabi meryem izintebezet min ehliha mekanen şerkıyya

17. Fettehazet min dunihim hıcaben fe erselna ileyha ruhana fe temessele leha beşaren seviyya

18. Kalet innı euzü bir rahmani minke in künte tekıyya

19. Kale innema ene rasulü rabbiki li ehebe leki ğulamen zekiyya

20. Kalet enna yekunü li ğulamüv ve lem yemsesnı beşeruv ve lem ekü beğıyya

21. Kale kezalik kale rabbüki hüve aleyye heyyin ve li nec'alehu ayetel linnasi ve rahmetem minna ve kane emram makdıyya

22. Fe hamelethü fentebezet bihı mekanen kasıyya

23. Fe ecaehel mehadu ila ciz'ın nahleh kaletya leytenı mittü kable haza ve küntü nesyem mensiyya

24. Fe nadaha min tahtiha ella tahzenı kad ceale rabbüki tahteki seriyya

25. Ve hüzzı ileyki bi ciz'ın nahleti tüsakıt aleyki rutaben ceniyya

26. Fe külı veşrabı ve karrı ayna fe imma terayinne minel beşeri ehaden fe kulı innı nezertü lir rahmani savmen fe len ükellimel yevme insiyya

27. Fe etet bihı kavmeha tahmilüh kalu ya meryemü le kad ci'ti şey'en feryya

28. Ya uhte harune ma kane ebukimrae sev'iv ve ma kanet ümmüki beğıyya

29. Fe eşarat ileyhi kalu keyfe nükelimü men kane fil mehdi sabiyya

30. Kale innı abdüllahi ataniyel kitabe ve cealenı nebiyya

31. Ve cealenı mübaraken eyne ma küntü ve evsanı bis salati vez zekati ma dümtü hayya

32. Ve berram bi validetı ve lem yec'alnı cebbaran şekıyya

33. Vesselamü aleyye yevme vülidtü ve yevme emutü ve yevme üb'asü hayya

34. Zalike ıysebnü meryem kavlel hakkıllezı fıhi yemterun

35. Ma kane lillahi ey yettehıze miv veledin sübhaneh iza kada emran fe innema yekulü lehu küm fe yekun

36. Ve innellahe rabbı ve rabbüküm fa'büduh haza sıratum müstekıym

37. Fahtelefel ahzabü mim beynihim fe veylül lillezıne keferu mim meşhedi yevmin azıym

38. Esmı'bihim ve ebsır yevme ye'tunena lakiniz zalimunel yevme fı dalalim mübın

39. Ve enzirhüm yevmel hasrati iz kudıyel emr ve hüm fı ğafletiv ve hüm la yü'minun

40. İnna nahnü nerisül erda ve men aleyha ve ileyna yürceun

41. Vezkür fil kitabi ibrahım innehu kane sıddıkan nebiyya

42. İz kale li ebıhi ya ebeti lime ta'büdü ma la yesmeu ve la yübsıru ve la yuğnı anke şey'a

43. Ya ebeti innı kad caenı minel ılmi ma lem ye'tike fettebı'nı ehdike sıratan seviyya

44. Ya ebeti la ta'büdiş şeytan inneş şeytane kane lir rahmani asıyya

45. Ya ebeti ninı ehafü ey yemesseke azabüm miner rahmani fe tekune liş şeytani veliyya

46. Kale erağıbün ente an alihetı ya ibrahım leil lem tentehi le ercümenneke vehcürnı meliyya

47. Kale selamün aleyk se estağfiru leke rabbı innehu kane bı hafiyya

48. Ve a'tezilüküm ve ma ted'une min dunillahi ve ed'u rabbı asa ella ekune bi düai rabbı şekıyya

49. Felemma'tezelehüm ve ma ya'büdune min dunillahi vehebna lehu ishaka ve ya'kub ve küllen cealna nebiyya

50. Ve vehebna lehüm mir rahmetina ve cealna lehüm lisane sıdkın aliyya

51. Vezkür fil kitabi musa innehu kane muhlesav ve kane rasulen nebiyya

52. Ve nadeynahü min canibit turil eymeni ve karrabnahü neciyya

53. Ve vehebna lehu mir rahmetina ehahü harune nebiyya

54. Vezkür fil kitabi ismaıyle innehu kane sadikal va'di ve kane rasulen nebiyya

55. Ve kane ye'müru ehlehu bis salati vez zekati ve kane ınde rabbihı merdıyya

56. Vezkür fil kitabi idrıse innehu kane sıddıkan nebiyya

57. Ve rafa'nahü mekanen aliyya

58. Ülaikellezıne en'amellahü aleyhim minen nebiyyıne min zürriyyeti ademe ve mimmen hamelna mea nuhıv ve min zürriyyeti ibrahıme ve israıle ve mimmen hedeyna vectebeyna iza tütla aleyhim ayatür rahmani harru süccedev ve bükiyya

59. Fe halefe mim ba'dihim halfün edaus salate yettebeuş şehevati fe sevfe yelkavne ğayya

60. İlla men tabe ve amene ve amile salihan fe ülaike yedhulunel cennete ve la yuzlemune şey'a

61. Cennati adninilletı veader rahmanü ıbadehu bil ğayb innehu kane va'dühu me'tiyya

62. La yesmeune fıha bükratev ve aşiyya

63. Tilkel cennetülletı nurisü min ıbadina men kane tekıyya

64. Ve ma netezzelü illa bi emri rabbik lehu ma beyne eydına ve ma halfena ve ma beyne zalik ve ma kane rabbüke nesiyya (58. Ayet secde ayetidir.)

65. Rabbüs semavati vel erdı ve ma beynehüma fa'büdhü vastabir li ıbadetih hel ta'lemü lehu semiyya

66. Ve yekulül insanü e iza ma mittü le sevfe uhracü hayya

67. E ve la yezkürul insanü enna halaknahü min kablü ve lem yekü şey'a

68. Fe ve rabbike le nahşürannehüm veş şeyatıyne sümme le nuhdırannehüm havle cehenneme cisiyya

69. Sümme lenenzianne min külli şıatin eyyühüm eşeddü aler rahmani ıtiyya

70. Sümme le nahnü a'lemü billezıne hüm evla biha sıliyya

71. Ve im minküm illa varidüha kane ala kabbike hatmem makdıyya

72. Sümme nüneccillezınet tekav ve nezeruz zalimıne fıha cisiyya

73. Ve iza tütla aleyhim ayatüna beyyinatin kalellezıne keferu lillizıne amenu eyyül ferıkayni hayrum mekamev ve ahsenü nediyya

74. Ve kem ehlekna kablehüm min karnin hüm ahsenü esasev ve ri'ya

75. Kul men kane fid dalaleti felyemdüd lehür rahmanü medda hatta iza raev ma yuadune immel azabe ve immes saah fe seya'lemune men hüve şerrum mekanev ve ad'afü cünda

76. Ve yezıdüllahüllezınehtedev hüda vel bakıyatüs salihatü hayrun ınde rabbike sevabev ve hayrum meradda

77. E fe raeytellezı kefera bi ayatina ve kale leuteyenne malev ve veleda

78. Ettaleal ğaybe emittehaze ınder rahmani ahda

79. Kella senektübü ma yekulü ve nemüddü lehu minel azabi medda

80. Ve nerisühu ma yekulü ve ye'tına ferda

81. Vettehazu min dunillahi alihetel li yekunu lehüm ızza

82. Kella seyekfürune bi ıbadetihim ve yekunune aleyhim dıdda

83. E lem tera enna erselneş şeyatıyne alel kafirıne teüzzühüm ezza

84. Fe la ta'cel aleyhim innema neuddülehüm adda

85. Yevme nahşürul müttekıyne iler rahmani vefda

86. Ve nesukul mücrimıne ila cehenneme virda

87. La yemlikuneş şefaate illa menttehaze ınder rahmani ahda

88. Ve kalittehazer rahmanü veleda

89. Le kad ci'tüm şey'en idda

90. Tekadüs semavatü yetefettarne minhü ve tenşekkul erdu ve tehırrul cibalü hedda

91. En deav lirrahmani veleda

92. Ve ma yembeğıy lir rahmani ey yettehıze veleda

93. İn küllü men fis semavate vel erdı illa atir rahmani abda

94. Le kad ahsahüm ve addehüm adda

95. Ve küllühüm atıhi yevmel kıyameti ferda

96. İnnellezıne amenu ve amilus salihati se yec'alü lehümür rahmanu vüdda

97. Fe innema yessernahü bi lisanike li tübeşşira bihil müttekıyne ve tünzira bihı kavmel lüdda

98. Ve kem ehlekna kablehüm min karn hel tühussü minhüm min ehadinev temeu lehüm rikza

 

 

Meryem Sûresi Tefsiri

Bazı sûrelerin başında bulunan bu harflere "hurûf-i mukattaa" adı verilmektedir (bilgi için bk. Bakara 2/1).

Zekeriyyâ aleyhisselâm, İsrâiloğulları'na gönderilmiş son peygamberlerden biridir. Ancak kendisine müstakil bir kitap verilmemiş, Hz. Mûsâ'nın şeriatıyla amel etmiştir. Kaynaklarda, Hz. Meryem'in teyzesinin kocası ve Beyt-i Makdis'in yöneticisi olduğu, Tevrat nüshalarını yazarak çoğalttığı bildirilmektedir (bilgi için bk. Âl-i İmrân 3/37-41).

 

Duanın, emreder gibi ve yüksek sesle değil, mütevazı bir şekilde alçak sesle ve yalvarıp yakararak yapılması onun âdâbına daha uygun olduğu için alçak sesle dua ettiği belirtilen Hz. Zekeriyyâ, kendisinden sonra akrabalarının toplum önderi olma ve Allah'ın dinini yayma hususunda zaaf göstereceklerinden endişe etmiş; bu sebeple de duasında kendisine ve Ya'kub (İsrâil) soyuna halef ve mirasçı olmak ve davetini sürdürmek üzere iyi ahlâklı, yetenekli ve âdil insan olacak bir halef lutfetmesini Allah'tan niyaz etmiştir. Zira o, bütün olumsuz şartlara rağmen Allah'tan ümit kesilmemesi gerektiğini biliyordu.

"Halef" diye tercüme ettiğimiz velî kelimesi, kişinin "yakını, dostu, arkadaşı, yardımcı ve destekçisi" demektir (aynı zamanda Allah'ın isimlerinden olan velî kelimesinin diğer anlamları için bk. Bakara 2/257; Mâide 5/51; En'âm 6/14; A. Saim Kılavuz, "Velî", İFAV Ans., IV, 456; Hamza Aktan, "Velâyet", İFAV Ans., IV, 453).

"Yakınlar" anlamı verdiğimiz mevâlî kelimesi mevlâ kelimesinin çoğulu olup "kişiye vâris olan yakın akrabaları" mânasına gelir. Hz. Zekeriyyâ, halef istemesinin gerekçesini de açıklarken, övünmek veya faydalanmak için değil, dini tebliğ etmek gibi yüce bir gaye için halef istediğini ifade etmiştir. Başka âyetlerde bildirildiğine göre Zekeriyyâ şu duaları da yapmıştır: "Rabbim! Bana tarafından temiz bir nesil ihsan eyle. Kuşkusuz sen duayı işitensin!" (Âl-i İmrân 3/38). "Rabbim! Geride kalanların en hayırlısı sensin, yine de sen beni yalnız (çocuksuz) bırakma! " (Enbiyâ 21/89).

Bazı tefsirlerde Zekeriyyâ'nın hem mülküne hem de ilmine ve peygamberliğine mirasçı olacak sâlih bir çocuk istediği söylenmişse de Hz. Peygamber'in, "Biz peygamberler miras bırakmayız, bıraktığımız sadakadır" (Buhârî, "Humus", 1; "Megâzî", 14, 38) anlamındaki hadisi dikkate alındığında peygamberlerin mal ve servetleri için mirasçı istemeyecekleri anlaşılır. Hz. Zekeriyyâ'nın "Tarafından bana yerimi alacak bir halef ver; o, Ya'kub hânedanına da vâris olsun" ifadesi de bu mânayı destekler. Burada Ya'kub hânedanına vâris olmaktan maksat onların mallarına mirasçı olmak değil, Hz. Ya'kub'un soyu olan İsrâiloğulları'nın misyonuna, peygamberliğin geride bıraktığı geleneğe ve ahlâka vâris olmak ve onların gittiği doğru yolu takip etmektir.

İbn Âşûr'a göre âyetlerin zâhirinden peygamberlere mirasçı olunabileceği anlaşılmaktadır. Ona göre başka bir âyetteki (Neml 27/16) ifade bu anlamı desteklemektedir ve yukarıdaki hadiste Resûlullah bütün peygamberleri değil, sadece kendisini kastetmiştir (bk. XVI, 66). Nitekim Hz. Ömer de "Resûlullah bu sözüyle kendisini kastediyor" demiştir (Buhârî, "Fardu'l-humus", 1).