Cemil İpekçi kimdir? Cemil İpekçi kitapları ve sözleri
Türk Modacı, Yazar Cemil İpekçi hayatı araştırılıyor. Peki Cemil İpekçi kimdir? Cemil İpekçi aslen nerelidir? Cemil İpekçi ne zaman, nerede doğdu? Cemil İpekçi hayatta mı? İşte Cemil İpekçi hayatı...
Doğum Tarihi: 5 Ağustos 1948
Doğum Yeri: İstanbul, Türkiye
Cemil İpekçi kimdir?
İstanbul doğumlu olan sanatçının baba tarafı Selanikten gelmiş, Aynı aileden ünlü Soprano Leyla Gencer'in akrabasıdır. Baba tarafından İsmail Cem ve Abdi İpekçi ile kuzendir. İpekçizadeler ailesinden gelen Cemil İpekçi 5 yaşından beri kesintili olarak İstanbul'da yaşamaktadır.
Fatih Altaylı'yla yaptığı bir röportajda muhafazakâr olduğunu söylemiştir.
Eğitimini İngiltere'deki Royal Academy of Arts (Kraliyet Sanat Akademisi)nden 1971 yılında tamamladı.[2] 1972-75 yılları arasında stilist olarak çalıştı. 1975 yılında Tzagane isimli moda evini kurdu. 1979 yılında Tzagane'ın bir şubesini Nis'de açtı. 1984'e kadar her iki moda evinde birden Türk ve Anadolu kültürünü işleyen çalışmalar yaptı. 1984'de İstanbul'da Haute Couture moda evini kurarak çağdaş gece modasına dönüş yaptı. 1990'lara kadar Türk ve Anadolu motifli çalışmalarına ara verdi ise de bu kesinti 1992 yılındaki "Suzeni" isimli koleksiyonu ile sona erdi.
2002 yılında Star TV'nin düzenlediği Türkiye güzellik yarışmasının birincisi Azra Akın'ın elbisesini tasarladı. Elbisenin kumaşını Kapalıçarşı'dan aldı. Kıyafet tasarımlarının yanı sıra Damra] markalı pırlanta ürünlerinin tasarımını da gerçekleştirmiştir.
3 Ocak 2008'de konuk olduğu bir televizyon programında, üniversitelerde başörtüsü serbest bırakılana kadar tesettür defilesi yapmayacağını açıkladı.
Ayrıca 2015 te Show TV de yayınlanan Bu tarz benim 2. sezon yarışmasının juri üyeliğinide yapmıştır.
Cemil İpekçi Kitapları - Eserleri
- Affedin Beni
Cemil İpekçi Alıntıları - Sözleri
- Umut zaten öyle bir şey değil mi? Havaya attığımız hayallerimiz... (Affedin Beni)
- Ağlamanın da gülmek kadar ihtiyacımız olduğunu ve ağlamaktan korkmamayı sevdim. (Affedin Beni)
- Aynalar bizi artık aldatamadığı zaman, oyunun sonuna yaklaştığımızda, perde kapanmadan belki, finali daha dürüstçe ve kalan gücümüzün yettiğince, asıl kimliklerimiz ile oynamak adına az da olsa değiştik hepimiz. (Affedin Beni)
- Bir daha dünyaya gelebilseydim eğer, kelebek olmak isterdim. Belki ömrü uzun değil ama o renklilikte ve istediği an, istediği çiçeğe konan. Kanatlarımı hürce çarpıp, insanoğlunu yukarıdan seyretmek isterdim içlerinde olmaktansa. (Affedin Beni)
- Her korktuğumda ya da kendimi mutsuz hissettiğimde hemen çıkar, gökyüzüne bakarım. O zaman aslında ne kadar 'hiç' olduğumu ve korkularımın, evren için ne denli küçük, önemsiz olduğunu fark ederim. (Affedin Beni)
- Kadın olmak ya da kadın gibi olmak niye korkutur insanları bu kadar? Acaba kadın duygularının daha insancıl olduğundan ya da daha güçlü olduğundan mı? (Affedin Beni)
- En çok cenazelerde hakikatleri görürüm. (Affedin Beni)
- İzin verdiğim kadar bilebilirsin beni, gerisi sadece zannettiklerindir." (Affedin Beni)
- Gelin sevgisizce yargılayanlar Gelin! Hepinizi kucaklarım Gönlümde belki,sevmeyi öğrenirsiniz. (Affedin Beni)
- İnsanın kendine zaman zaman delirmeye müsaade etmesindeki suç nedir? (Affedin Beni)
