Hasan Öztoprak kimdir? Hasan Öztoprak kitapları ve sözleri

Yazar Hasan Öztoprak hayatı araştırılıyor. Peki Hasan Öztoprak kimdir? Hasan Öztoprak aslen nerelidir? Hasan Öztoprak ne zaman, nerede doğdu? Hasan Öztoprak hayatta mı? İşte Hasan Öztoprak hayatı...

Yazar Hasan Öztoprak edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Hasan Öztoprak hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Hasan Öztoprak hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Hasan Öztoprak hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi: 1957

Doğum Yeri: İstanbul

Hasan Öztoprak kimdir?

17 Aralık 1957'de İstanbul Balat'ta doğdu. Sonradan Marmara Üniversitesi'ne dönüştürülen İİTİA Siyasal Bilimler Fakültesi'nden 1982 yılında mezun oldu. On beş yılı aşan politik faaliyeti sürecinde defalarca gözaltına alınarak üç kez tutuklandı, hapis yattı. Eski, illegal "Türkiye Komünist Partisi"ne üye olmaktan yargılandı. Edebiyat yolculuğuna şiirle başladı. İlk şiirleri1984 yılında Yönelişler dergisinde yayımlandıktan sonra aralarında Düşler, Dize, E, Gösteri, Göçebe, İblis, Varlık, Le poete travaille de bulunan birçok dergide şiirleri ve yazıları yayımlandı. İblis, Düşler, Göçebe ve E dergilerinin kurucuları arasındadır. 1990-2007 yılları arasında yayın sektöründe idari ve editoryal görevlerde bulundu. Bu süreçte hakkında üç kez dava açıldı ve DGM'de yargılandı. 2007 yılının ocak ayında, doğumundan beri yaşadığı İstanbul'dan ayrılarak İzmir Foça'ya yerleşti.

Hasan Öztoprak Kitapları - Eserleri

İmkansız Aşk
Devamı Hayat
Senin, Meliha
Hakikatin Ölümü
Kırklar Kitabı
Kusursuz Gece
Kaderin Bir Cilvesi
Draman Hatırası
Ey Aşkı Anlayanlar
Ağıtlar
İstanbul'un 72 Milleti

Hasan Öztoprak Alıntıları - Sözleri

Der ki; akar zaman! Biz mi içinde değiliz zamanın Zaman mı aldırmaz bize... (Senin, Meliha)
Beni sevip sevmediğini bilmelisin.İnsanın kalbi yalan söylemez.Seviyorsan hissedersin.Sevgi öyle güçlü bir duygudur ki insanı yanıltmaz,ikilemde bırakmaz. (İmkansız Aşk)
Bir an önce bu kalabalığın dışına çıkmak, bu gerçekte amaçsız hareketin bir parçası olmaktan kurtulmak gerek.Onların gitmediği bir yöne doğru gitmeli, kalabalıktan uzaklaşmalı.Ama yok, her yer kalabalık tarafından kuşatılmış, işgal edilmiş. (Devamı Hayat)
bir kapıyı araladım sonra bir başka kapıyı bugün yaşadıklarımı yarına bıraktım sonra bir başka yarına kim tarafından, neden sevildiğimi hiç bilemedim nasılsa (Kırklar Kitabı)
Daha lise sıralarındayken solcu olmuştu.Oysa ülkücülük revaçtaydı. Aslında hep çevresindeki insanlardan farklı olmuştu: Arkadaşları Fener'liyken, o Beşiktaş'lıydı;herkes futbolcu olma hayalleri kurarken,o topa ayağını bile sürmez,ama mahalle takımı kurulmasına ön ayak olurdu;çoğu yerli avantür filmlere hastayken, o yabancı kovboy filmleri için ölüyordu... (Devamı Hayat)
Belki bana "Aldanmış olmak büyük bir derttir," diyeceksiniz; tersine "aldanmamış olmak pek büyük bir derttir," deyiniz. —ERASMUS, Deliliğe Övgü (Devamı Hayat)
gösteremiyorum acıyla yaşadığımı kimseye onlar da anlamıyor bunu bakamıyorlar neşeli çehrenin ardındaki kedere söyleyecek sözüm yok belki, belki de arınmışımdır sözden (Kırklar Kitabı)
Düşün bir kere bir insan annesinin yanına sığamazsa ve onun yanında yer bulamazsa nereye gider? (Senin, Meliha)
Nietzsche'nin dediği gibi belki benim de güven duyduğum insanlardan beni koparacak günüm gelmiştir. "Biri sırtını dönüp gider, öteki başka yere gider, herkes kendi küçük sürüsünü bulur, en bağımsız olan hiç kimseyi bulmaz ve karede yalnız kalır." Benim karede yalnız kalma günüm geldi mi yoksa? (İmkansız Aşk)
İnsanın kalbi yalan söylemez. Seviyorsan hissedersin. Sevgi öyle güçlü bir duygudur ki insanı yanıltmaz, ikircimde bırakmaz. (İmkansız Aşk)
İstedikleri tek şey kendilerine insan muamelesi yapılmasıydı. (Senin, Meliha)
Siz de bilirsiniz, insanların ses tonu Kendilerini ele verir. Dikkatli bir kulak hangi sözün yalan hangisinin gerçek olduğunu şaşmadan anlayabilir. (İmkansız Aşk)
Bir an önce bu kalabalığın dışına çıkmak, bu gerçekte amaçsız hareketin bir parçası olmaktan kurtulmak gerek.Onların gitmediği bir yöne doğru gitmeli, kalabalıktan uzaklaşmalı.Ama yok, her yer kalabalık tarafından kuşatılmış, işgal edilmiş. (Devamı Hayat)
Lügatimden binbir zahmetle söküp attığım aşk denen ne idiğü belirsiz şeyin apar topar eski yerini almaya çalışmasına da böylece—sanırım—engel oldum. Nietzsche "Aşk hastalığının tek ilacı karşı—aşk" derken ne kadar haklıymış. (İmkansız Aşk)
birbirimizden başka, hatta kimsenin kendinden başka çaresi kalmamışken sıradan bir akşama mahkûm olduk yürüyerek çıkıp gidebileceğimiz bir odada görünmez kapılar tutuyor bizi (Kırklar Kitabı)
Layık olduğu halde anılmadan unutulup gitmek...Bir insanı öldürmekten çok daha büyük bir suç değil mi bu? (Senin, Meliha)
“ne kadar günahla, ne kadar arzuyla, ne kadar hırsla yaşadık. Elinden tutarken senin, tanrıya yakınlığımı hissedebildin mi? Kutsal bir yerden geldim yanına: Seninle doğdum. Sana tutundum. Seni arzuladım... dedi ki: kayıptır çölün yolu çölde tanrı, yeniden doğmak ve ölmektir” (Kırklar Kitabı)
.... Ama her şeyi birlikte ne kadar hızlı ve yoğun yaşadıysak, unutuşu da aynı yoğunlukta ve hızda yaşamak gerekmez mi? (İmkansız Aşk)
... yaşamayı bu kadar seven, savunan biri sadece şiir yazdığı için neden mahpus edilir, şiirin ne zararı olabilir ki ülkeye? ... (Senin, Meliha)
“uzaklar insanı kalbinden vurur” (Kırklar Kitabı)