Sevda Biteli

                      SEVDA BİTELİ

Çok değil  sevda biteli yemyeşil ağaçtan  yaprak düşeli kadar oldu.

Ağaç bir daha  çiçek açmamaya yeminler edeli mevsimler kadar oldu.

Verilen sözlerin acizliğinin sancısıydı ayrılık bulutları,

Çok değil ayrılık şimşekleri çakalı birkaç ay kadar oldu…

 

Sararıp solmaya meyli olan  dağ gibi  sevdanın yankısı duyuldu…

Başındaki karlar ılık ılık  eriyeli kısa bir kış kadar oldu,

Yok edildi kara sevdanın tüm  sevda kokan toprakları,

Çok değil  sevdanın bitki örtüsü tahrip  edileli bir ayrılık kadar oldu…

 

Güzlerin  hilafetine esir düşeli ömür bir sonbahar  yağmuru kadar oldu,

Benliğin  rüzgarların koynunda uykuya dalışı asırlara denk oldu,

Sevdanın  eşi olan bu  ağır cürümlü ayrılıkları

Ömür kendine pervane edeli  bir sevda  ateşi kadar oldu…