tatlidede
tatlidede

Lawrence Ferlinghetti kimdir? Lawrence Ferlinghetti kitapları ve sözleri

Şair,ressam Lawrence Ferlinghetti hayatı araştırılıyor. Peki Lawrence Ferlinghetti kimdir? Lawrence Ferlinghetti aslen nerelidir? Lawrence Ferlinghetti ne zaman, nerede doğdu? Lawrence Ferlinghetti hayatta mı? İşte Lawrence Ferlinghetti hayatı...
  • 04.10.2022 16:00
Lawrence Ferlinghetti kimdir? Lawrence Ferlinghetti kitapları ve sözleri
Şair,ressam Lawrence Ferlinghetti edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Lawrence Ferlinghetti hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Lawrence Ferlinghetti hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Lawrence Ferlinghetti hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Tam / Gerçek Adı: Lawrence Ferling

Doğum Tarihi: 24 Mart 1919

Doğum Yeri:

Lawrence Ferlinghetti kimdir?

ABD'li şair ve ressam, City Lights Kitapçısı ve Yayınevi 'nin kurucusu.

Ferlinghetti, Allen Ginsberg ve Jack Kerouac ile birlikte Beat Kuşağı'nın kurucularından sayılır.Şiir, çeviri, kurgu, tiyatro, sanat ve film eleştirisi alanlarında eserler vermiştir. A Coney Island of the Mind (New York, New Directions, 1958) isimli şiir kitabı dokuz dile çevrilmiş ve toplamda 1.000.000'dan fazla satmıştır.

Lawrence Ferlinghetti Kitapları - Eserleri

  • Küçük Çocuk
  • Şiirin O İnce Küllerini Toplayanlar
  • Onun
  • Yitik Dünyadan Resimler

Lawrence Ferlinghetti Alıntıları - Sözleri

  • her birimiz bir hiç olana kadar soyulmayı bekleyen birer soğana benzemiyor muyuz ve kişinin hiçliğinde Hiçten başka bulunabilecek ne var ki (Küçük Çocuk)
  • "Birtakım insanların durmadan ölmelerine Ya da zaman zaman Yalnızca aç kalmalarına Aldırmıyorsanız eğer Ne de olsa bu da o kadar kötü bir şey değil Aç kalan siz olmadıkça..." (Şiirin O İnce Küllerini Toplayanlar)
  • Che Guevara'nın şarkısı duyuluyor Fidel'in sesinden (Şiirin O İnce Küllerini Toplayanlar)
  • Senin, bunun onun ya da ötekinin bilincinde olmandır asıl önemlisi ve senin karşındakinin bilincinde yer ettiğini hissetmendir böylelikle iki kişi bir olur iki bilinç birbirine kaynaşır ve ben sen olurum ah evet işte bu ama peki bu yalnızlık nedir en sonunda mutlaka gelip kapıya dayanan sanki başka bir insanla kaynaşmak imkansızmış gibi o insanın içini görebilmek imkansızmış gibi veya o insanın diğer yarısını tamamlamak imkansızmış gibi tıpkı Platon’un kendi Öteki’sini yarı saçma bir şekilde arayıp durması gibi. (Küçük Çocuk)
  • Homo Sap kendini ekolojik koruyamayacak kadar aptal ve açgözlü (Küçük Çocuk)
  • Güllerle dolu bir çanak gibi, bir şiir açıklanır olmamalıdır. (Yitik Dünyadan Resimler)
  • seni seviyorum bir muamma bu (Şiirin O İnce Küllerini Toplayanlar)
  • ''Aşkın kendisi bilinmeyende düşüp kaybolmuştu, parçalar halinde taşındı, hayvan geride kaldı. Ya da ben öyle sandım, öyle düşündüm. Düşüp kayboldum, mekânımda yapayalnız.'' (Onun)
  • Belki de onlar dünyayı değiştireceğimi falan hayal etmişlerdi ama ben sadece edebiyatçı bir çeşit deliyim. (Küçük Çocuk)
  • "Hiçbir yerde olsam da yine de birisiyim. Gecenin çöküşüyle dalgaların sonunda uzak bir serpintide çakıllı bir kumsal kulübesinde bir ressamım, bir çok insanın oluşturduğu karma yüzden bir dünya çehresi yaratmaya çalışan ve bütün hayatım boyunca uzun bir resim yapan, sonunda eve dönen güvercin sürülerine ekmek atarken tahta bir masada yalnız başına oturan, batan güneşten uzakta, ve attığım her ekmek kırıntısı onlardan birinin kırık bir tasviri, ve yine de rüzgârın başladığı yere gideceğim, yine de oraya yelken açacağım, çünkü ben zamanın köprüsünde bir oranım ve kasvetli bir dünya ekranı üzerinde kendi güzelliğimin yansımalarını görüyorum," (Onun)
  • Herkes ne yapılması gerektiğini bilir fakat yapmazlar ve herkes ne yapılmaması gerektiğini de bilir ama onu yine de yaparlar. (Küçük Çocuk)
  • Dünya ormanının derinliklerinde beyaz bir erkeklik uvzu taşıyor onu sokacak bir yer arıyordum, onu teslim edecek bir yer. (Onun)
  • Kireçsiz badanasız tıkış tıkış evlerin çok ötesinde çamaşır ipleriyle donanmış bir çatının charley noble bacaları arasında yelkenler tutturuyor kadının biri rüzgara tahta mandallarla asıyor (Yitik Dünyadan Resimler)
  • Kuş seslerini şarkı sanmak aslında bunlar yalnızca çaresizlik çığlıklarıyken! (Şiirin O İnce Küllerini Toplayanlar)
  • ben bir tür Yeraltından Notlar falan yazmıyorum zaten şu sıra yeraltının nerede olduğuna dair pek bir fikrim de yok keşke bilseydim çünkü hep kendi varoşlarımda dolandım durdum bilincin sınırlarında hayal kurup durdum (Küçük Çocuk)
  • Çünkü küçük bilincimiz iki sonsuz karanlık arasında bir mum gibi evet küçük bilinç anımız büyük karanlığı delmeye çalışan küçük bir ışıldak gibi (Küçük Çocuk)
  • "Şair de bir cambaz gibi Kendi gerdiği Yüksek bir tele tırmanır Uyaklarıyla." (Şiirin O İnce Küllerini Toplayanlar)
  • "...son zamanlarda hiçbir ormanda bulundun mu, kendi ormanına döndün mü, son olarak karanlık ağaçlara yeniden uğradın mı? biz sizin istasyonlarla ve kadınlarla dolu ölümün her kasaba kavşağında fenerini salladığı ve ölümsüz dilinizin ve dişlerinizin selam verirken ağzınızdan fırladığı yaşamınızdan kuş gibi gelip geçerken?" (Onun)
  • ''...yaradılışın yüzünü resmetmeye devam ettim, bağıran ve şarkı söyleyen ve fısıldayan ve ağlaşan ve yiyen ve uyuyan ve uzanan ve ilişkiden sonra kederlenen ve tekrar kalkan ve yeni bir plak koyan ve pencereden bakan ve sokağın uzak bir köşesinde hâlâ tutsak edilmemiş bir şey gören o yaradılış ve yıllar ya da dakikalar sonra onu bulmaya ya da resminde onu esir almaya çalıştı, ve tüm çizdiklerim etten dev bir manzaraya dönüştü, bütün tuvaller uç uca eklendi kemik ve etten kesintisiz bir manzara oldu, boyanın canlılığında seviştiğim uyanmış bir beden, ama sıra gözlerini boyamaya gelince kapandılar, ve onları açık olarak boyadığımda boştular, gözbebeksiz, bir boşluğa bakan, çünkü romantik olanın yerine geçen var oluşun anlamsızlığıydı, ya da onun sırrı, ve eğer gözlerin gerçek ifadesini anlayabilseydim bir yıl boyunca nesnel olmayanın boşaltılmış dünyasında boyayla yakalanamayanı soyut olarak resmetmeye uğraşarak dolaşırken, o son sadeleştirilemez sırrı sözcüklere dökebilirdim,'' (Onun)
  • ama tam bunlar olurken bir de bakarsın gülümseyerek cenaze levazımatçısı gelivermiş (Şiirin O İnce Küllerini Toplayanlar)

Yorum Yaz