Zoran Drvenkar kimdir? Zoran Drvenkar kitapları ve sözleri

Yugoslav Kökenli Alman Yazar Zoran Drvenkar hayatı araştırılıyor. Peki Zoran Drvenkar kimdir? Zoran Drvenkar aslen nerelidir? Zoran Drvenkar ne zaman, nerede doğdu? Zoran Drvenkar hayatta mı? İşte Zoran Drvenkar hayatı...

Yugoslav Kökenli Alman Yazar Zoran Drvenkar edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Zoran Drvenkar hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Zoran Drvenkar hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Zoran Drvenkar hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi: 19 Temmuz 1967

Doğum Yeri: Križevci - Hırvatistan

Zoran Drvenkar kimdir?

Zoran Drvenkar, 1967 Hırvatistan doğumlu. Üç yaşında ailesiyle Berlin’e göç etti. 1989’dan beri serbest yazar olarak çalışıyor ve Berlin yakınlarında eski bir değirmende yaşıyor. Seçkin bir çocuk ve gençlik kitapları yazarı, ayrıca takma isimle yayımlanmış bestseller bir romanı var: Die Kurzhosengang. Knallhart adlı romanından Detlev Buck yönetmenliğinde aynı adla ve Türk oyuncuların da yer aldığı bir ekiple çekilen film (2006, Acımasız), aynı yıl Alman Film Ödülü’nde en iyi ikinci film seçildi. 2003 yılında yayımlanan psikolojik gerilim romanı Du bist zu schnell şu sıralarda filme alınıyor.

Zoran Drvenkar Kitapları - Eserleri

• Soğuktan Korkmayan Tek Kuş
• Sorry
• Yerde Ağır Gökte Hafif
• Aleve Dokunmak
• Onlardan Biri

Zoran Drvenkar Alıntıları - Sözleri

• "Yalnızım ve dokunsan ağlayacak durumdayım." (Aleve Dokunmak)
• "Sessizlikle aram hiç hoş değildir." (Aleve Dokunmak)
• "Artık müzik bile dinlemek gelmiyor içimden." (Aleve Dokunmak)
• Iyi bir özür, son karşılaşma olduğu bilinerek edilen bir veda gibidir. (Sorry)
• "Sana verecek hiçbir şeyim olmadığını da biliyorum..." (Aleve Dokunmak)
• Geçmiş, olmadık zamanda insanın boğazına çöken bir değirmen taşı olabiliyor. (Sorry)
• Duygular söz konusu olduğunda hepimiz er ya da geç eğilip bükülürüz. (Sorry)
• En doğru eylem sabırdan oluşur, sabır beklemekten oluşur. Beklemesini bilmeyen sabredemez ve doğru eylemi ıskalar. (Sorry)
• "Ne bulmayı umduğumu ben de bilmiyorum..." (Aleve Dokunmak)
• Kendi hatası için özür dilemeyi beceremeyen bir insan kadar sefil bir yaratık yoktur. (Sorry)
• "Aile buluşmalarının , insanın yaşayabileceği en güzel deneyimlerden olduğu söylenir ya! Hani ailece geçirilen akşamlardan , mutlu buluşmalardan , arada geçen zamanda birikmiş öykülerin anlatılmasından filan bahsedilir? Pek dokunaklı , pek trajiktir filan. Hepsi saçmalık." (Aleve Dokunmak)
• "Ve manzara hızla akıyor , motor gürüldüyor. Boğazımdaki yumruk sımsıkı sıkılmış , kaskatı." (Aleve Dokunmak)
• "Artık dinlemiyorum , sağırım artık. Sadece kendi frekansıma ayarlıyım. Dolayısıyla sen de kendini bu istasyona ayarlasan iyi olur , anlıyor musun?" (Aleve Dokunmak)
• "Korkma , diyorlar bana göz kırparak. Cesur ol. Onlar için söylemesi kolay tabii , kalabalıklar ; bense tek başımayım." (Aleve Dokunmak)
• "İçimde öyle bir korku vardı ki , kendi çığlıklarımı bile duymuyordum." (Aleve Dokunmak)
• "Ona , benim onun hakkında ne düşündüğümün hiç umurunda olmadığını hatırlatabilmek isterdim şu an." (Aleve Dokunmak)
• "İnsan bir kez başladı mı , bir daha geri dönüşü olmazmış." (Aleve Dokunmak)
• "Karşı karşıya duruyor , birbirimize bakıyoruz. Gözlerimiz aynı , gerisiyse bana o kadar uzak ki..." (Aleve Dokunmak)
• "Bana soracak olursanız , bir insana sessizlikle işkence yapmak mümkündür ; en büyük ceza , sessizliktir." (Aleve Dokunmak)
• Rastlantılar, kendi hayatları adına hiçbir şey yapamayan insanların buluşudur. (Sorry)