Cem Kertiş kimdir? Cem Kertiş kitapları ve sözleri

Öğretmen,yazar Cem Kertiş hayatı araştırılıyor. Peki Cem Kertiş kimdir? Cem Kertiş aslen nerelidir? Cem Kertiş ne zaman, nerede doğdu? Cem Kertiş hayatta mı? İşte Cem Kertiş hayatı...

Öğretmen,yazar Cem Kertiş edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Cem Kertiş hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Cem Kertiş hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Cem Kertiş hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi: 1978

Doğum Yeri: İstanbul

Cem Kertiş kimdir?

1978 yılında istanbul’un şişli ilçesinde doğdu. ilk ve orta öğrenimini yine aynı şehri tamamladıktan sonra odtü felsefe bölümü’nden 2002 yılında mezun oldu. yüksek lisansını iü’nde tamamlayan yazarımız, haliç üniversitesi’nde de ingilizce öğretmenliği sertifika programını tamamladı. 2009 yılında ilk kitabı çirkin çocuklar yayınlandı. büyük ilgi uyandıran ikinci kitabı sevgibey tekin yayınevi tarafından yayınlandı. halen özel bir kurumda felsefe öğretmeni olarak görev yapmaktadır

Cem Kertiş Kitapları - Eserleri

• Yüzümdeki Sen
• Duygu Baba
• Sevgibey
• Kaybolanın Hikayesi
• Çirkin Çocuklar

Cem Kertiş Alıntıları - Sözleri

• "Aslında hiçliğin dinginliği, olmamanın huzuru varken; yaşamayı istemektir karamsar olan." (Çirkin Çocuklar)
• “Soruların cevaplarını düşünerek değil de yaşayarak bulacağımı bilemeyecek kadar toy olduğumu yıllar sonra anlayacaktım.” (Yüzümdeki Sen)
• Ey kuş, koskoca gökyüzünü bıraktın da ne diye gelip yalnızlığıma girdin. (Kaybolanın Hikayesi)
• Belkide yalnızca ben değil,herkes içine konuşacağı birini hapsetmiştir. (Yüzümdeki Sen)
• Belki de yalnızca ben değil,herkes içine konuşacağı birini hapsetmiştir. (Yüzümdeki Sen)
• Zamanın kuklasıydım. Pikabı olmayan, ortada kalmış plaktım. Çok yaşanmış ama hiç özlenmemiş metruk bir evdim... (Yüzümdeki Sen)
• Çünkü bazı güzellikler vardır; insanı küçültür, ezer. (Çirkin Çocuklar)
• Kadın işte, hiç kestiremediği bir zamanda gelip de insanı başkalaştırıyor. (Kaybolanın Hikayesi)
• Bir delinin bile delirmesi gerekir kurtulabilmesi için. O halde yılgınlar, o halda bırakılmışlar, korkmuşlar, ezilmişler, tutunamamışlar, bıkmışlar, konuşamayanlar, anlatamayanlar, tüm vidalar, kerpetenler, çekiçler, sistemin tüm dişlileri; delirmek isteyip de deliremeyenler, ölmek isteyip de ölemeyenler, sevmek isteyip de sevemeyenler, ağlayamayan, gülemeyenler gelin beraberce delirelim! Belki o zaman sevebiliriz. "Dünyanın dokunamayacağı bir sevmek için, tek yol delirmektir." diyerek, en zoru deneyelim. (Çirkin Çocuklar)
• Herkes arada bir kendinden uzaklaşmalı. (Duygu Baba)
• Çocukluğumu hatırlamak Sonra sek sek oynamak gözlerindeki çukurun kenarında Hep ebe olduğum bir saklambaçta gebe olmak yokluğuna... (Yüzümdeki Sen)
• 'İçimdeki çınar ağacının dibinde yatan ölü "benim"...' (Çirkin Çocuklar)
• İnsan istesede aç kalmaz bu şehirde, çöplükleri yiyecek dolu. (Kaybolanın Hikayesi)
• “Sustu.Aslında kısacık sustu da,bu adamın suskunluğunun derinliğini,süresi değil de kendisi belirliyordu.” (Yüzümdeki Sen)
• Hiç tanımadığınız bir insanın derdini dinlemek gibisi yoktur. Yaşadığınızı hissedersiniz. (Kaybolanın Hikayesi)
• "Dizleri hep yaralı olduğundan , çok geç anlarlardı kalplerindeki yaraları." (Çirkin Çocuklar)
• “Geçmişindeki acı bir olayın geleceğini ele geçirmesine izin mi vereceksin?Bedenin dışında sahip olduklarını uçurumdan aşağıya atıyor gibisin.” “Evet , belki de.Sahip olduklarım beni tutsak etti.” (Yüzümdeki Sen)
• Kapıyı biraz sert kapatınca cam yarıya kadar düştü.. Araya, cebimden çıkardığım işe yaramaz kağıt parçalarını tıkıştırdım... Arabam da benim gibi yaşlılık belirtileri gösteriyor. Ben de hayatla arama bir şeyler sıkıştırmazsam kayıp gideceğim belki de... (Kaybolanın Hikayesi)
• Çocukluğu mutsuz biri çocukluğuna hapsolur çünkü. (Duygu Baba)
• “Mesela yüzünü bıçakladığın günü senden dinleyemedim hiç.Tutuyorsun.” “Anlatmak istemiyorum sadece , tuttuğum filan yok.” “Elbette sen bilirsin , ama bir şey seni zehirleyene kadar onu içinde bekletmeninin sana zararı olabilir.” (Yüzümdeki Sen)