İsmail Şıhlı kimdir? İsmail Şıhlı kitapları ve sözleri
Azerbaycanlı yazar İsmail Şıhlı hayatı araştırılıyor. Peki İsmail Şıhlı kimdir? İsmail Şıhlı aslen nerelidir? İsmail Şıhlı ne zaman, nerede doğdu? İsmail Şıhlı hayatta mı? İşte İsmail Şıhlı hayatı... İsmail Şıhlı yaşıyor mu? İsmail Şıhlı ne zaman, nerede öldü?
Tam / Gerçek Adı: İsmayıl Şıhlı, İsmail Kahramanoğlu Şıhlinski, İsmayıl Şıxlı
Doğum Tarihi: 22 Mart 1919
Doğum Yeri: Azerbaycan,Kazak
Ölüm Tarihi: 26 Haziran 1995
Ölüm Yeri: Bakü
İsmail Şıhlı kimdir?
İsmail Kahramanoğlu Şıhlinski, 22 Mart 1919'da Kazak bölgesinin Şıhlı köyünde dünyaya geldi. 1933'te Kazak Pedagoji Okulunda eğitim aldı. Bir yıl Kosalar köy ortaokulunda baş grup rehberi ve öğretmen olarak çalıştı. 1941'de Azerbaycan Pedagoji Enstitüsü Dil ve Edebiyat Fakültesinden mezun oldu. 1941'de Kazak'ın Kosalar köyünde okul müdürü olarak çalıştı. İkinci Dünya Savaşı döneminde Sovyet Ordusu terkibinde ön cephelerde mücadele etti. 1946'da Terhis edildikten sonra altı ay Kosalar köy okulunda tedris hisse müdürü olarak çalıştı. Yine aynı yıl Azerbaycan Pedagoji Enstitüsü Filoloji Fakültesinde asistan, 1949'da öğretmen, başöğretmen oldu. 1965'te bir müddet Azerbaycan Yazarlar Birliğinin kâtibi olarak çalıştı. 1976'daAzerbaycan gazetesinde baş redaktör, 1981'de Azerbaycan Yazarlar Birliğinin ilk kâtibi, 1987'de Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti Yazarlar Birliğinin kâtibi oldu. İlk şiiri Kuşlar, 1938'de Edebiyyatgazetesinde neşredildi. Edebi yaşamına 1947de İnkılap ve Medeniyyet dergisinde yayınlanan Hekimin Masalı hikâyesi ile başladı. Eserleri birçok dile tercüme edildi. Hizmetlerinden dolayı 1979'da Kırmızı Emek Bayrağı, 1985'te İkinci Dünya Muharebesi gibi nişan ve madalyalar ile ödüllendirildi. Azerbaycan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti Yüksek Sovyet fahri fermanını aldı. 1949'da Azerbaycan Yazarlar Birliğine üye oldu. 26 Haziran 1995'te Bakü’de vefat etti.
İsmail Şıhlı Kitapları - Eserleri
- Deli Kür
- Ölən Dünyam
- Seçilmiş Eserleri 1. Cilt
- Hekayələr
- Yetər Aslanova
- Ayrılan Yollar
- Məni İtirməyin
- Kerç Sularında
- Cəbhə Yolları
- Xatirəyə Dönmüş İllər
- Dağlar Səslənir
- Məni İtirməyin
- Daşkəsən
- Mənim Rəqibim
İsmail Şıhlı Alıntıları - Sözleri
- Cəmiyyət də insan kimidir. Axtalanmış adamdan kişi çıxmadığı kimi, axtalanmış cəmiyyətdən də kamil cəmiyyət ola bilməz! (Ölən Dünyam)
- - Gəncədə döyüşdünüz. İnsan qırğınından başqa nə qazandınız? Çapıq Əmrah da ayağa durdu və Fətullayevlə döş-döşə dayandı: - Mərdlik! Cəsarət. Bəs, siz nə qazandınız? Camaatı qorxaqlığa, xəyanətə öyrətdiniz. Hamını qırdınız, tökdünüz, elədiniz gözü qıpıq. - O, sözünə ara verdi. Papiros çəkməyə icazə istədi və tüstü-duman içində söhbətinə davam etdi. - İndi buraya nəyə gəlmisiniz? Rus əsgərlərini nəyə gətirmisiniz? Fətullayev əsəbiləşdiyini gizlədə bilmədi. - Qaçaq-quldurların kökünü kəsməyə. - Yox. Siz kişilərin kişiliyini əlindən almağa gəlmisiniz. Onları qorxutmaq, gözlərinin odunu almaq istəyirsiniz. Arvad-uşaq yanında kişiləri hörmətdən salmaq, onların qürurunu sındırmaq istəyirsiniz. Heç bilirsiniz qürur nə deməkdi? Bilməzsiniz. Çünki siz qürurlu adamları, elə xalqı da tapdalamağa çalışırsınız. Sizə kişi yox, madyan lazımdır. (Ölən Dünyam)
- - İndiki zamanda heç qardaş qardaşa bir tikə çörək vermir. - Eh, əmi elə dərd də burasındadır ki, bir-birimizə kömək eləmirik. Qalxan yıxılana baxmır. Kim güclüdürsə, hər şeyi qamarlayıb alır. Biri var-dövlətini qoymağa yer tapmır, o biri acından ölür. Biri gecə-gündüz dəridən çıxıb işləyir, o biri at belində gəzir. - Bunlar hamısı Allahın işidir, a bala. - Allahın yox bəndənin işidir. Allah heç vaxt göydən yerə enib bu torpaqları bölüşdürməyib. (Deli Kür)
- Yarımçıq doğulan uşaq da çox yaşamaz: ya anadan olan kimi ölər, ya da ağıldan naqis olar. Təbiətin də, cəmiyyətin də öz əbədi və əzəli dəyişməz qanunları var. Yaz qışı, yay yazı, payız da yayı əvəz etdiyi kimi cəmiyyət də embrioloji mərhələlər keçməlidir. Əvvəlcə insanların zehnində kamillik yaranmalı, təkamül yolunu keçib inqilaba gəlməlidir. Yoxsa uşağı 6-7 aylığında ala- yarımçıq halda dünyaya gətirmək olmaz. (Ölən Dünyam)
- -Tənqidi sevmirsən, çünki yarana toxunur. +Tənqidi kim sevir ki, mən də sevəm? -Sevmirlər, ancaq nəticə çıxardırlar. (Seçilmiş Eserleri 1. Cilt)
- Nəsib dayı atalıq borcunu yalnız övladı yaxşı geyindirib yedirməkdə görən adamlara gülərdi. Belə atalar adətən həmişə övladlarını sıxır, "mən səni saxlamışam, boğazımdan kəsib sənə vermişəm, mənə borclusan, ona görə də mən nə desəm, o olmalıdır" deyirlər. Övladlarının müstəqil yaşamasının əleyhinə çıxırlar. Çalışırlar ki, uşaqları da onlar kimi düşünsün, onlar kimi hərəkət etsin, onlar kimi yaşasınlar. Bu cür adamlar elə zənn edirdilər ki, həyatı, yaşayışı dünyada onlardan düzgün başa düşən yoxdur, heç kəs onların dediyinin əleyhinə çıxa bilməz. Övlad onun dediyini dinməz-söyləməz yerinə yetirib cavab qaytarmamaldırlar... Nəsib dayı bu cür adamları bədbəxt hesab edirdi. Çünki onlar öz aləmlərində övlada yaxşdıq edib qayğısına qalır, onun xoşbəxtliyinə çalışır, əsllndə isə qaş düzəltmək əvəzinə göz tökürlər. Unudurlar ki, hər quşun öz uçuşu var. (Seçilmiş Eserleri 1. Cilt)
- Onun, ümumiyyətlə, oxumuş adamlardan xoşu gəlmirdi. Onlarla bir az söhbət edəndə özünün çox şeyləri bilmədiyini hiss edirdi. Qəlbinin dərinliklərində bunu etiraf etsə də, üzdə özünü şax tutur, arabir də zarafata salıb "indiki oxumuşların yüzünü suya susuz aparıb, susuz da qaytararam" - deyirdi. (Seçilmiş Eserleri 1. Cilt)
- - Cəmiyyət də insan kimidir. Axtalanmış adamdan kişi çıxmadığı kimi, axtalanmış cəmiyyətdən də kamil cəmiyyət ola bilməz! (Ölən Dünyam)
- Doğrudan da, həyat hər yerdə həyatdır. Lap ölüm ayağında da insan ünsiyyət axtarır, mehribanlıq, nəvaziş gözləyir (Hekayələr)
- "Mən oxumuş qızları görmüşəm. Onların paltarları da qəşəngdir, özləri də. Danışanda adam qulaq asmaqdan doymur. Əgər bizim qızlar oxusa, onlardan da gözəl olarlar" (Deli Kür)
- "Bilirsən oxumaq yaxşı şeydir, adam çox şey öyrənir. Xasiyyəti də dəyişir.." (Deli Kür)
- Ürəkləri sözlə dolu olsa da, susurdular... (Deli Kür)
- Yüz min təbib neyləyər bir tanrı qarğışıma?". (Ölən Dünyam)
- İnsanın həyatında çox qəribə, ağlagəlməz hallar olur. Bəzən bir adamla iki il, üç il bir yerdə yaşayırsan, hər gün görüşürsən, lakin ona əhəmiyyət vermirsən, onun varlığını belə hiss etmirsən. Bəzən təsadüfi, ötəri bir görüş ömrün boyu yadından çıxmır... (Ayrılan Yollar)
- Əri hirsli-hirsli ona baxıb, gözlərini bərəltmiş, "arvadsan, otur yerində, - demişdi, kişinin işinə qarışma", - onun atası da kürəkəninin tərəfini saxlamış, "kişi arvada sirrini verməz" - demişdi. (Ayrılan Yollar)
- Dünyada heç kəs heç kəsə boş-boşuna hörmət eləməz. Kim ki birindən asılıdır, ona işi düşüb, ondan qorxur, hörmət də eləyir. Uşaq nədi, ona da gözünü ağartmasan, sözünə baxmır. (Ayrılan Yollar)
- "Dünyada onu ən çox qorxudan aldadılmaq idi. Çünki o, ömründə heç kəsi aldatmamışdı" (Seçilmiş Eserleri 1. Cilt)
- «İnsanın həyatında çox qəribə, ağlagəlməz hallar olur. Bəzən bir adamla iki il, üç il bir yerdə yaşayırsan, hər gün görüşürsən, lakin ona əhəmiyyət vermirsən, onun varlığını belə hiss etmirsən. Bəzən təsadüfi, ötəri bir görüş ömrün boyu yadından çıxmır.» -Ayrılan Yollar (Seçilmiş Eserleri 1. Cilt)
- "İnsanın həyatında çox qəribə, ağlagəlməz hallar olur.." (Seçilmiş Eserleri 1. Cilt)
- Məsələ çörəkdə deyil, gərək insanın ruhi aləmi də tox olsun (Deli Kür)
