Arı Kovanı - Camilo Jose Cela Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Arı Kovanı kimin eseri? Arı Kovanı kitabının yazarı kimdir? Arı Kovanı konusu ve anafikri nedir? Arı Kovanı kitabı ne anlatıyor? Arı Kovanı PDF indirme linki var mı? Arı Kovanı kitabının yazarı Camilo Jose Cela kimdir? İşte Arı Kovanı kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...

Kitap Künyesi

Yazar: Camilo Jose Cela

Çevirmen: Alev Güçlü

Orijinal Adı: La Colmena

Yayın Evi: Can Yayınları

İSBN: 9755101241

Sayfa Sayısı: 303

Arı Kovanı Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Camilo Jose Cela, yazın tarihinde benzeri olmayan Arı Kovanı adlı bu başyapıtında, 1943 Madrid'inden yirmi dört saatlik bir dilim sunar bize. Ellisi gerçek, tam üç yüz kırk altı kişinin doldurduğu bu kovanın altını üstüne getiren Cela, bir yandan, bir zamanlar uğrunda savaştığı Franco faşizmine -Franco'nun sağlığında ve İspanya'da!- tokatı patlatırken, bir yandan da, insanoğlunun tüm kirli çamaşırlarını acımasızca, ama ufacık sevgi ve umut pırıltılarıyla ortaya döker. O dönemde, İspanya'da basılması olanaksız olduğu için, ilk baskısı 1951 yılında Arjantin'de yapılan bu roman, filme de alınmış ve Cela'nın küçük ama önemli bir rol de aldığı bu film, 1983 yılında, 33. Berlin Şenliği'nde, Altın Ayı ödülünü kazanmıştır...

Arı Kovanı Alıntıları - Sözleri

Birbirimize yardım etmek için gelmişiz dünyaya. Ama olmuyor, yapamıyoruz bunu, çünkü içimizden gelmiyor. Hayat böyle bir şey.
Öfkeye teslimiyet, hayvanlığa yakın oluşun belirtisidir.
Tarihi donduramazsınız; su eninde sonunda kendi mecrasını bulur.
Küstahlik çağındayız; Saf insanların, apaçık ortada olan şeyleri ne olup bittiğini anlamadan, tribünden şaşkın şaşkın izledikleri bir gösterideyiz.
Kedileri örnek alması gereken ne çok insan var dünyada!
Kimisi, başkalarından daha fazla ilgi çeker bu dünyada. Böylelerinin alnında bir yıldız vardır sanki, hemencecik seçilirler.
Ruhunuzu besleyiniz.
Görünüşe aldanma. İçi kan ağlasa da yüzü ışır bazen insanın.
Herkes arzu ettiği gibi yaşamalı; sizce de öyle değil mi?
Yazmak için gereken tek şey vardır: Söyleyecek bir şeyinin olması.
Öfkeye teslimiyet, hayvanlığa yakın oluşun belirtisidir.
Bu dünya çok boktan. Herkes kendi çıkarını kolluyor.
Birbirimize yardım etmek için gelmişiz dünyaya. Ama olmuyor, yapamıyoruz bunu, çünkü içimizden gelmiyor. Hayat böyle bir şey.
Yapay olarak, zorlamayla zuhur eden şeyler müthiş bir hızla eskiyor.

Arı Kovanı İncelemesi - Şahsi Yorumlar

Nobel Edebiyat Ödüllü yazar Camilo Jose Cela, başyapıtı Arı Kovanı’nda, Franco dönemi İspanya’sında, 1943 yılında, Madrid’de yaşayan insanların hayatlarından yirmi dört saatlik bir kesit sunuyor. Bir kafede gelişen olaylarla başlıyor kitap ve bu kafeye girip çıkan insanlarla devam edecek zannediyorsunuz ancak kurgu kar topu gibi yuvarlanıp gidiyorken karakterler de çoğaldıkça çoğalıyor ve kocaman bir yumak oluyor. İrili ufaklı rollerle bir sürü karakter var kitapta ve parça parça birinden diğerine geçerek devam ediyor Cela her birinin hikayesini anlatmaya. Arı Kovanı’nı okurken kendinizi bir kitap okuyormuş gibi değil de, daha çok Madrid sokaklarını dolanıyormuşsunuz ve bu esnada da kadın-erkek, genç-yaşlı bambaşka dünyalardan insanların hayatlarından kesitlere şahit oluyormuşsunuz, adeta arı kovanından vızıltılar duyar gibi bambaşka hikayeler kulağınıza çalınıyormuş gibi hissediyorsunuz. Öyle büyük bir uğultu ki bu, çok büyük acılar bile düzenin adaletsiz çarkları arasında kaynayıp gidiyor sanki. Karakterlerin bir kısmı sadece bir kez çıkıyor karşısınıza, bir kısmı ise kitabın başından sonuna kadar yer yer dahil oluyor kurguya. Buna rağmen kitaba girmekte zorlanmadığım ya da sıkılmadığım gibi, aksine merak ve ilgiyle okudum kitabı, bir hikayeden diğerine geçerken hep her ikisinin de akıbeti ne olacak acaba diye çevirdim sayfayı. Romanın başından itibaren karakter listesi yaparak okudum ve ilk başlarda ‘Bu kadar karakter olduğuna göre herhalde her birinin kısa hikayesini okuyup geçeceğim soğuk ve mesafeli bir kitap bu’ diye düşündüm ama hiç öyle olmadı. Tekrar karşıma çıkan karakterlerde listeye dönüp bakma gereğini çok nadir hissettiğim gibi, bağ kurabildiğim, kitabı okumadığım zaman aklımın bir köşesinde benle kalan epey karakter oldu. Farklı bir yazım tekniğini büyük bir başarıyla uygulamış Cela, zira üç yüzden fazla karakteri bu kalınlıkta bir kitaba akıcılığı sekteye uğratmadan ve okurla araya duygusal mesafe koymadan sığdırmak, eserin genel atmosferini bölmeden bu kadar hikayeyi kurguya yedirmek kolay bir iş değil belli ki. Cela’nın diğer önemli eseri Pascual Duarte ve Ailesi’ni de çok beğenmiştim, o da kısacık ama sarsıcı bir metindi, onu da tavsiye ederim. Arı Kovanı da hem okunması gereken hem de pek güzel bir roman. (İpek Dadakçı)

Camilo Jose Cela' dan okuduğum bu roman tam olarak adıyla özdeşleşmiş denilebilir. Romanda yaşamlarına dokunulan yüzlerce kahramana dair cümleler kafamda "Arı Kovanı" gibi kalabalık , karmakarışık ve arı vızıltısı gibi rahatsız edici bir okumayla sonlandı. Madrid' de Madam Rosa'nın kafesindeki müşterilerin kisa ve öz anlatilan hayatlarıyla başlayan roman birbirine değen hayat hikayeleriyle zincirleme sürüp gidiyor. Zincirin son halkası yokmuş gibi kocaman bir dünyaya açılan romanın kalabalığında okur neredeyse kayboluyor. Temel 5 ya da 10 karakter dışında kim kimdir bilmek mümkün değil gibi. (YAMAN)

Yedi bölümden oluşan eşsiz lakin zorlayıcı bir metin Arı Kovanı... 346 karakteri 24 saate sığdırma başarısına sahipken yer yer metinde kaybolmalar yaşamanız olası bir ihtimal. ll. Dünya Savaşında geçen İspanya'nın her taşı her toprak insanını tanıma şansı bahşediyor. Sosyolojik ve psikolojik bir inceleme kıvamındayken insan ve toplumun üstüne eğilen yazar acıyı bambaşka türevlerde anlatıyor. Bayan Rosa'nın kafesine koskaca bir merhaba ile girip yudumladığımız kahve eşliğinde çalışanlardan müşterilere onlarla bağ kuran çocuklar, akrabalar ve esnafına kadar küçük kesitler gözlemlemeye hazır mısınız? Ümit, çaresizlik, savaş, parçalanmış hayatlar, yokluk, hayal kırıklıkları ve daha nicesi bu metinde! Lakin dikkat edin, öyle bir oturuşta bitebilen bir kitap değil. Aksine özümsemek, dönemi anlamak ve toplumun bu raddeye gelme sebeplerini iyi analiz etmek gerek. Dönemden bir kesit okumak isteyenlere tavsiyemdir. #arıkovanı #camilojosecela #jaguaryayınları (Aslihan Yayla)

Arı Kovanı PDF indirme linki var mı?

Camilo Jose Cela - Arı Kovanı kitabı için internette en çok yapılan aramalardan birisi de Arı Kovanı PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan çoğu kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF'leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Camilo Jose Cela Kimdir?

"Karanlık Gercekçi"olarak tanimlanan uslubuyla 100'den fazla esere imza atti. Ispanyol edebiyatinin Cervantes'ten sonra en onemli ismi olarak anildi. 1989'da Nobel Edebiyat Odulu'nu aldi.

11 Mayıs 1916'da İspanya'nın kuzey-batı bölgesi olan Galizya'nın İria Flavia'smda dünyaya geldi. Dokuz yaşındayken ailesiyle birlikte Madrid'e geldiler ve orada yerleştiler. Aynı şehirdeki Complutense üniversitesinde önce tıp, sonra da felsefe okudu. 1936 yılında ilk kitabı olan Pisando la dudosa luz del dîa adlı ilk kitabı yayınlandı. 1942 yılında yayınlanan La familia de Pascual Duarte (Pascual Duartes Ailesi) romanıyla adını duyurdu. Bu romanı dolayısiyle Katolik kilisesinin tepkisini çekti. 1954 yılından itibaren Mallorca adasında yaşamaya başladı ve orada aylık Papeles de Son Armadans dergisini kurdu.

Camilo Jose Cela Kitapları - Eserleri

Pascual Duarte ve Ailesi
Arı Kovanı
On Bir Futbol Öyküsü
Bayan Caldwell Oğluyla Konuşuyor

Camilo Jose Cela Alıntıları - Sözleri

Kimisi, başkalarından daha fazla ilgi çeker bu dünyada. Böylelerinin alnında bir yıldız vardır sanki, hemencecik seçilirler. (Arı Kovanı)
Öfkeye teslimiyet, hayvanlığa yakın oluşun belirtisidir. (Arı Kovanı)
Adamlar həmişə belədir - Əlindəkini qorumur, itirəndə də ağlayırlar ! (Pascual Duarte ve Ailesi)
Ne Sevgi ne de nefret bir günlük iş değildir. (Pascual Duarte ve Ailesi)
Görünüşe aldanma. İçi kan ağlasa da yüzü ışır bazen insanın. (Arı Kovanı)
Yaşamımızın en acı olayları, sakıngan kurt adımlarıyla rastlantıymış gibi yanımıza gelip, akreplerinki gibi çevik ve kurnaz iğnesini bağrımıza saplayıverir. (Pascual Duarte ve Ailesi)
Ayrılıp uzak yerlere gitmesini istediklerim; gölgemle ben, adım ve anılarımla ben, ve kendi tenimle benliğimdi; gölge ve anılar, adlar ve ten gidince geriye pek bir şey kalmayacağını bildiğim benliğim. (Pascual Duarte ve Ailesi)
bu taşla ilgili anılarımın, insanlarla ilgili anılarımın çoğundan daha güzel olduğunu söyleyebilirim. (Pascual Duarte ve Ailesi)
Öfkeye teslimiyet, hayvanlığa yakın oluşun belirtisidir. (Arı Kovanı)
Hey gidi bize en gerekli oldukları anda yok olup giden sevgilerin gizemi! (Pascual Duarte ve Ailesi)
Tarihi donduramazsınız; su eninde sonunda kendi mecrasını bulur. (Arı Kovanı)
Bu dünya çok boktan. Herkes kendi çıkarını kolluyor. (Arı Kovanı)
Ağlamayan kadın akmayan çeşme gibidir. (Pascual Duarte ve Ailesi)
Kedileri örnek alması gereken ne çok insan var dünyada! (Arı Kovanı)
“Bu taşla ilgili anılarımın, insanlarla ilgili anılarımın çoğundan daha güzel olduğunu söyleyebilirim.” (Pascual Duarte ve Ailesi)
Yapay olarak, zorlamayla zuhur eden şeyler müthiş bir hızla eskiyor. (Arı Kovanı)
«İnsan ne kadar böbürlenirse, bir o kadar da dert açılıyor başına, burnu sürülsün diye.» (Pascual Duarte ve Ailesi)
İnsanoğlu mutsuzluğa alışamıyor, inanın; çünkü çekmekte olduğumdan daha beteri gelemez başıma diye avuturuz hep kendimizi, ama sonra, zamanla, beterin beterinin yolumuzu gözlediğini anlamaya başlarız. (Pascual Duarte ve Ailesi)
"Elindeyken değerini bilmediği onca şeyin sonradan özlemini çekmek, ölümlü insanın doğasındaki gizlerden biri değil de nedir!" (Pascual Duarte ve Ailesi)
Ama zamanla, ıslanmak istemeyenin yağmur altında durmaması gerektiğini öğrendim. (Pascual Duarte ve Ailesi)